kot i małe dziecko

[kinga w.]

Ale fajne foty! No, to sobie pozwolę. Ja stara baba już jestem, dzieci mam albo dorosłe albo dorastające (zależy o które by pytać) ale zawsze w domu były zwierzęta. Koty, psy... Raz miałam "wpadkę" kiedy przywiozłam psa ze schroniska, w domu był wówczas niespełna dwuletni syn i drugi trzymiesięczny. I to był nasz pierwszy pies od narodzin młodszego syna. Maluch zareagował ostro alergicznie, spastyczne zapalenie oskrzeli którego nie mogliśmy w żaden sposób wyleczyć zmusiło nas do oddania cudownego zwierzaka. Trzy lata później pojawił się kolejny pies i alergia nie wróciła. Poza tym jednym "ale" zawsze mieliśmy pozytywne doświadczenia z kontaktem dzieci - zwierzęta. Maluchy uczyły się zabawy ze zwierzakami a nie traktowania zwierząt jak zabawki, opieki nad domowym zoo i wrażliwości na zwierzęcą biedę. To ostatnie zaowocowało kolejnymi zwierzakami "zwlekanymi" przez latorośle z ulicy, ale to już zupełnie inna bajka.

[duszki]

a ja mam inny zgryz.
Moja Mila ma 2,5 tygodnia i mieszka jeszce ze swoją mamą a ja zaczynam myśleć organizacyjnie i przyszło mi do głowy, że mogę mieć problem ze żwirkiem: mam syna 5 latka z autyzmem a to choróbsko objawia się między innymi tym, że dzieci jedzą rzeczy ogólnie uważane za niejadalne. Chciałabym używać żwirku silikonowego, bo wydaje się być najlepszy a wiem, że może zaszkodzić...

[vega013]

a ja mam inny zgryz.
Moja Mila ma 2,5 tygodnia i mieszka jeszce ze swoją mamą a ja zaczynam myśleć organizacyjnie i przyszło mi do głowy, że mogę mieć problem ze żwirkiem: mam syna 5 latka z autyzmem a to choróbsko objawia się między innymi tym, że dzieci jedzą rzeczy ogólnie uważane za niejadalne. Chciałabym używać żwirku silikonowego, bo wydaje się być najlepszy a wiem, że może zaszkodzić...

Moi znajomi umieścili kuwety (2 szt. bo oni nieco zakoceni) w zamykanej na kluczyk szafce. W drzwiczkach szafki wycięli otwory i zamocowali w tych otworach uchylne klapki, zamykane na magnesy. Nauczyli koty mocniej pchać te klapki, żeby mogły dostać się do kuwet. Od 3 lat bardzo dobrze to funkcjonuje.
Jeżeli szafka jest odpowiednio głęboka, dziecko nie ma szans na konsumowanie żwirku. Patent przetestowany na zwierzętach i na dziecku, więc z czystym sumieniem mogę polecić.
PS. Nie wiem, w jakim stopniu autystyczny jest Twój syn. Być może wystarczy sama klapka bez magnesów, a szafka umieszczona tak, żeby nie zwracać uwagi dziecka. Można też umieszczoną w szafce krytą kuwetę ustawić bokiem do wejścia. Kot musi mieć tylko możliwość przejścia między bokiem kuwety a wejściem do niej. Nawet jeżeli dziecko wsadzi rączkę przez otwór w drzwiczkach szafki, napotka tylko zakryty bok kuwety.

Odpowiednie drzwiczki (klapkę) do zamontowania w drzwiczkach szafki znajdziesz tutaj: http://animalia.pl/sklep.php?kat=158&przeznaczenie=7249

[deathgs]

No pomysł wydaje się super z szafką.

Ja sama też będę miała problem jak mój zacznie raczkować a u nas pełno włosów na podłogach i jeszcze te kuwety. Na szczęście mamy taki blat/pułkę w łazience i chyba tam wysoko wylądują kuwety.

Mam inny zawsze problem z kociastymi. Jak doszedł drugi kotek to niestety oba (zdaje się na stałe) na noc wylądowały w łazience :/ Niestety w nocy dają czadu i nie da się spać z nimi. Na dodatek skaczą do łóżeczka w nocy, więc niebezpiecznie.

