Bruno już w nowym domu. Trzymamy za Niego kciuki!

Na wszelki wypadek wcale się nie cieszę

Kciuki ogromne :ok:

Ja na razie się denerwuję - zawsze tak jest?

Bast pisze:Ja na razie się denerwuję - zawsze tak jest?

Bym się dziwiła, gdybyś się nie denrwowała. Że taka szansa - sprawdzony, forumowy domek!
Niech się uda :ok:

Chyba zacznę paznokcie obgryzać - 17 lat tego nie robiłam

i brzuch mnie boli.
Ja to się strasznie wszystkim emocjonuję :oops:

Jedziemy dziś do weta, żeby Bruna trochę farmakologicznie zabezpieczyć przed spadkiem odporności przy zmianie. I tak już mu się wizyta należy, więc to dobry moment.

Klatka o ile wiem nie jest teraz nigdzie potrzebna ale jako że nie jest moja to zapytam Nordstjerne o zgodę. Myślę, że nie będzie problemu. Też mi się wydaje że na początek klatka byłaby dobrym rozwiązaniem aby zminimalizować jego stres. Można też zostawić mu na jakiś czas elementy jej umeblowania. U Nordstjerny jest kotka, która chyba przez dwa lata korzystała z tej klatki. Traktowała ją jak swoją rezydencję. Początkowo była to dzika dzicz a jak byłam u nich w niedzielę to mi chciała wejść na kolana

.

Ojej, ale fajne wieści

Super by było, gdyby się udało!!

Trzymam kciuki cały czas!! :ok:

Trzymamy kciuki za Bruna, koci senior to zawsze dobry wybór - w końcu to sprawdzony kot

to znaczy, ze nie tylko ja mam ściśnięty żołądek z nerwów

tak samo jak Bast potwornie się boję, ale kurczowo trzymam sie myśli, ŻE MUSI BYĆ WSZYSTKO OK.
i w zasadzie to już nie mogę się doczekać.

galos3max pisze:to znaczy, ze nie tylko ja mam ściśnięty żołądek z nerwów tak samo jak Bast potwornie się boję, ale kurczowo trzymam sie myśli, ŻE MUSI BYĆ WSZYSTKO OK.
i w zasadzie to już nie mogę się doczekać.

Doskonale Cię rozumiem, bo jak prawie 2 lata temu adoptowałam do Nordstjerny moje cudne Gagulątko, przez 2 tyg. nie mogłam spać, jeść i od zmysłów odchodziłam :roll:

. Obawiałam się strasznie jak przeżyje ten fakt moja nieufna rezydentka adoptowana ze schronu, bałam się o maleństwo, czy nas zaakceptuje, no i o siebie, czy podołam temu wyzwaniu...
Nie było łatwo na początku, ale jakież to teraz szczęście widzieć 2 cudne i szczęśliwe kocie łebki śpiące koło siebie :1luvu:

.

Będzie dobrze!!

MUSI!!

Kciuki i pazurki nieustanne!! :1luvu:

Ja się tak cieszę na myśl o Brunku mogącym przytulić się do innych kotów, że aż się boję coś napisać, żeby nie zapeszyć.

mam nadzieję, że nie zapeszyłem tym wyznaniem...

Stasheck pisze:Ja się tak cieszę na myśl o Brunku mogącym przytulić się do innych kotów, że aż się boję coś napisać, żeby nie zapeszyć.

mam nadzieję, że nie zapeszyłem tym wyznaniem...

ja też mam taką nadzieję :wink:

oby tylko wszystkie kotki się dogadały :ok: