.
Ruda zamordowała z naszą pomocą grzyba, ale dorobiła się alergii nie wiadomo na co. Obstawiałam odwaniacz kuwetowy, ale broda oblazła jej z futra jeszcze przed jego zakupem. Na razie podejrzenie pada na chrupki sannabelle bo jako jedyne z mieszanki, którą komponuję kociołapym co miesiąc pojawiły się u nas po raz pierwszy. Biedna Maupa oprócz spryskiwania uszu i łopatek antygrzybem, co już stresuje ją straszliwie, jest też kłuta w doopkę czymś na alergię. Przy czym przy opsikiwaniu chce mnie rozszarpać i zjeść ze strachu, kuju-kuju juz nawet nie zauważa szczęśliwa, że psikanie sie skończyło
. W piątek kończymy kurację i zobaczymy co będzie dalej.
Szczotka jest zastraszana i głodzona przez... Netoperkowe potomstwo czyli TMP(Trzy Małe Potforry), które na dobre dołączyły do dokarmianej przeze mnie i sąsiadkę kociarni. Mamy teraz mały koci cyrk przy rozdawaniu karmy bo "maluchy" weszłyby dorosłym kotom na głowę żeby dostać się do michy. Są słodkie i okropne zarazem. Trzeba jednak przyznać, że żadne koty w okolicy nie są tak piękne jak nasze
-okrągłe świecące i duże-zupełnie jak moje dzieci(no K1 i K2 się nie świecą bo pediatra miałaby zgryza 
) i jeśli tylko jakiś barbarzyńca nie otruje ich to bedą ozdobą naszego wieżowca...
Wciąż kombinuję jak tu złapać Tri za twarz i zaciągnąć na sterylkę- rujke juz miała i kocury przestały za nią latać więc najprawdopodobniej jest znowu w ciąży
...
. Tymczasem my staliśmy w syzyfowych pozycjach usiłując powstrzymać wciąż cisnącą nas do ziemi szafę, z której wylatywały ogromne kłęby ubrań, pościeli i dawno nieużywanych zabawek. K1 czyli starsza córka troszkę zzieleniała (ona ma wezgłowie łóżka akurat pod drzwiami szafy) dopingowała nas głośno, a K2 czyli nasza córka młodsza wydzierała się niemiłosiernie przerażona całym zamieszaniem. Kiedy z drewnianego potwora wysypała się już cała zawartość zaczęliśmy badać sytuację i okazało się, że chrobotały nie szczury, ale wyłamujące się nierównomiernie dna od obu części szafy wraz z nóżkami. Udało się zdemontować mebel na tyle że stał w miarę stabilnie i przeprowadziliśmy nasze pociechy do telewizorni na gościnny tapczan. A koty? A koty zdegustowane przeprowadzką dzieci do "ich" pokoju i związanym z tym zamieszaniem poszły wyciągnąć się... pod zawaloną szafą, na stercie dóbr wszelakich wysypanych z jej wnętrza.
.Trzy ostatnie oddechy 2-miesięcznego buraska oddane na moich rękach zgasiły mój uśmiech. Facet, który go potrącił nawet nie zwolnił. Rano pewnie obetrze sobie zderzak i pojedzie zadowolony do pracy... K...a mać! Co za debilny świat!
Żadnych. 
. Normalnie powinnam złożyć reklamację bo on miał być taki prokoci, a do ludzi zdystansowany, a tu wyszło na to, że Ruda to jest towarzyszka na chwilę, a ja na całą resztę doby.