Nie miałam jeszcze - popsuty Puchaś..żegnaj, Pusiu

[grrr...]

[*] Współczuję...

[Agn]

Puchasia widziałam coś koło roku temu. Małgosia przyjechała z nim do Torunia. Ufny, radosny, bezproblemowy mimo ułomności kot. Prześliczny kot.
W ostatecznej ostateczności miał zostać moim kotem. Jednak ile razy o tym myślałam, ciarki mi przechodziły po plecach. Nie, nie dlatego, żebym obawiała się obsługi kolejnego niepełnosprawnego kota. Ale dlatego, że to był kot Małgosi - nikogo innego tylko jej. Był dla niej szczególnym kotem i było to słychać w każdej naszej rozmowie.
Małgosiu, strasznie mi przykro. Przytulam mocno.
Puchasiu [`].

[Sheyren]

Historia Puchasia bardzo mnie wzruszyła.
Dzięki Ci za to, że dałaś mu szansę na normalne życie.

[kinga w.]

Tosza... dalas mu cieple, pelne milosci zycie tak dlugo, jak dlugo mogl zyc. Zrobilas dla niego wiecej, niz wiekszosc ludzi chcialaby zrobic. Byl szczesliwy i kochany.

[progect]

Mocno współczuję, Tosza

[Tosza]

Przez mój dom w ostatnich latach przewinęło sie około 100 kotów. Niektóre gościłam tylko przez chwilę, inne zostały na dłużej. Z tych wszystkich kotów Puchaś był najbardziej niezwykłym kotem. Nadal go wszędzie widzę. Miał niezwykłe oczy-duże, uważne, mądre, był niezwykle-jak na kota -kontaktowy;mialam wrażenie, że rozumie, co do niego mówię.
Nadal do niego mówię

[kinga w.]

Nic Ci madrego nie powiem... Nie znajduje madrych slow. Posiedze tylko, pobede...

[Fleur]

nie wiem, co napisać, żeby Ci było lżej, Tosza...

[kosma_shiva]

Toszu, Małgosiu....
bardzo mi przykro i razem z Ktrzyśkiem i koleżanką Olą (która poznała Ciebie i Puchasia u dr Dudy ostatnio) mocno Cię ściskamy
[*][*][*] śpij piękny kocie

[Jana]

[']

Bardzo mi przykro

[osiek39]

[']