Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza :)

Myślałam, że spadliśmy już w niebyt...

Cały czas walczę jeszcze z prądem. Pan elektryk fachowcem jest dobrym. Jak robi, to porządnie. Ale zdążył się połapać, że przy mojej asertywności nawet mysz polna wejdzie mi na głowę. No i tak się bujamy jakby... trochę... :/
Normalnym ludziom jest jak najbardziej do polecenia

Spędziłam z Barbarką upojny weekend u weta. Cały czas wszystko pięknie. Mruk i uśmiech numer nieskończoność. W sobotę śniadanko zjedzone. Aż tu nagle kot mi się przewraca :strach:

Osuwa, nie może stanąć na łapki, a jak już, to idzie zygzakiem i z przewrotkami... Myślałam już, że odchodzi. W końcu nikt nie wie, ile ma lat. Na pewno więcej niż piętnaście, według metryczki z Korabiewic, powinna już mieć 20...
Zawsze jak ją brałam na ręce, obejmowała mnie za szyję, dostawałam kilka lizów w nos, a potem było oglądanie i komentowanie świata z moich objęć i wielki mrrrrrruk. Tym razem kot mi się osuwał i była chłodna...
Potem przyczłapała do łazienki. Jedna kuweta, druga, trzecia. I znów. I w kółko
Poleciałam do weta. Badania krwi w miarę, jak na tak schorowanego kota. Ale bardzo silne zapalenie pęcherza. Wysikała się w końcu z krwią
Twardzielka cholerna! Jak potwornie musiało ją boleć, skoro mdlała. Kotka, która mruczy i uśmiecha się przy zastrzykach z nospy...
Nic nie pokazała, że coś się dzieje. Dopóki nie padła

Matkoboska z tymi kotami!..

W dodatku wydaje mi się, że ona nie widzi. Oczywiście nie da po sobie poznać, ale ma zamglone oczy i zupełnie nie reagują na światło

**Adopcje: 12 >>**

To nerwy miałas w promocji weekendowej :strach:

Jak się czuje Barbarka?
A ty?

Kciuki wielkie :ok:

Kciuki za zdrówko Barbarki i za wzrost poziomu Twojej asertywności w kontaktach z panem elektrykiem :ok:

Hanelko, unikaj myszy polnych :wink:

i nie daj się fachowcom. :ok:

Za Barbarkę :ok:

i cudowny wzrost asertywności u Hanelki :ok:

Z tymi myszami...

Myszy są w porządku. W przeciwieństwie do elektryków, hydraulików itp.

Wszystkim życzę dużo radości z rodzinnych spotkań,
pięknej pogody,
mokrego śmigusa,
długich spacerów
i ŚWIĘTEGO SPOKOJU!!!

Zdjęcie mało przepiękne, ale za to moich własnych jajek

Wszystkigo dobrego, przede wszystkim zdrowia dla Ciebie i kociastych :1luvu:

Jestem prawie bez dostępu do miau. W pracy nie bardzo mogę, w domu nie bardzo mam jak. Ale żyję wciąż. Zbliża się moment osiągnięcia światłości

(sama już prawie w to nie wierzę)

Tymczasem dla wszystkich, ale specjalnie dla Misi, która wieki temu pytała

Misia. pisze:hanelko, a jak tam Warszawa? kolorowo już?

przesyłam trochę światełek. Nie bardzo miałam nastrój sprawdzać tę kolorowość, ale któregoś dnia wybrałam się do Wilanowa, zobaczyć świetlne miasteczko, zanim je zwiną. Na jednym ze zdjęć widać człowieka, co daje pojęcie proporcji. Pięknie było. Pomogło na smutki