W dzień też małego potrafią budzić :/ Ale to nic takie życie Koty sa wspaniałe i nie szkodzą małemu poza tym, że go jak pisałam potrafią zbudzić, zwłaszcza panienka bo jak mały śpi to przychodzi i miałczy.

[Orleanna]

Ja z małą prośbą...

Znalazłam na allegro takie ogłoszenie:
http://www.allegro.pl/item693250828_main_coone_sliczny_jednoroczny_rudzielec_gratisy.html

Kot piękny rasowiec, widać że zadbany, właściciel sprawia wrażenie rozsądnego i sympatycznego człowieka. I nieśmiertelny powód oddania kocura - niemowlę Ja wiem, że takie obawy i stereotypy najczęściej wynikają po prostu z niewiedzy. Może jakiś doświadczony, zakocony rodzic napisałby do tego pana maila i spróbował przekonać, albo zaprosił na odpowiednie podforum? Tylko delikatnie, bez atakowania, żeby się człowiek nie spłoszył

Może niepotrzebnie się tak przejmuję, ale żal mi kota, i mam jakieś dobre przeczucie, że w ta sytuacja wcale nie musi się tak skończyć.

[vega013]

Ja z małą prośbą...

Znalazłam na allegro takie ogłoszenie:
http://www.allegro.pl/item693250828_main_coone_sliczny_jednoroczny_rudzielec_gratisy.html

Kot piękny rasowiec, widać że zadbany, właściciel sprawia wrażenie rozsądnego i sympatycznego człowieka. I nieśmiertelny powód oddania kocura - niemowlę Ja wiem, że takie obawy i stereotypy najczęściej wynikają po prostu z niewiedzy. Może jakiś doświadczony, zakocony rodzic napisałby do tego pana maila i spróbował przekonać, albo zaprosił na odpowiednie podforum? Tylko delikatnie, bez atakowania, żeby się człowiek nie spłoszył

Może niepotrzebnie się tak przejmuję, ale żal mi kota, i mam jakieś dobre przeczucie, że w ta sytuacja wcale nie musi się tak skończyć.

Z reguły jest tak, że ludzie zdecydowani pozbyć się kota wiedzą lepiej... Wszystkie rozsądne argumenty trafiają w próżnię. Ten temat już nie raz był poruszany na forum - zawsze z takim samym skutkiem.

.

[idaa]

Troszkę odświeżę temat, bo mam pilny problem, a nie mam czasu szukać. Rok temu znaleźliśmy kotkę, około 5 tygodni, w stanie agonalnym. Wet nie dawał jej szans, ale stwierdził, że spróbować można. Kotka żyje u nas i ma się świetnie. Jest tylko jeden problem... Agresja... Kotka gryzie wszystkich. Mi uszkodziła oko. Najgorsze jest to, że rzuca się na naszą trzyletnią córeczkę. Niby nie gryzie do krwi, ale ślady po zębach są. Kilka dni temu dogoniła małą i wskoczyła jej na plecy. Skończyło się paskudnym podrapaniem ramienia. Zaczynam obawiać się o małą. Od razu zaznaczę, że dziecko od małego jest uczone szacunku do zwierząt, a w naszym domu stale są zwierzęta. Do niedawna były szczurki [*], teraz jeszcze są myszki. Kota nigdy nie mieliśmy i nie planowaliśmy, ale jest i bardzo go kochamy. Czy ktoś mógłby mi poradzić jak radzić sobie z agresywnym kotem? Nie chcielibyśmy jej oddawać. Kotka jest wysterylizowana.

[Anuk]

Troszkę odświeżę temat, bo mam pilny problem, a nie mam czasu szukać. Rok temu znaleźliśmy kotkę, około 5 tygodni, w stanie agonalnym. Wet nie dawał jej szans, ale stwierdził, że spróbować można. Kotka żyje u nas i ma się świetnie. Jest tylko jeden problem... Agresja... Kotka gryzie wszystkich. Mi uszkodziła oko. Najgorsze jest to, że rzuca się na naszą trzyletnią córeczkę. Niby nie gryzie do krwi, ale ślady po zębach są. Kilka dni temu dogoniła małą i wskoczyła jej na plecy. Skończyło się paskudnym podrapaniem ramienia. Zaczynam obawiać się o małą. Od razu zaznaczę, że dziecko od małego jest uczone szacunku do zwierząt, a w naszym domu stale są zwierzęta. Do niedawna były szczurki [*], teraz jeszcze są myszki. Kota nigdy nie mieliśmy i nie planowaliśmy, ale jest i bardzo go kochamy. Czy ktoś mógłby mi poradzić jak radzić sobie z agresywnym kotem? Nie chcielibyśmy jej oddawać. Kotka jest wysterylizowana.

To nie jest normalne zachowanie kota.
Zacznijcie od wizyty u weta.
Dobrego, nie takiego, który zaproponuje uśpienie dla świętego spokoju.

To może być problem neurologiczny.
Warto też zrobić badanie krwi, moczu: agresja jest czasem reakcją na ból towarzyszący jakiejś chorobie.

Może pomóc Feliway: kocie feromony w aerozolu albo ziołowe kropla Bacha (na forum sprzedaje takie ryśka, przyrządza indywidualnie dla każdego kota po dokładnym opisie problemu)

Jak nasilone są takie zachowania kotki?
Zachowuje się tak stale, czy tylko czasem, jak ją coś "napadnie"?

Koniecznie należy jej przycinać pazurki. Jeśli nigdy tego nie robiliście, to niech wet pokaże Wam jak to zrobić.
Jeśli pazurki będą miały tępą końcówkę, to nie ma ryzyka poważniejszego zadrapania.
Trzeba przycinać często: raz na dwa tygodnie co najmniej.

Jeśli kotka lubi agresywne zabawy i jej agresja nie jest skierowana przeciwko człowiekowi, tylko jest elementem zabawy, to trzeba się z nią bawić zabawkami na wędce: jak się wyżyje na sztucznym szczurku, to może nie będzie potrzebowała takich zabaw z ludzkim ciałem.

To takie pomysły na szybko.

[Anuk]

a ja mam inny zgryz.
Moja Mila ma 2,5 tygodnia i mieszka jeszce ze swoją mamą a ja zaczynam myśleć organizacyjnie i przyszło mi do głowy, że mogę mieć problem ze żwirkiem: mam syna 5 latka z autyzmem a to choróbsko objawia się między innymi tym, że dzieci jedzą rzeczy ogólnie uważane za niejadalne. Chciałabym używać żwirku silikonowego, bo wydaje się być najlepszy a wiem, że może zaszkodzić...

To dość dawny post, nie wiem, czy autorka czyta, ale jeśli chodzi o połykanie, to bezpieczniejszy jest żwirek drzewny.
Ewentualne połknięcie żwirku przez dziecko (lub kociaka) nie jest groźne.

A tak w ogóle to felinoterapia jest zalecana dzieciom z autyzmem!

[idaa]

Dobrego, nie takiego, który zaproponuje uśpienie dla świętego spokoju.

Nawet nie braliśmy takiej opcji pod uwagę. Na szczęście nasz wet nie jest taki.

To może być problem neurologiczny.
Warto też zrobić badanie krwi, moczu: agresja jest czasem reakcją na ból towarzyszący jakiejś chorobie.

Znaleźliśmy ją w listopadzie ubiegłego roku, na ulicy, w deszczu, nieprzytomną. Wyszła z tego obronną łapą, nawet nie kichała. Ale nie wiemy skąd pochodzi. Nie widać oznak bólu. Kocica ma dobry apetyt, nie lubi być głaskana i dotykana. Czasem, jak ma "dzień dobroci" dla nas łaskawie pozwala się przez chwilę głaskać, a za moment łapie rękę zębami.

Jak nasilone są takie zachowania kotki?
Zachowuje się tak stale, czy tylko czasem, jak ją coś "napadnie"?

Jk śpi to jest spokojna Nie ma dnia, żeby nas nie atakowała. Wyskakuje zza biurka i gryzie w nogi, dogania córeczkę i gryzie w pupę (ulubione miejsce ataku). Głaskana - łapie zębami za ręce. Przy gościach wynoszę ją i zamykam. A pazur wbiła mi w oko podczas mojego snu

Koniecznie należy jej przycinać pazurki. Jeśli nigdy tego nie robiliście, to niech wet pokaże Wam jak to zrobić

Pazurki sama jej przycinam, wet pokazał mi to na pierwszej wizycie. Mam wprawę, bo 13 lat robiłam to mojemu owczarkowi [*], królikowi [*] i śwince morskiej [*].
Czy te krople Bacha są na uspokojenie? Miałam nadzieję,że sterylka ją trochę wyciszy, chociaż wet mówił, że na kotki to tak nie działa. Teraz idziemy na odrobaczenie, więc spytam o te badania.

