Lili'owe kotki, czyli jak odkryłam w sobie kociare

Wczoraj odwiedziły nas moje koleżanki, a jedna z niespełna dwuletnią córą. I tu zaczyna się sens tego posta bo ta jej córka przeraziła strasznie kociambry, a w szczególności gdy zaczęła płakać. Obserwowały ją z daleko, z wielkimi oczami z pytaniem "o co chodzi?". Z TŻ stwierdziliśmy, że dzieci muszą nas częściej odwiedzać by się kitki przyzwyczaiły : ) aaa i nasze koty wg małej Julii są "hau".

Szczerze, to mnie krzyk małego dziecka również przeraża

Rozumiem Twoje koty.

[/quote]

ślicznoty :1luvu:

witamy się czwartkowo

Co słychać u kociastych?

Nie wiem czy ktoś tu jeszcze zagląda ale...

Nasz mały promyczek odszedł i jest nam niezmiernie smutno

Już nie potrafię płakać, ani TŻ.
Nie wiemy dokładnie co jej było bo nie chcieliśmy już katować tego malutkiego ciałka ale wet powiedział o trzech diagnozach. Albo niewydolność wątroby, guz lub encefalopatia (chyba dobrze napisałam). Jeszcze w poniedziałek było wszystko dobrze ale wczoraj rano Petit już nie chciała jeść, jak ją położyłam na poduszce od 6 to przez godzinę się nie ruszyła i załatwiła się pod siebie, więc od razu pojechałam do kliniki. Dostała spora kroplówkę, glukozę i witaminy ale popołudniu odeszła.
Odeszła w domu, kochana przez naszą trójkę. Będzie mi jej strasznie brakować bo kto się będzie wślizgiwał rano pod moją pachę by spać razem, kto będzie rano piszczał domagając się puszki, kto będzie mruczał wniebogłosy jak się ją tylko dotknie...
A jednak łzy się znalazły.
(przeklejone z chatul)