Pożegnałam dziś Kubusia (*)

Misia [*] u mnie 28.04.2017-14.06.2018

Za zdrówko kotków :ok:

Za kotki Asiu i za całokształt :ok:

Trzymam Asiu kciuki za wszystko :ok:

Twoje serducho :1luvu:

jest dla mnie pałerem na cały dzień

To przynajmniej teraz, dla odmiany, będziesz miała kolorow :wink:

Asia, za Was i dla Was :ok:

A jak się czuje Roszek? Co u Honorki?

Józefina w formie:)))! widać to po obłędnym, starczym

apetycie. Aby tak dalej!

Roszek , dziad maly zaczął znaczyć i s t r as z n i e mi tym dokucza a oczka jeszcze takie sobie i czekam aż w lecznicy po pp zejdzie pył więc nie kastruje.
Czasami wroci mu pokarm i generalnie je malo.

Jestem szczęśliwa, że zostawiłam u siebie Sabinkę dawniej Marzenkę . Myslałam, żeby dołączyć ja do Hesi gdyby ta ciężko wchodziła w nowy domek ale jest zupełnie dobrze. A szczęśliwa jestem bo Honorka przepada za Sabinką. To jest taka wielka miłość że az się boję pomysleć coby było gdyby Honorka została bez przyjaciółki. Jak córka wroci z wyprawy , porobie zdjęcia. To piekne widoki jak się przytulaja, spią przy sobie objęte, liżą po główkach. Słodycze takie:)
Dzięki za kciuki Marzena:) wybralam szybką odpowiedz i minek nie mam i nie mam jak serduszek dla was wstawić za kciukasy.
dzięki

Cieszę się, że jest dobrze, a minki nie sa mi potrzebne.
PP już dawno nie ma, mozesz jechać. :wink:

Też się wybieram, jak Bog da :roll:

niby pp nie ma ale jeszcze poczekam moment bo się boję

jeszcze nie szczepiony Fabian i nieszczepiona Józefina ....
Fabian do leczenia , to nie takie proste. lepiej zaczekać niz opłakiwać a wiem o czym piszę. Niestety.

Doskonale Cię rozumiem. Też bym się bała.

muszę tylko poważnie z Rochem pogadać bo gnojek , widzialam puszcza te swoje smrodki w różnych miejscach. Ja biegam za kotami, którym szczęki opadają:) i czyszcze. Niby nie dużo pryska ale czuć. Poza tym śpiewa i wydziera twarzyczkę. Muszę mu powiedzieć co o nim myslę , to może zrozumie i przestanie:)))

Kuba , mój schroniskowy padaczkowy ulubieniec mial wczoraj jeden atak. Strasznie się cieszyłam że tylko jeden. Dziś ok. 14 znowu atak a potem jeden po drugim. W sumie nie jestem pewna ale chyba z 5. Jeden z ataków udalo mi się przerwać przez zaslonięcie Kubusiowi oczu. Oslabł atak i Kuba zaczął normalnie oddychać. Dziwne to ale tak było. Za chwilę był następny. Po ostatnim (wtedy jeszcze nie wiedzialam że to ostatni i trzymając mu glowkę aby się nie obijal płakalam) Kuba wszedl w jakis mechanizm, którego wcześniej nigdy nie było. Puszczony wolno slanial się na nóżkach, szedl jak niewidomy uderzając o wszystkie przedmioty z dużą siłą i chodził bez sensu. Trzymałam go więc aby sobie nie zrobił krzywdy. Wierzcie mi , wysiłek masakryczny aby utrzymac psa średniego- 28 kg , który chce iść nie wiedząc gdzie i po co. Ochłonąl za jakieś pół godziny lub więcej, zrobił kupkę , położył się i zasnął. Zrobiłam mu kroplówkę z glukozy. teraz obserwuje mordkę i marzę o normalnie przespanej nocy.

no niestety mam ciąg dalszy ataków Kuby. Piszę o tym szybko bo to tez dla mnie rejestraracja wydzrzeń i wiem potem w jakich odstępach czasu się dzialo i jak się dzialo

Biedny Kubuś

Jak on się teraz czuje Asiu?

wieczór wczorajszy - kilka ataków, potem odrobina przerwy. Cłala noc przeatakowana z godzinnymi, nawet pólgodzinnymi przerwami , ataki pojedyncze i gromadne- po 3 , po 4. Dostał glukozę butle bo dziś rano też były.
Zdarzyło się coś ciekawego bo jak Kuba wchodził w atak, jak zwykle , zasloniłam mu oczy i zaczęlam bardzo mocno masować mu kręgosłup, tak w te i spowrotem. Nie wiem skąd mi to do glowy przyszło? Nie mial ataku, odpuścił. Masowalam go tak chyba ze czterdzieści minut bo slychać było jak jest jeszcze gotowy na atak ale w rezultacie minęlo i Kuba teraz spi. Sorry za pisanie ale na oczy nie widzę.

Pożegnałam dziś Kubusia (*)

Kto przegląda forum