Dziękuję za te rady na szybko

[MalwinaP]

Kochane! Kocham koty. Zawsze w domu rodzinnym mielismy kota i nie wyobrazam sobie zycia bez owego zwierza. Mam male dziecko-2 latka, wiec juz powiedzmy teoretycznie bezpieczniej przy takim zafundowac sobie zwierzatka niz przy np.2miesiecznym. Zastanawiam sie tylko czy ktoras z Was ma w tym temacie doswiadczenie? Jak wiadomo, kotki maja tez humory, jesli chodzi o roznerady. Nie wiem zupelnie gdzie o to pytac, wiec moze ktoras z Was wie, jak takie kotki-DEVON REX Kocita DEVON REX w hodowli REX ALEKSANDRIA *PL - Mogilno. Ogoszenia - Zwierzta, Koty. Caa Polska
sprawdzaja sie z dziecmi, tez sa w miare indywidualistami czy obrazaja sie jak Persy?
z tego, co przeczytalam, to nie ma szczegolnych przeciwskazan dla przebywania dziecka z kotem, ale chcialam zapytac o te konkretne kotki z linka-moze ktos ma takiego i bobasa?

[mrr]

MalwinaP, mam 2 dzieci i 2 devon rexy. Strzał w 10, jeśli chodzi o wybór rasy. W wolnej chwili (mam noworodka na ręku) napiszę więcej - pytaj o co chcesz.

[wildhoney]

Kochane! Kocham koty. Zawsze w domu rodzinnym mielismy kota i nie wyobrazam sobie zycia bez owego zwierza. Mam male dziecko-2 latka, wiec juz powiedzmy teoretycznie bezpieczniej przy takim zafundowac sobie zwierzatka niz przy np.2miesiecznym.

A ja z doświadczenia napiszę, że lepiej mimo wszystko fundować sobie kota, gdy dziecko jest małe, kot będzie miał więcej czasu, by oswoić się z pędrakiem, zauważać pewne znaki ostrzegawcze [np. mój Nazgul ślinił się i zaraz potem próbował łapać koci ogon]. Dwuletnie dziecko to tajfun energii i niezgłębiona otchłań róznych dziwnych pomysłów, które trzeba wprowadzic w życie już-teraz-natychmiast; dwuletnie dziecko bardzo sprawnie potrafi już się poruszać i ma nieskończoną cierpliwość, by wyczekiwać, aż kot wychyli się z kryjówki. Ostatnio Nazgul dostał pierwszy raz po łapach od Hexe, na szczęście - bez pazurów, choc i tak trochę płaczu było...

[duszki]

a ja mam inny zgryz.
Moja Mila ma 2,5 tygodnia i mieszka jeszce ze swoją mamą a ja zaczynam myśleć organizacyjnie i przyszło mi do głowy, że mogę mieć problem ze żwirkiem: mam syna 5 latka z autyzmem a to choróbsko objawia się między innymi tym, że dzieci jedzą rzeczy ogólnie uważane za niejadalne. Chciałabym używać żwirku silikonowego, bo wydaje się być najlepszy a wiem, że może zaszkodzić...

To dość dawny post, nie wiem, czy autorka czyta, ale jeśli chodzi o połykanie, to bezpieczniejszy jest żwirek drzewny.
Ewentualne połknięcie żwirku przez dziecko (lub kociaka) nie jest groźne.

A tak w ogóle to felinoterapia jest zalecana dzieciom z autyzmem!

wróciłam do starego wątku i uprzejmie donoszę, że jesteśmy szczęśliwie dwukrotnie zakoceni, tu nasz wątek:
viewtopic.php?f=1&t=105799
a sprawdził się żwirek z LIDLa (po który specjalnie tam jeździmy)

[Karena]

Niedawno urodziła się nam córka. Koty raczej ignorują ją, a kiedy płacze uciekają z pokoju. Ciekawe, jak będzie, kiedy zacznie raczkować i łapać koty za ogon