10 kotów + pies i Pani, która umiera. WSZYSCY W DOMACH! :)

Za cholerę nie pojmuję, co tu się odbywa

Ale to dlatego jutrzejsza wizyta jest niemożliwa? Bo nie wiem, co powiedzieć pannie, która miała robić zdjęcia. Jeszcze nie odwoływałam, bo nie wiedziałam, co się wyklaruje.

asia-lodz pisze:Za cholerę nie pojmuję, co tu się odbywa Ale to dlatego jutrzejsza wizyta jest niemożliwa? Bo nie wiem, co powiedzieć pannie, która miała robić zdjęcia. Jeszcze nie odwoływałam, bo nie wiedziałam, co się wyklaruje.

Asiu, Pani Emilia (której obecność jest niezbędna niestety) nie jest w stanie jutro być w domu Mamy wcześniej niż przed późnym wieczorem. Jest pielęgniarką, na drugim końcu miasta, dyżury awaryjne nie do końca się zgadzają z grafikiem - to raz. A dwa... ona się teraz po prostu boi

dziękuję Ci, że znalazłaś tę Panią Fotograf :love:

ale sytuacja jest na tyle skomplikowana, że jeśli tylko się da - trudno, może nie najlepsze - ale postaram się zrobić sama jakieś fotki... strasznie Ciebie i Panią Fotograf przepraszam, nie myślałam, że sprawa jest tak złożona

Megana, ogłoszenia są, dziewczyny z Kotyliona pomagają, zajawkowe te ogłoszenia, ale są... będziemy walczyć nadal o domy dla zwierzaczków, nie odpuszczę. Bo widzę, że ta sytuacja jest naprawdę przerażająca.

FB po prostu zacznę bardziej ogarniać - teraz, kiedy usunęłam dane Pani Emilii - jeśli ktoś będzie miał jakieś wątpliwości, pytania, oferty - przejdą one przeze mnie i będę mogła je weryfikować na samym początku. Tyle tylko mogę zrobić teraz dla tych kobiet...
Zaraz roześlę maila, żeby zmienić dane kontaktowe w ogłoszeniach

Astaroth, dzięki za zrozumienie...

Georg-inia pisze:Asiu, Pani Emilia (której obecność jest niezbędna niestety) nie jest w stanie jutro być w domu Mamy wcześniej niż przed późnym wieczorem. Jest pielęgniarką, na drugim końcu miasta, dyżury awaryjne nie do końca się zgadzają z grafikiem - to raz. A dwa... ona się teraz po prostu boi dziękuję Ci, że znalazłaś tę Panią Fotograf ale sytuacja jest na tyle skomplikowana, że jeśli tylko się da - trudno, może nie najlepsze - ale postaram się zrobić sama jakieś fotki... strasznie Ciebie i Panią Fotograf przepraszam, nie myślałam, że sprawa jest tak złożona

Ok, rozumiem. Czyli pewnie opisy kociaków będą musiały zostać takie, jakie są. To już w takim razie nie będę czekać, porobię trochę więcej ogłoszeń z tym, co jest.
A kontakt jaki? Na Kotylion?

Tego się obawiałam.... Jak to mówią? "Polskie piekiełko"? I przez taką #$%#$% organizację moja najpiękniejsza Kalinka będzie miała trudniej...

to dlatego pani Emilia milczała i nie dzwoniła do mnie

tak mi przykro, ludzie bywają okrutni, nikomu nie życzę zmagania się z chorobą nowotworową, niestety wiele osób nigdy tego nie zrozumie
Inga zadzwonię do Ciebie później, bo do Pani Emilii nie będę, tak mi przykro

Georg-inia pisze:chciałam dobrze, a wyszło jak zwykle ale zwrócono się do mnie, do Kotyliona, o pomoc...

spotkałam się dziś z Panią Emilią. Płaczącą Panią Emilią

Nie wiem jak, pewnie przez FB, sprawą zainteresowała się pewna organizacja prozwierzęca. I to zainteresowanie podobno było z samej "góry", która nakazała "pomóc w tragedii łodziance". Szkoda tylko, że nie wzięto przy tej pomocy pod uwagę ludzi i ich uczuć...
Zdjęłam z FB namiary na Panią Emilię, tutaj też zdejmę. Ona nie wie, jak ten świat zwierzęcy działa, nie wiedziała, że może spotkać się z ocenami jej jako człowieka, a wręcz z ostracyzmem ze strony tej organizacji wiecie, że łatwo skrzywdzić przez internet. Tym bardziej, że osoba bezpośrednio zainteresowana - sama kompletnie niemedialna i "nienetowa" - dowiaduje się o tej krzywdzie od osób postronnych

Nie będę Wam mówić, co usłyszała Pani Emilia od przedstawicieli organizacji, nie jestem upoważniona do rozgłaszania całemu światu przebiegu rozmowy ani tym bardziej tego, czemu ta rozmowa wyglądała tak, a nie inaczej. Zresztą nie znam opinii drugiej strony, więc nie byłoby to do końca uczciwe.

