Badania obawiam się, że zrobić trzeba, aby w razie wystąpienia problemów w nowym domku (niestety, na razie nikt nie jest zainteresowany
) można było wykluczyć problemy zdrowotne. Też bardzo się martwię, bo ewidentnie transporter ją stresuje . Problem może być z tym owinięciem kocykiem - ona nie da się złapać w taki sposób (oczywiście-wszystko się da, ale po co ją dodatkowo straszyć?), ale ponieważ pozwala się głaskać, trzeba próbować gołymi rękami - w ostateczności w rękawicach. Może kocimiętka Pini coś pomoże? Myślałam już nad podstępem (jedzonko w transporterze), ale ona w ogóle nie zbliża się do transportera. Dla Kleo transporter to coś złego. Persy natomiast uważają, że to świetna sprawa i sypiają w nim na zmianę - szkoda, że nie potrafią Kleo przekonać, jaka to fajna rzecz 
Jedzonko w nocy... niezły pomysł, tylko nierealny - Parys jest po wyszyciu cewki moczowej, cierpi na SUK i musi dostawać specjalne jedzonko. Nie muszę dodawać, że wszelkie "inne" pochłania jak odkurzacz? Trochę jak dziecko na diecie, kiedy dorwie się do słodyczy
U Luśka za to ganianie Kleo winię hormony - to pełnojajeczny kocur, ma więc swoje humorki. Parysa nie ruszy, bo to - choć kastrat - silny i władczy kot, z Ateną żyje w absolutnej zgodzie, a tu raptem - jakaś nowa kotka. A Kleo on wyraźnie intryguje, ale też ona nigdy nie miała do czynienia z kotami i chyba nie do końca wie, jak się zachować
Persy traktują ją olewająco, a Luś - przeciwnie, jest zaintrygowany. To chyba intryguje też ją.
Robiła takie podchody od dwóch dni - coś w stylu "chciałabym, a boję się" - a dzisiaj podjęła decyzję 
