...dziękuję przyjaciołom,za to że byliscie ze mną...

» Pon lis 17, 2008 11:31

Legnica pisze:.Będę próbowała zapisać się na późniejszą godzinę.
A ja tak sobie pomyślałam,że może nie będę dzwonić?pojadę i już,może przyjmie dwie bidy(czyli mnie i Foresta)jak już będziemy pod gabinetem?A jak nie przyjmie,to chociaż powie kiedy mamy przyjechać?

Raczej wybierz sie jak najwcześniej na UP i, o ile będziesz sie zapisywać do dr Wrzoska"(może na miejscu najlepiej) to też na jak najwcześniejsza godzine. Wtedy zdążycie zrobic wszystkie badania i odbyc konsultacje u wszystkich lekarzy(tak to się tam niekiedy odbywa).

» Pon lis 17, 2008 11:48

Przepraszam, doczytałam, że schodzi do kuwety. A może on był tak jakoś howany wcześniej, w jakiejś pseudohodowli, w klatce z miską w zasięgu mordki?

» Pon lis 17, 2008 11:53

Szczęście to miał Forest że trafił na Ciebie

Wiesiu

» Pon lis 17, 2008 11:55

» Pon lis 17, 2008 11:58

» Pon lis 17, 2008 12:04

Legnica pisze:
Marudka pisze:Przepraszam, doczytałam, że schodzi do kuwety. A może on był tak jakoś howany wcześniej, w jakiejś pseudohodowli, w klatce z miską w zasięgu mordki?

To samo pomyślałam.
On właśnie tak się zachowuje!
Jakby nic więcej nie potrzebował!,tylko ten skrawek szafki!

Ja też o tym pomyślałam.Jak tak wygladało jego życie ,to musi dużo czasu minąć ,zanim zrozumie że może coś zwiedzić czy zrobić ....o zabawie nie wspomnę ... Czyli to że go bierzesz z tej szafki i pokazujesz inne miejsca ,jet dobre.Może w pewnym momencie coś go zaciekawi i sam ruszy...
Poruszaj mu jakimś sznureczkiem ,czy piórkiem przed nosem-zobacz czy ma jakiś instynkt łowiecki :wink:

No i miziaj kotka,miziaj :wink:

» Pon lis 17, 2008 13:10

Wiesiu odbierz PW

» Pon lis 17, 2008 14:51

» Pon lis 17, 2008 14:57

» Pon lis 17, 2008 20:23

A ja cały czas mam takiego " czuja", że będzie dobrze - że to nie objawy neurologiczne a tylko stres i może faktycznie skutki wcześniejszych warunków. Jak wcześniej pisałaś, doktor stwierdził " zaburzenia przetwarzania informacji" - ale tak do końca to nie tak - nauczył się gdzie kuweta, trafiał z kuchni sam na swoją szafkę ( tam chyba czuje się najbezpieczniej) - czyli ma kontakt i uczy się nowych rzeczy. Gdyby był tak głęboko otępiały i zobojętniały, zostałby w kuchni na stole. Na pewno wymaga diagnostyki i wykluczenia spraw neurologicznych, ale wierzę (i trzymam kciuki), że będzie dobrze - podobno wiara czyni cuda.