Chciał mnie uśpić-jest DS u mamy Mamrocikowej

Za najlepszy domek na świecie :ok:

za Julcie

coś mi sie wydaje ze to sie zle skonczy.jak tylko napisałam ze Julcia moze byc na kroplówkach do konca zycia to jej wątek na forum jakby ucichł... narazie ma sie lepiej,jak bedzie pózniej zobaczymy.ale okrutna prawda jest taka ze nikt jej nie wezmie tak chętnie jak zdrowego,słodkiego kociaka.

Ona na kroplówkach bo ma pnn?

Moniko, ale nie jest niemożliwym znalezienie jej domku :!:

Zdiagnozujcie ja porządnie, piszcie o niej częściej w jej wątku, podsyłajcie wieści, zdjęcia....
Zaniedbujesz watek :wink:

Nieustające kciuki za nią i za jej zdrówko. Mam nadzieje ze jednak się poukłada pozytywnie :!:

Smutne ale prawdziwe, chory kot to obowiązek i ogromna odpowiedzialność za jego dalsze losy, nie każdy może sprostać takim wyzwaniom. Czy Julcia nadal przebywa w lecznicy i jak została zdiagnozowana?
Mocne :ok:

za kochający domek.

biamila pisze:Nie wiem co powiedzieć o sobie? od czego zacząć?
Może zacznę tak:
Kochani,
Nie pamiętam swojego imienia. Może wyparłam je ze swej pamięci? Miałam dom, w którym jak mi się wydawało byłam kochana. Niestety, czasem bywa w życiu tak, że szczęście pryska jak bańka mydlana i zadawanie sobie pytania: dlaczego?! nic tu nie pomoże.
Koszmar zaczął się nagle, podstępnie wkroczył w moje życie. Zostałam włożona do kontenerka. Cudnie! pomyślałam, jedziemy sobie gdzieś. Pojechaliśmy. Okazało się, że do doktora, szczerze powiem nie jest to moje ulubione miejsce odwiedzin. Nadstawiłam ucha.
Mój Człowiek wyciągając mnie powiedział:
-proszę ją uśpić
-dlaczego-zapytał się doktor-co to znaczy?
-już jej nie chcę, już mi wadzi i przeszkadza
Zamarłam. Nie chce mnie już?! jestem zbyteczna, jestem śmieciem,nie chce mnie już???!
Boże ja śpię i śni mi się jakiś koszmar! obudź się, obudź natychmiast!
-nie usypiamy zdrowych kotów. Proszę znaleźć kotce nowy dom. Jest ładna ma szanse na nowy dom.
-zapłacę za uśpienie-odpowiedział
-nie chodzi o kasę! nie usypiamy zdrowych, niecierpiących zwierząt!
Zapakował mnie do kontenera i wkurzony wyszedł.Wiedziałam, że jest zły. Emanowała z niego wrogość, wręcz nienawiść do mnie...
Ogarnął mnie lęk i rozpacz. Otworzył drzwi kontenerka, wyrzucił mnie z niego. Wsiadł do auta i odjechał. Sama nie wiem czy mi ulżyło?? poczułam zimno. Wmurowało mnie w podłoże. Czekałam nie wiadomo na co?! po jakim czasie jednak ruszyłam przed siebie. Błąkałam się tak, szukając jedzenia i choćby odrobiny ciepła. Było mi coraz trudniej, zimniej...i zaczęło brakować nadziei. Pewnego dnia poddałam się. Starczyło mi sił aby doczołgać się pod budynek, zwinąć w kłębek i zasnąć. Niektórzy próbowali mnie przeganiać, ale przestali..chyba wyczuli, że przyszłam tu zasnąć na zawsze. Nawet zdarzył się ktoś kto przyniósł poduszkę i coś do jedzenia. Nie miałam już sił walczyć, uciekać, chować się. Nie miałam już sił żyć! Powoli ogarniała mnie nicość...Zasnęłam. I nagle poczułam, że chyba stało się, że chyba jestem w niebie? jest jasno, ciepło, ale zaraz poczułam też ból i głód. Czy w niebie boli i ma się pusty brzuś? Rozglądnęłam się. Czyjeś ręce mnie trzymały. To był On, ten sam doktor i jakaś Ona. Rozmawiali. Doktor powiedział, że mnie poznaje, że byłam tu i opowiedział jej o "moim człowieku". Wzięła mnie na ręce. Po policzkach leciały jej łzy. Chciałam ją pocieszyć, wdrapałam się na jej ramię, wtuliłam się i schowałam w jej pięknych włosach.
Teraz przebywam w klinice u pana doktora, dostaję kroplówki, na niedzielę zabiera mnie taka pani do siebie. Mam złe wyniki wątroby i nerek, ale pan doktor powiedział, że będzie ok. Pochwalił mnie "jesteś grzeczną, miłą dziewczynką" miły z niego człowiek. Niedługo pobyt mój w klinice dobiegnie końca w tym tygodniu będę miała robione ponowne badania po serii kroplówek. Szukam schronienia. Choćby Domu Tymczasowego. Choć przyznam szczerze...marzy mi się Dom na zawsze....ale czy wolno mi marzyć? czy chora bezimienna kotka ma szanse na Dom??? czy na miłość zasługują tylko zdrowe i piękne koty? chwyciłam się promyczka, światełka, które ćmi i które daje mi nadzieję...
Wasza Bezimienna...
Wątek zakładam na prośbę "moniksz", która to właśnie uratowała tę koteczkę i ją leczy. Niestety zabrać jej do siebie nie może. Potrzebujemy Domu dla tej cudnej istoty. Koteczkę jak tylko troszkę dojdzie do siebie czeka jeszcze operacja przepukliny i sterylka. Będziemy wstawiać bazarki, bo leczenie panny jest kosztowne.

Bezimienna leżąca pod blokiem

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us
tu widać, że ma też coś z buźką, może to być skutkiem odmrożenia

Uploaded with ImageShack.us
tu podczas pobytu w niedzielę w domku

Uploaded with ImageShack.us
[IMG=http://img543.imageshack.us/img543/2783/img0891v.jpg][/IMG]

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Bezimienna na facebooku: http://www.facebook.com/event.php?eid=1 ... 036&ref=mf

kotka jest przecudna, nie traćcie nadziei. :ok:

Strasznie chwyciła mnie za serce. Ech..nie mogę pomóc..

Julcia na co dzień przebywa w lecznicy, tam ma podawane 2 razy dziennie kroplówki, antybiotyki i w razie potrzeby, inne leki. Jest pod obserwacją (zachowanie, odchody itd. -ogólna ocena stanu zdrowia). Od długiego czasu, pomimo podawania leków, ciągle ma problemy z oddychaniem przez nos, tak jakby jej się ten koci katar jakoś utrwalił i przeszedł w formę przewlekłą(?). Ciągle kicha.

Na weekendy zawsze wraca do mnie (lecznica jest wtedy zamknięta i nie miałby kto zająć się kotem). Podaję jej kroplówki, jedzenie od weta (karma nerkowa), ewentualnie inne zaordynowane leki. Fizycznie radzę sobie z tym, nie chodzi o brak umiejętności, ale problem polega na tym, że pracuję codziennie wiele godzin, wychodzę rano, zazwyczaj wracam po 18, 3x w tygodniu po 19, a nawet jeszcze później (jak mam spotkanie itp.). Wiem, że na co dzień nie jestem dla niej najlepszym domem, nie mogę jej zapewnić opieki w pełnym wymiarze, tak, jak kotka tego potrzebuje. Na razie lekarz mówi, że mała musi przebywać w lecznicy, żeby być pod stałą kontrolą, więc problemu nie ma, ale, moim zdaniem, trzeba dalej szukać jej DT - lepszego niż mój. Niestety, ale obiektywnie rzecz ujmując, u mnie mogą być tylko koty niewymagające regularnej opieki i ustabilizowanego trybu życia, bo tego nie jestem w stanie zapewnić.

Prawdopodobnie na koniec tego tygodnia będą robione kolejne badania i od nich zależą dalsze losy kotki. Na kroplówkach jest już 5 tygodni, z małymi przerwami, to długo. Ogólnie - nie ma nawet porównania między jej stanem w chwili znalezienia, a obecnie. Jak patrzę na nią, ile przytyła, jak się uspokoiła, przepuklina praktycznie znikła, to jestem naprawdę dobrej myśli - wierzę, że i z nerkami, i z katarem damy sobie radę. Potrzeba tylko czasu.

Juleńko Kochana niech wreszcie się los do ciebie uśmiechnie :ok:

,wierzę że znajdzie się domek który z pełną odpowiedzialnością zaopiekuje się Julcią,Kubuś od Andżeliki z KAN można powiedzieć że z martwych -wstał a teraz grzeje doopke w Warszawie w cudownym domku

i jest kotkiem szczególnej opieki.....Juleńko ty też znajdziesz swój domek :ok:

Ucichło bo nie wiedzieliśmy co się dzieje z Julcią :1luvu:

. My tylko możemy podrzucić wątek a opowiedzieć już nie. Domek się znajdzie nawet pomimo choroby :ok:

ja sobie cały czas podczytuje o Julci i trzymam kciuki za zdrówko i domek!!!!!

Wszyscy czekamy na jakies wiesci, napisałaś o niej, za parę dni przekleiłaś ponownie to samo i juz sie nie odzywałaś, to nie znaczy ze nie myslimy o Niej. Trzymamy :ok: