Czarny Kocie...(*)....Ruda Łapa i...Kochane rude w domu...

... i ja oddaje ten skarb... :roll:

Marzenia11 pisze:... i ja oddaje ten skarb...

Marzenia do dobrego domku dajesz :ok:

A poza tym, inny Twój skarb chyba ma mord w oczkach na widok Karmelka - ta kocia zazdrość :mrgreen:

Edit obawiam sie, że u Ciebie w najlepszym razie skończyłby jako damski pantoflarz :wink:

Marzenia11 pisze:A Karmelek to "głaszcz mnie głaszcz, bo inaczej nie zjem"..

Zaraz oddaję klatkę-łapkę - potrzebna na cito.. Znając życie Nero przybiegnie natentychmiast...

Karmiąc koty Blokowe dzisiaj stwierdziłam, ze juz nie wiem ile ich jest...
Myślałam, że 13 ale chyba jednak 14 - minus 3 czarne duże, które pokazują się niezwykle, niezwykle rzadko.
Ze stadka regularnego:
Jotka - ciągle nie leczą się, a wręcz zaczynają ropiec rany przy ogonie - kot do jak najszybszego obejrzenia przez weta i leczenia.
Strachulec i Odwazniak - koniecznie na zabiegi.
Ruda Łapa - jeszcze karmi, ale już trzeba myśleć o złapaniu dzieciaków i może mamy.
Fago - oby dał się złapać na kastrację - chodzi, znaczy, drze pyska i walczy z innymi kotami.

I ciągle Nero..... jakos mam nadzieję, wręcz pewnośc, że żyje.. ale dzisiaj ktos mi powiedział o głodowej śmierci... :roll:

Oby jednak nie :ok:

.

Oczywiście, wiedziałam że tak będzie - dzisiaj wieczorem zadzwoniła pani karmicielka, ze widziała Nero, ze przychodzi, strasznie miauczy, dużo je, ślini się i generalnie pyszczek ma mocno przekrzywiony. Pominę fakt, ze widziała go w poniedziałek i wczoraj, pominę że prosiłam, aby dzwoniła do mnie natychmiast jak go zobaczy. Tylko nadmienię, ze w poniedziałek to ja jeszcze miałam klatkę-łapkę, a dzisiaj już nie mam..

Na szczęscie jest kilka osób które go widuje i się przejęło jego losem - w weekend mam zamiar zorganizować grupę pomocową i musi się udać go złapać. Będę na niego czekać cierpliwie - najwazniejsze, ze żyje i je.

przycupnę i potrzymam kciuki :ok:

Marzenia11 pisze:Oczywiście, wiedziałam że tak będzie - dzisiaj wieczorem zadzwoniła pani karmicielka, ze widziała Nero, ze przychodzi, strasznie miauczy, dużo je, ślini się i generalnie pyszczek ma mocno przekrzywiony. Pominę fakt, ze widziała go w poniedziałek i wczoraj, pominę że prosiłam, aby dzwoniła do mnie natychmiast jak go zobaczy. Tylko nadmienię, ze w poniedziałek to ja jeszcze miałam klatkę-łapkę, a dzisiaj już nie mam..

Na szczęscie jest kilka osób które go widuje i się przejęło jego losem - w weekend mam zamiar zorganizować grupę pomocową i musi się udać go złapać. Będę na niego czekać cierpliwie - najwazniejsze, ze żyje i je.

Niech żyją Panie Karmicielki :evil:

A ja trzymam kciuki za załapanie Gamonia :ok:

Dzisiaj pozyczam klatkę-łapkę - jak tylko sie pojawi to już powinno być łatwiej, bo on jest bardzo głodny i przychodzi jeść... i dużo je... kciuki potrzebne w ogromnych ilościach..

Wystarczy

Musi się złapać :mrgreen:

Karmelek dzisiaj jedzie do domu!!!!
Oczywiście się denerwuję i dzis obudziłam się z pytaniem : co będzie jak on nie polubi dzieci? :roll:

Dlatego za adaptację karmelkową też trzeba zaciskać dużo i mocno kciuki! :ok:

A na ukojenie nerwów Szafirka i Kubuś :love:

Karmelek i Trisia już w DS!!!!!!!! :ok:

Ale to był HORROR z happy endem :evil:

Przy wkładaniu do transporterka pogryzł i podrapał dwie osoby - smarti i TŻta. U weta zwiał, schował się w kąt a przy próbie zrobienia czegokolwiek drapał ile sił w łapkach. W drodze do ds - a była długa - miauczał okrutnie... jak wsiadłam był bardzo niespokojny, ale po jakimś czasie gadania do niego i głaskania uspokoił się i patrząc we mnie czujnymi ślipkami gadał: co Ty mi znowu robisz??? Dokąd wywozisz??? :roll:

U państwa było już nieco lepiej - a nawet całkiekm nieźle jak na jego stres i ogrom, przeogrom zmian, któruch doznał w ciągu zaledwie 8 dni - 2 wizyty u weta, 3 razy zmiana miejsca zamieszkania i ludzi.. Wyszedł z transporterka i od razu znalazł zaciszny kącik w rogu szafy w garderobie. Siedziałam obok niego na podłodze i gadałam i głaskałam. W końcu wyszedł, wzięłam go na ręce i pokazałam łazienkę a w niej kuwetę. Chodził, owszem, ale miauczał i gadał na okrągło i był niespokojny. Potem na rękach u mnie, ale już nie mega z przerażenia wtulony w ramię (tak jak wcześniej) tylko rozglądając się zaniosłam go do sypialni państwa i pokazałam parapet, łózko.. Spodobało mu się, nawet udało się panu wziąć go na chwilę na ręce :wink:

Po czym pobiegł do swojego kącika w garderobie. Wcześniej też obejrzał wszystkie szafy i półki - pewnie aby upatrzyć sobie najfajniejszą :mrgreen:

Gdy przyszedł czas na załatwienie formalności i chciałyśmy się z nim pożegnać to zarowno smarti jak i mnie ugryzł i obsyczał

. Po jakims czasie pan wrócił po coś na górę i zastał Karmelka na łóżku :piwa:

a gdy ja później poszłam zobaczyć go raz jeszcze wyszedł z szafy, mruczał, barankował i przytulił się do mnie.

A wieczorem dostałam smsa, ze wszystko gra, Trisia śpi na łózku, a Karmel pod łóżkiem no i ze sam wyszedł z szafy

I strasznie się cieszę i smutno mi że ten ds to nie u mnie..... sentymentalne klimaty mam, a wieczorem robiąc zakupy kupiłam .... karmelową herbatę :ryk: