tomek_szczecin pisze:No cóż, ludzie często tak traktują zwierzęta. Na początku jest fajnie, kotek mruczy, przytula się. Ale później "właściciel" zauważa, że trzeba kuwetę sprzątać, karmić, czasem kot nabroi. Wtedy dany osobnik bierze kota i wywozi (bo pod domem to jeszcze kot by wrócił). A niestety, udomowiony kot wystawiony w nieznany teren jest praktycznie skazany na śmierć
Moja Bazylia najprawdopodobniej też została wystawiona z domu. Dziewczyny ją znalazły, wzięły i wystawiły ogłoszenie na OLX. Od początku Bazylia była oswojona, nie chowała się, domagała się uwagi. Jak weszła do mnie do domu, to przez godzinę zwiedzała wszystkie kąty, a później przyszła i mruczała
Sama sobie znalazła domek
A nasza to sama dzicz! Znaczy na początku, ale ten początek tez był długi
Myślę, ze w brew pozorom, to ten czas, gdy chodziliśmy tygodniami z nią do weterynarza był tym, co pozwoliło jej nam zaufać. Nie żeby zaraz przychodziła sie łasić czy coś Ale zmieniało się powoli jej zachowanie. Zauważyła, że ma człowieka tylko dla siebie, a nie tak jak w schronisku. I poczuła się bezpiecznie. A teraz jest straszzznie namolna 
Trochę mało tu ludzi się kręci, widać wciąż te same twarze 
Kurcze no ja to raczej muszę tutaj zostać. 
ze nie dość ze nie spałam, to jeszcze paluch rwie.Dorwałam sie do garnka z rybą żeby pomieszać.I chciałam to zrobić dokładniej niz łyżką.Śpieszyłam się.Wbiłam sobie ość pod paznokieć i teraz za diabła nie wiem jak to wyciągnąć. 
