Sol. 21.04.2012 (`) PROSZĘ O ZAMKNIĘCIE

[marivel]

może to jeszcze nie czas, ale jeżeli to niech zaśnie spokojnie, nie wiedząc że to już
przytulam

[Alex405]

Myślałam, że uda się nam choć trochę przespać do rana, ale...
Przed północą udało mi się w nią wmusić parę chrupek i polizała trochę sosu z puszki. Najgorsze jest, że ona już nawet nie pije. Nie może też spać. Teraz budzę się co godzinę, a ona siedzi lub patrzy na mnie taka przycupnięta w różnych częściach pokoju. I ciuchutko pomiałkuje. Wzięłam ją na łóżko, tak jak zwykle spałyśmy, ale jedynie posikała się na pościel i zeszła. Czyli boli ją przy załatwianiu się i dlatego nie chce do kuwety.
Nie wiem, czy doczekamy ustalonej porannej wizyty u naszej doktor. Jeśli nadal tak będzie się zachowywać, to nie wiem, czy nie pójdziemy do najbliższej lecznicy, żeby zakończyć jej cierpienie. A jeszcze we wtorek pałaszowała z apetytem jedzenie. Tydzień temu biegała za wędką...
Przeoczyłam oznaki pogorszenia, być może dlatego, że sama czułam się fatalnie i biegałam po lekarzach, a jeden z rezydentów miał wznowę zapalenia pęcherza.

[Alex405]

Na co liczyłam przez ostatnie m-ce? Najpierw na to, że przeżyje pozostałe jej chwile syta, bezpieczna i kochana. Potem właściwie chyba na cud, bo choc miałam świadomość, że lutowe wyniki były kiepskie, że ilość krwi w moczu, kreatyniny i mocznika wzrosła, ale przecież Sol zachowywała się zapełnie normalnie. Wbrew wszelkiej logice i opinii lekarza, że kicia najprawdopodobniej nie zostanie ze mną długo, myślałam, że zniszczenia nerek nie będą postępowały tak szybko. Że przecież planowałyśmy szczepienie, sterylkę, że może znalazłby się jeszcze jakiś stały dom...

Sol jest trudnym kotem do leczenia: nie chce jeść tabletek wymieszanych z puszką, wkładanie leku do pyszczka kończy się drapaniem i wielką awanturą. Zrobienie kroplówki czy pobranie krwi graniczy z cudem. Wczoraj u weta momentami trzymałyśmy ją we 3 i wcale nie było łatwo, mimo jej skrajnego wyczerpania.
Czy dziś byłoby inaczej, gdybyśmy jakimś cudem przez ostatnie 5 m-cy robili jej kroplówki co 2-3 dni? Nie wiem. Czuję się źle z faktem, że dla zaoszczędzenia jej stresu zdecydowaliśmy się z lekarzem jedynie na zachęcanie jej do picia (zresztą cały czas piła b. dużo) i osłonowo lespewet, enarenal oraz żurawinę (co nie zawsze się udawało przemycić) + sporadyczne nawadanianie. Ale - z drugiej strony - pamiętam jak robiłam częste kroplówki rezydentowi umierającemu na raka. Był oazą spokoju, ale po jakimś czasie był już tak pokłuty, że dotknięcie sprawiało mu ból...
To trudne kwestie.

[MalgWroclaw]

To bardzo trudne, współczuję Ci. I mocno trzymam kciuki za dziś.

[J.D.]

to są bardzo trudne decyzje...

*leczyć za cenę bólu?
czy
*tylko zmniejszać ten ból i dać koteczce na te ostatnie chwile tyle miłości i ciepła ile tylko można??
jeśli leczenie ma być jednocześnie męką nie dającą szans na wyzdrowienie a jedynie na przedłużenie życia-zawsze wybieram pomoc bez bólu...
niech zwierzak zapamięta moją rękę,która go głaskała a nie to ,że męczyłam kota bądż psa wpychając kolejna tabletkę...
one i tak nie mają pojęcia o co chodzi...
zwierzęta przyjmują śmierć jak naturalną kolej rzeczy...
szczególnie jeśli maja obok siebie kochającego ich człowieka...
to właśnie my -w swoim egoizmie-nie dajemy im spokoju w ostatnich chwilach...
czasem trzeba po prostu pozwolić im odejść...
to trudne...wiem...znam...doświadczyłam...mimo,że serce pękało...mimo,że nie można się z tym pogodzić....jednak tak trzeba...w imię szacunku i miłości...daliśmy swoim uratowanym czworonożnym komfort życia dajmy im też komfort śmierci...to ważne...

[najszczesliwsza]

Alex405!

Jak to nie była nawadniana? Przy takich wynikach?

Wybacz, ale na co liczyłaś? Nawadnianie to życie dla takiego kota. I lespewet bez nawadniania? I wet się zgadzał?
(...)

To chyba zbyt krytyczna ocena w niejednoznacznej sytuacji.
E.

