Moje koty-moje szczęścia i nieszczęścia-część 7.

Tyćka ma się kwitnąco pod każdym względem.To tak, żeby nie bylo ,że nie ma wiadomości o wyadoptowanych kotach

Iśka zdjęcia miałaś dać. Bez dowodów nie wierzę. :mrgreen:

mirka_t pisze:Tak, tak Misza zarabia na siebie. Medialny jest, więc dlaczego nie.
Na razie leczenie Miszy nie pochłania raczej dużo pieniędzy, choć w sumie dokładnej kwoty nie znam gdyż rozliczona będzie fakturą dla Vivy. Chciałabym jeszcze przed kastracją zrobić Miszy badanie krwi z racji jego bliżej nieokreślonego acz zapewne sędziwego wieku. Ciekawe tylko czy Misza pozwoli utoczyć sobie krwi.
Tak poza tym nic mi się nie chce. Paskudna zima, męczące rozmowy z ludźmi chcącymi adoptować koty i pretensje w razie odmowy wydania kota, brak informacji o jednych wyadoptowanych, niewesołe wieści o innych. Przyszedł okres zwątpienia w sens tego co robię i pytanie, po co to robię.

Zimową chandrę najlepiej odgania grzaniec z plasterkiem pomarańczy tudzież schłodzony szampan (właśnie uskuteczniam :mrgreen:

). Polecam :piwa:

Po % zaraz bym zapadła w sen zimowy. Tak dziwinie na mnie wpływają.

Koty też senne i tylko przed południem wczoraj i dzisiaj miały przyspieszenie, bo świeciło słońce. Doszłam do wniosku, że tak jak i ja są na baterie słoneczne. Tak więc byle do wiosny.

Dzisiaj Miki zapolował na cnotę Julii i rozdarła się tak głośno,że oboje z mężem stanęliśmy na równe nogi chcąc ratować bidulkę. Miki dostał od Julki po gębie a od nas reprymendę...nieco później oboje zgodnie szamali kolację...teraz oboje cupnęli obok siebie na drapaku i Miki umył Juli uszko na dobranoc...krew się nie polała posprawdzałam oboje dokładnie.