Filemon [*] ... życie jest kruche .....

[skrzydelkomexico27]

[ryśka]

Świat jest niesprawiedliwy

[progect]

cóż napisać

trzymajcie się ...

[nan]

Bardzo kiepsko z tymi nerkami Byc moze z sila i determinacja Twoja i Filemonka moza go z tego kryzysu wyciagnac...ale przed Wami trudne decyzje.
Jadziu, on wymaga teraz intensywnej terapii...

[Edyta i Sebastian]

Dużo mizianek dla kochanego Filunia.
Trzymajcie się oboje.

[Maraska]

Jadziu!!! Trzymaj się dzielnie... Filemonku nie poddawaj się!!!!

[ariel]

Trzymajcie się!

[dedi]

Rany Fil
Umiem sie leczyć z nerek jako człowiek ale co dac kotu ...tylko kciuki moge mu dac ...

[Siean]

Oj, Fil... Trzymaj się proszę... choć trochę jeszcze...

[bechet]

Jadziu, tak bardzo mi przykro
Nie wiem co napisać...
Bądź dzielna i trzymaj się. I przytul go ode mnie.
Od nas wszystkich.

[Olinka]

[zosia&ziemowit]

Filusiu głaski ślemy ..
Trzymajcie się.

[czitka]

Wróciłam właśnie z pracy, biegnę do komputera i ...złe wieści
Jadziu, ja nic nie potrafię poradzić, doradzić, no nic.....
Wiesz, ja się pomodlę. Żeby znowu udało się pokonać kryzys.
Strasznie mi przykro

[nan]

Jadziu... Ja tak mysle i mysle sobie o Filu i Tobie...Waszej milosci i Waszej dotychczasowej walce...Tak dzielnej choc przeciez nierownej...
I...tak sobie pomyslalam ze chyba rozumiem, nawet "czuje" jak musi byc Wam teraz trudno, jaki metlik macie w glowie, jak trudno podjac jakakolwiek decyzje. Pisalam kiedys o tym co przezywamy my z Luneczkiem. Z jednej strony ukochany Przyjaciel jest ciezko chory, nie czuje sie za dobrze i jest w kiepskim stanie ogolnym, z drugiej jednak- takie "faliste" to zycie, gorki, dolki, dolyyyy i znow poprawa, jakas iskierka. Taka totalna hustawka emocjonalna, wyjatkowo trudna gdy jest w miare "stabilnie" a dramatyczna gdy przychodzi kryzys. Bo...bo tych kryzysow juz bylo wiele, bo tyle razy myslalao sie juz ze to koniec, zegnajac sie z ukochanym Skarbem, tyle przeplakalo i przegadalo, przemyslalo, probujac podjac jakas decyzje, zrobic cos z tlukacym sie pytaniem "czy to juz".
Z kazdym nastepnym pod pewnymi wzgledami jest wiec duzo trudniej bo traci sie jakis punkt odniesienia, bo trudno przewidziec scenariusz, bo nie wiadomo czy tym razem sie poprawi czy juz nie. Bo choc jest strasznie- to gdzies z tylu glowy jest taka mysl "ale to juz przeciez bylo...".

To takie moje refleksj, nie wiem czy na miejscu i pomocne, ale pomyslalam ze podziele sie nimi.

Nie wiem tak naprawde jak sobie w tych "ekstremalnych" sytuacjach radzic, my rzadko piszemy na forum, ale prowadzimy notatki, staramy sie oceniac bol i funkcjonowanie Lunka na jakis skalach, generalnie jakis punkt odniesienia sobie stworzyc.

Wam rowniez tego zycze...Trzymajcie sie.

[Agn]

Jadziu, to trudny czas. Chciałabym napisać coś, co dałoby choć cień nadziei...
Bardzo mocno Was tulę.