Obiecałam zrobić wszystko, żeby jak najwięcej kotów (i Aron) znalazło nowe domy, ale jednocześnie chronić Panią Emilię i Panią Barbarę przed kolejnymi napaściami internautów i szkalowaniem dobrego imienia, przede wszystkim Pani Emilii. Nie mogę (i nie chcę nawet) wyjawiać powodów całej tej sytuacji, więc tutaj, na miau, zostaje tylko moja reputacja i moje dobre (mam nadzieję) imię. Po prostu musicie mi zaufać...

Wszystkim osobom, które uważają, że przecież córka powinna przejąć wszystkie zwierzęta umierającej matki i mają zamiar mi to wypominać, przypominam, że zazwyczaj awantury tutaj są o porzucenie / oddanie do schroniska zwierząt "po zmarłych", że przecież był czas na szukanie im nowych domów... Pani Emilia robi co może, zdając sobie sprawę z tego, że nie jest w stanie zapewnić tym zwierzętom godziwych warunków. Oczywiście żaden kot czy Aron - nawet jeśli nie znajdzie nowego domu - do schroniska czy na ulicę nie trafi. Może nie powinnam tego pisać, ale szantaż emocjonalny nie leży w mojej naturze.

strasznie przeżyłam to dzisiejsze spotkanie z Panią Emilią... strasznie...

No co za skur....ństwo :evil:

To kobiety starają się jak mogą, mimo tego ile je to kosztuje emocjonalnie znaleźć domy dla kotów i psa z dużym wyprzedzeniem, a tu... Jak córka pani Emilii jest pielęgniarką, to raz, że godziny pracy ma szalone, zero regularności w planie dnia a dwa- skoro nie mieszka we własnym domu/mieszkaniu, to nie ma opcji zabrania tych zwierząt do siebie. Bardzo współczuję im kontaktu z debilami, którzy nie biorą pod uwagę sytuacji - przecież nie wywaliły tych zwierząt na ulicę w mrozy, bo sprzątnęły na święta a zwierzaki nabrudziły :roll:

, tylko szukają im domu z dużym wyprzedzeniem, bez łzawych wstawek bo jak nie, to eutanazja/schronisko. No jak rany...

czy gdzieś na fb można te zarzuty w ich stronę znaleźć? Czyw ogóle oprócz pouczeń zamierzają pomóc w szukaniu domów zwierzętom?

Goerg-inia,
pomoc dla obu Pań jest w takiej sytuacji tak oczywistą sprawą, że nie ulega to najmniejszej dyskusji.
Przykro, że dotknęło to personalnie Panią Emilię i jej córkę.

Dżino w nowym domu (mam nadzieję, że uda mi się wstawić zdjęcie)

Regata pisze:Dżino w nowym domu (mam nadzieję, że uda mi się wstawić zdjęcie)

Regata

zdaje się, że Dżino się na skórasiach wyleguje? :ok:

Asia-lodz - jeśli będziesz wstawiać ogłoszenia :love:

to tak - daj maila Kotyliona. Sama go obsługuję, więc na bieżąco będę miała kontrolę. Dziękuję.

FB posprzątane z idiotycznych dyskusji. Magija, dziękuję :love:

Franek ma dom, ale przeprowadzka trochę potrwa. Prawdopodobnie pojedzie dopiero na wiosnę, może w marcu. Może to i lepiej, zwłaszcza dla p. Barbary, która nie może się pogodzić z tym, że oddaje swoje zwierzaki

płacze, ma nawrót depresji i problemy z przyjmowaniem pokarmu

Nie fizyczne, tylko po prostu psychiczną blokadę.

i trochę więcej o kotach:
Najbardziej przytulastym zwierzakiem jest Szacik. To normalny, domowy kot, kochający człowieka. Zaraz za nim - Smerfik, który podobno kompletnie nie wygląda na swoje lata, jest niekłopotliwy totalnie - taki miziałek.
Największy "dzikusek" to Sara

Pani Emilii dała się dotknąć dopiero po miesiącu, kiedy dzień w dzień była z jej ręki karmiona. Wcześniej pomieszkiwała na jakimś stryszku i tam p. Emilia wstawiała jej miseczkę z jedzeniem. Coś czuję, że tu będzie największy problem, bo kto zechce kota, który jest kompletnie niekontaktowy?

Geor,

nie moge pomoc, ale kibicuje :oops:

Georg-inia pisze:Największy "dzikusek" to Sara Pani Emilii dała się dotknąć dopiero po miesiącu, kiedy dzień w dzień była z jej ręki karmiona. Wcześniej pomieszkiwała na jakimś stryszku i tam p. Emilia wstawiała jej miseczkę z jedzeniem. Coś czuję, że tu będzie największy problem, bo kto zechce kota, który jest kompletnie niekontaktowy?

Są tacy, którzy nie boją się wyzwań- biorą dziki i je oswajają... Nie chcę nic mówić, ale Yenna i Kroker to też były dzikie dziki- w dodatku połamane. Czas zrobił swoje- w końcu się przekonali, że nie chcemy ich obedrzeć ze skóry. Satysfakcja- bezcenna. Mam nadzieję, że ktoś się w Sarze zakocha i poświęci miesiąc lub dwa mając w perspektywie długie lata miłości :ok: