Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

Maluszki w porządku

Wzięłam trójkę, dwóch chłopców i bura dziewczynka. Pojadły i śpią

Na szczęście byłam jeszcze z nimi w pokoju kiedy czarnulek... Zaczął jeść żwirek

i to autentycznie jeść, nie widziałam żeby wypluwał, sama mu go z pysia wyciągałam. Dwa razy próbował. Spotkałyście się już z czymś takim? Na razie wyniosłam kuwetę i porozkładałam podkłady, ale w tej sytuacji czarno widzę naukę korzystania z kuwetki

U mnie też się tak zdarzyło.
Czasowo wycofałam żwirek. Potem nie było problemów.

Znawcy tematu mówią- dla kociąt tylko drewniany gruby pellet ( tak mi się nieraz wyczytało na forum; osobistych doświadczeń w tej kwestii brak)
Pozdrawiam

zjawka pisze:Znawcy tematu mówią- dla kociąt tylko drewniany gruby pellet ( tak mi się nieraz wyczytało na forum; osobistych doświadczeń w tej kwestii brak)
Pozdrawiam

potwierdzam

NILITH - Wielkie dzięki za ogromną pomoc.

Wiem, że będą miały u Ciebie superowo. Kociaki zyskały nową, odpowiedzialną i uroczą mamusię. :1luvu:

Mam nadzieję, że dostarczą więcej radości niż kłopotów.

To się zdarza, że koty jedzą żwirek. Kupię drewniany i Ci przekażę.
A swoją drogą, mały skubaniec karmy jeszcze nie wcina a za żwirek się wziął. :evil:

**Adopcje: 12 >>**

Nilith pisze:Maluszki w porządku Wzięłam trójkę, dwóch chłopców i bura dziewczynka. Pojadły i śpią Na szczęście byłam jeszcze z nimi w pokoju kiedy czarnulek... Zaczął jeść żwirek i to autentycznie jeść, nie widziałam żeby wypluwał, sama mu go z pysia wyciągałam. Dwa razy próbował. Spotkałyście się już z czymś takim? Na razie wyniosłam kuwetę i porozkładałam podkłady, ale w tej sytuacji czarno widzę naukę korzystania z kuwetki

Tak. Silikon i bentonit są niebezpieczne. Spotkałam i pilnujemy by malunie miały drewniany lub podkłady na poczatek. Uprzedzam też DS ,do których maluszki idą,że takie wypadki bywają prosząc by żwirek drewniany kupili.

Ja jestem w ogóle zwolenniczką drewnianego żwirku.

Do moich podopiecznych przyczołgał się wczoraj (ok północy) bury szkielecik. Rzucił się na jedzenie. Trochę dziki ale dał do siebie podejść. Głód był silniejszy. Wzięłam na ręce zaniosłam do domu. W domu kroplówka, Duphalyte, Combivit, ciepły termofor, małe porcje zmiksowanego jedzenia. Przypuszczam, że kocinka była gdzieś zamknięta i stąd zagłodzenie. Szkielecik nieco dziwny bo z rozdętym brzuszkiem. Nie przypuszczałam, że to ciąża. Raczej z głodu lub od pasożytów. FIP-a też nie podejrzewałam, bo przy tej chorobie mocz jest intensywnie żółty aż do pomarańczowego. Dziś mieliśmy iść na badania.
Ale rano szkielecik zrobił mi niespodziankę. W klatce znalazłam dwa martwe płody z łożyskiem. Już ładnie wykształcone ale bez futerka. Z pewnością poród był przedwczesny. Może kroplówką pobudziłam akcję porodową.
Ale właściwie trudno się dziwić, żeby kotka w takim stanie normalnie urodziła. Myślę, że to lepiej i dla niej i dla mnie. Sterylki, narkozy pewnie by nie przeżyła. Gdyby pozwolić jej urodzić, kocięta pewnie były słabe, może z wadami. Ona nie miałaby siły opiekować się nimi a dla mnie kolejne maluchy na smoczek. Los sam zadecydował.
A kotka do leczenia i odżywiania.

**Adopcje: 12 >>**

Biedna dziewunia. Tyle wycierpiała.
Agnieszko, winy twojej nie ma. Kot był wycieńczony. Nie wiadomo czy malce żyły zanim trafiła do ciebie.
Przykre strasznie.
Przytulam.

Kiedyś wzięłam na przechowanie kicię od koleżanki, która poszła do szpitala. Kicia była zagłodzona i zaniedbana... koleżanka - bezrobotna zbieraczka. Kicia urodziła u mnie sześć martwych kociaczków. Chciałam kicię zostawić u siebie, ale koleżanka uparła się i ją odebrała. Co przeżyłam, to moje.

A, chciałam coś wyjaśnić. Nie jestem osobą, która potępia tzw. zbieraczki. Ludzie, którzy gromadzą koty, robią to najczęściej z dobrego serca, w trosce o los zwierzątek. Niestety, zdarza się, że serce bierze górę nad rozsądkiem. Przykład - właśnie moja w.wym. koleżanka. Wspaniała kobieta, wybitnie utalentowana artystka, aliści te arcypozytywne cechy nie przekładały się na zaradność życiową. Jej koty bardzo cierpiały, zagłodzone, pozbawione podstawowej opieki lekarskiej - ale kochane. Ja sama miałam kiedyś dużo kotów, a to dzięki dwu fundacjom i paro osobom prywatnym, że tak powiem, które wtryniały mi koty. Mnie na szczęście było stać na utrzymanie stadka.

Miuti, naprawdę sądzisz, że "miłość" zastąpi jedzenie i leczenie??

Większość z nas ma więcej zwierząt niż nakazuje rozsądek i miewa z tego tytułu problemy ale uporczywe trzymanie zwierząt, dla których się nie ma środków utrzymania to katastrofa. Miałam okazję pomagać w ogarnianiu skutków takiej "miłości" - katastrofa, ruina człowieka i ogrom cierpienia zwierząt. Plus dramat ludzi zaangażowanych w pomoc :cry:

To nie jest miłość, tylko zaburzenie :evil:

Przepraszam za off-top, Praksedo :oops:

. Czytałam o Szkieleciku - przykro, ale chyba lepiej dla kici, że nie musiał się zmierzyć ani z zabiegiem ani z porodem

. Tak niestety reguluje to natura

alix76 pisze:Miuti, naprawdę sądzisz, że "miłość" zastąpi jedzenie i leczenie??

A gdzie ja to napisałam? Z mojego tekstu to nie wynika. Stwierdziłam fakt, że moja koleżanka kochała swoje ... ofiary.
Miłość to dużo - ale nigdy nie zapomnę tych martwych maluszków. Moja koleżanka po prostu głodziła swoje koty, m. in. ich matkę. Kochała je miłością arcygłupią, krzywdząc je. I nie chciała ich nikomu oddać. Poza tym miała zatargi z sąsiadami, bo na żwirek też nie było jej stać... Jak mówi młódź - kaplica.

**Adopcje: 12 >>**

Miuti pisze:A, chciałam coś wyjaśnić. Nie jestem osobą, która potępia tzw. zbieraczki. Ludzie, którzy gromadzą koty, robią to najczęściej z dobrego serca, w trosce o los zwierzątek. Niestety, zdarza się, że serce bierze górę nad rozsądkiem. Przykład - właśnie moja w.wym. koleżanka. Wspaniała kobieta, wybitnie utalentowana artystka, aliści te arcypozytywne cechy nie przekładały się na zaradność życiową. Jej koty bardzo cierpiały, zagłodzone, pozbawione podstawowej opieki lekarskiej - ale kochane. Ja sama miałam kiedyś dużo kotów, a to dzięki dwu fundacjom i paro osobom prywatnym, że tak powiem, które wtryniały mi koty. Mnie na szczęście było stać na utrzymanie stadka.

Wybacz ale ja też to tak zrozumiałam jak alix76. Podkreślenie moje ale te słowa mnie tak nakierowały. Jakbyś ją usprawiedliwiała, tłumaczyła.

Myślę ,że maluni organizm wyjścia nie miał. Chciał żyć. Jak Ona się czuje?

To nie jest miłość, to choroba. Ma nawet swoją fachową, psychiatryczną nazwę.
W cywilizowanych krajach takim osobom odbiera się koty. Wystarczy pooglądać na Discovery "Policję dla zwierząt".

Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

Kto przegląda forum