[MalgWroclaw]

Asiu, jak dobrze, że to piszesz. Mądrze. Człowiek jest największym egoistą.

[Miśka74]

co u was?

[MalgWroclaw]

Bardzo smutno
Zrobiłaś dla tego kota wszystko, co mogłaś.

[Miśka74]

bardzo mi przykro Byłaś dla niej wspaniałą opiekunką... przynajmniej odeszła wiedząc, że ktoś ją kocha...

[Alex405]

Przepraszam wszystkich, a najbardziej Sol, jeśli było coś, co mogłam jeszcze dla niej zrobić, żeby ją wyleczyć.
Dziękuję za Waszą obecność i wsparcie od samego początku.

Sol dziś rano co prawda podeszła do jedzenia, ale nie mogła jeść. Nie mogła także pić, choć próbowała. Była cała zaśliniona z krwią. Cały czas miauczała. Gdy pojechałyśmy do pani doktor okazało się, że -wiedząc o wczorajszych wynikach - dorobiła jeszcze 2 wskaźniki: fosfor i potas. Ten pierwszy, niestety, trzykrotnie przekroczony.
Powiedziała mi, że przy takim poziomie fosforu, raczej nie przepłuczemy tego mocznika. A to bardzo silna trucizna. Że Sol nie może jeść nie tylko przez zapalenie dziąseł i nadżerki związane z mocznicą, ale najprawdopodobniej ma także podrażniony żołądek i wątrobę. Że dojdą nam zaburzenia neurologiczne (dziś kotka nieco dziwnie chodziła). I że w badaniu palpitacyjnym jej nerki mają wielkość fasolki (są b. małe) i bardzo nierówną, pooraną powierzchnię. Że dotyk ich ją boli. Że to oznacza marskość nerek. I że jeżeli chcę, to oczywiście możemy jeszcze 2 dni spróbować ją płukać, ale, że - jej zdaniem to nie ma sensu. Żebym pamiętała, jak bardzo stresują kotkę kroplówki. I że dopóki nie zbijemy mocznika, ona nie będzie mogła nadal jeść z powodu bólu w pyszczku. A nie jadła już przecież wczoraj. Że kotom nie przeszczepia się nerek. Że Sol bardzo schudła (0,5 kg). Że mogę pozwolić zachować jej resztki godności, bo u zwierząt liczy się komfort życia, a nie jego długość.

Zapytałam, czy naprawdę nie możemy zrobić nic, żeby wygoić te nadżerki i dziąsła. Żeby mogła jeść i pić. Gdy usłyszałam, że nie - wybaczcie mi, ale nie chciałam patrzeć, jak cierpi. Podobno mogłybyśmy przedłużyć jej życie o tydzień.

J.D. - dziękuję za piękne i trudne słowa. Właśnie tak się dzisiaj czułam.
Najszczęśliwsza - dziękuję za Twoje rady i zaangażowanie w ratowanie kici. To prawda, że nie była od listopada nawadaniana co 2 dni, ale podobno i tak nie mogłybyśmy przedłużyć jej życia więcej niż o miesiąc - dwa. Często nie chciała jeść dietetycznych rzeczy, o 3 osobach do robienia kroplówki już wspominałam. Dodatkowo miała bardzo twardą skórę i ciężko było się w nią wkłuć. Bolało. Nie chciała jeść lekarstw w jedzeniu, więc trzeba było wciskać jej je na siłę. Łudziłam się, że Sol będzie jeszze długo żyć, skoro bawi się i je normalnie. Wyparłam choćby fakt, że od listopada do lutego, mimo leczenia, ilość krwi w moczu bardzo wzrosła. Dobrze stało się jedynie, że nie męczyłam jej już sterylką.

[Erin]

Alex, a ja Ci dziękuję, że tak długo walczyłaś o Sol.
Nie zgodzę się, żeby łatwo rezygnować - póki życia, póty nadziei.

Śpij spokojnie, Sol [*]

[Marzenia11]

jestem zaskoczona i zszokowana - Sol , tak mi przykro, bądź szczęśliwa piękna koteczko... (*)(*)(*)

Alex405 - poznałyśmy się wczoraj w lecznicy - ja byłam tą trzecią kobitką, z koteczką po operacji...
Trzymaj się, przytulam Cię bardzo mocno....

[feryenne]

Olu, współczuję bardzo, bardzo...

Pamiętaj zawsze, że dzięki Tobie koteczka spędziła te ostatnie miesiące najedzona, bezpieczna i w kochającym domu.

Jeśli tylko mogę w czymś pomóc, czymkolwiek, to daj znać.

[asia2]

Przy takim poziomie fosforu nereczki już nie pracowały. Nic więcej nie moglaś dla niej zrobić. Była z Tobą do końca i nie pozwolilaś żeby bardziej cierpiała.
Chyba byłam przez ścianę dzisiaj jak Ty byłaś z Sol
przytulam