Uśpić, bo alergia. Kinia - 12 lat... Ma dom!!! :))))))))))))

**Adopcje: 12 >>**

jak Nastka u mnie :cry:

Fiodorek [*]19.11.2014

Haniu, chciałabym zaadoptować Kinię wirtualnie :ok:

czekam na pw :!:

A ja nie mogę przygarnąć dorosłego kota :crying:

Bo moje psy by go nerwowo wykończyły , zanim by sie przyzwyczaiły do siebie( z małymi kotkami nie ma tego problemu , akceptuja po jednym dniu ) :crying:

A ona jest taka wspaniała :1luvu:

i wcale nie jest stara , tylko dojrzała :1luvu:

. Zaglądam i trzymam kciuki za domek :ok:

Z drugiej strony , jakby te kotki miały żle trafić , to może lepiej , ze sa jeszcze u Was :?:

Dziewczyny, dziękuję, że zaglądacie do Kiniusi. :1luvu:

barbarados pisze:A ja nie mogę przygarnąć dorosłego kota Bo moje psy by go nerwowo wykończyły , zanim by sie przyzwyczaiły do siebie( z małymi kotkami nie ma tego problemu , akceptuja po jednym dniu ) A ona jest taka wspaniała i wcale nie jest stara , tylko dojrzała . Zaglądam i trzymam kciuki za domek Z drugiej strony , jakby te kotki miały żle trafić , to może lepiej , ze sa jeszcze u Was

Dzieci, nawet innego gatunku, zazwyczaj są szybciej akceptowane, chociaż nigdy nic nie wiadomo. Masz rację - Kinia jest wspaniała!!! jest zupełnie niezwykła kotką

zuzzik pisze::1luvu:
Haniu, chciałabym zaadoptować Kinię wirtualnie
czekam na pw

Zuziu - słów mi brak... :1luvu:

KINIUSIA POJECHAŁA DZIŚ DO SWOJEGO DOMKU!!!

Wszystko zapowiada się dobrze, ludzie, którzy ją wybrali, byli zaskoczeni, że jest aż tak śliczna. Dwoje starszych państwa, już na emeryturze, więc dziewczynka będzie miała „człowieków” w stałym dostępie.
I ZERO KOTÓW!!!
I muszę Wam powiedzieć - królewna będzie miała również gosposię! O! :smokin:

Jeszcze w piątek wieczorem przytuliłam ją i szeptałam do uszka, że jej cudowny dom na pewno w końcu ją wypatrzy i będzie najszczęśliwszym kotem na świecie. Przytuliła się do mnie i zaczęła mruczeć...
A w sobotę rano telefon...

Przez drogę pomiaukiwała, ale nie była bardzo zestresowana. Na miejscu zaraz po otwarciu transportera wyszła i... poszła zamieszkać. Wskoczyła na parapet, na stół, pod stół, na tapczan, zwiedziła całe mieszkanie, ocierając się po drodze o wszystko. Zlokalizowała kuwetę, sprawdziła, gdzie stoi woda, pojadła trochę chrupek, które jej zawiozłam (jest teraz na karmie urinary, bo odczyn moczu wyszedł obojętny).
Ledwo zdołałam ją musnąć na do widzenia, nie miała czasu dać mi nawet buziaka...

Trzymajcie teraz kciuki, żeby wszystko już było dobrze!!! Bardzo proszę...

Bądź szczęśliwa, Kruszynko!

Powoli dochodzę do siebie. Taka szybka akcja...
I nagle puste miejsca... I stoję jak trąba z jej miseczką w porze kolacji...