Barbara Horz pisze:To ja sobie przy niedzieli pomarudzęJakoś nie mamy ostatnio szczęścia do pomocy. Pomijam sprawy CiachCentrum, które wloką się niemiłosiernie z powodu....... , no właśnie..... Tak naprawdę to brak funduszy powoduje, że jesteśmy momentami bezsilne. Wydawało nam się, że uda się wyremontować lokal przy pomocy ludzi dobrej woli i zaangażowaniu nas samych tzn. wszystkich członków fundacji. Liczyłyśmy, że materiały na remont w większości pozyskamy z tak zwanych odpadów po remontach przeprowadzanych w mieszkaniach, bo przecież wiadomo, że zawsze raczej coś zostanie. To kafelki, to farba, a i gipsu i zaprawy kupuje się raczej więcej niż mniej. Niestety oprócz tego co same zgromadziłyśmy z Adą nic więcej nie mamy
Mamy też tylko łącznie cztery ręce i zero umiejętności instalatorskich, co nie wróży dobrze doprowadzeniu wody i wykonaniu ogrzewania w pomieszczeniach. Problemu by nie było, gdyby stać nas było na wynajęcie firmy, ale również na konto nie wpłynęła ani złotówka na remont tych pomieszczeń
Kolejna sprawa to brak DT.
Działamy po to, żeby pomagać, a nie odwracać głowę i udawać, że nie widzi się kociego nieszczęścia. Z bólem serca byłyśmy wielokrotnie tego roku zmuszone odmówić schronienia kotom znalezionym przez ludzi i proszących nas o pomoc. Nie posiadamy schroniska i nie możemy oferować takiej pomocy. Jednak nasza własna działalność, chociażby prowadzona akcja ciacha prowadzi do sytuacji w których osobiście spotykamy koty w potrzebie na naszej drodze. Kociaki o których pisze Ada, a które osobiście wygrzebałam ze sterty śmieci w piwnicy już by nie żyły, gdybyśmy je wtedy nie zabrały. Pozostawienie ich tam i skazanie na śmierć nie jest ani mobilizujące do dalszej pomocy, ani nie przystoi osobą, które z bezsilności nad kocim nieszczęściem zakładają fundację mającą pomagać kotom w takich sytuacjach. Sama "fundacja" jednak sprawy nie załatwi, bez pomocy ludzi dobrej woli i przede wszystkim DT. Zauważyłam również takie uspokojeni chwilowej paniki po hasłach typu "dom albo trafia do schroniska", "jak nie znajdą domu, czeka je śmierć" itp. Chwilowo jest zainteresowanie, a jak tylko staramy się właśnie chwilowo rozwiązać problem i przygarnąć kociaki licząc nadal, że jednak ktoś do im DT, możemy zapomnieć o pomocy. Sprawy nie ma, zagrożenie minęło, koty mają schronienie i to całkiem nie złe i można zająć się innymi kotami, których twórcy wątków mają większą charyzmę i z pewnością więcej czasu na kontynuowanie swoich próśb. My zostajemy z kolejnymi kotami same i mamy coraz mniej czasu, żeby o nich pisać, żeby starać się nie tylko o DT, ale również o DS poprzez ogłoszenia i przede wszystkim, żeby starać się o fundusze na ich utrzymanie, leczenie itp. Oczywiście koty na tym nie cierpią, bo to wszystko mają zapewnione chociażby z naszych prywatnych środków, ale nam niestety jest coraz gorzej i coraz ciaśniej
Jeżeli nie znajdziemy domku dla trójki i reszty kociaków to oczywiście je nie oddamy do schroniska i nie wywalimy na podwórko i nie zostaniemy kolekcjonerkami a jedynie osobami którym nikt nie pomógł w momencie gdy rozsądnie chciały ulokować kociaki w domach mniej zakoconych, w domach, gdzie tymczasowy opiekun miałby więcej czasu na robienie fotek i szukanie dobrych domów stałych.
To się napisałam i wywaliłam co mi na sercu leży, wracam do sprzątania kuwet
z ust mi to wyrwałaś. Dokładnie to samo chciałam napisać
Z naciskiem na tych co mogą dać DT 
Niestety nie mogę wziąć udziału. Wczoraj odebraliśmy naszego kocura z kliniki. Nie wygląda to najlepiej. Strasznie się martwię.
po powrocie do domu w czwartek nic nie jadł. pojechaliśmy więc znów w sobotę, był odwodniony więc go zostawili. podobno badania (krew, mocz) dobre. czekam na telefon od lekarza i mam nadzieję, że dziś go odbierzemy.