burasek już w DT- oswajanie trwa

W sumie im starszy tym jest gorzej na naukę, ale burasek da radę:) może go jakiś kocur okładał, jest tu jeden taki wredny co wali inne przy jedzeniu i odgania, dlatego muszę im osobno dawać jeść. Oj zobaczysz za tydzień już będzie cały Twój, bo w gruncie rzeczy to łasica jest,że się odpędzić od niego nie da jak już go weźmie na pieszczoty:)

Kot otworzył klapkę od wodomierza. Zerwał pianki izolacyjne z rur i wszedł gdzieś wgłąb. Wystawiłam mu pachnącą wędlinę i mięso, mam nadzieję, że wróci do łazienki. W związku z tym, że to domek, to daleko nie zawędruje - przestrzeń wolna jest bodajże wzdłuż ściany łazienkowej, więc mam nadzieję, że szybko mu się znudzi siedzenie tam.

Jestem w szoku, żaden inny kot nawet na to nie wpadł, żeby tę klapkę otworzyć, jest to dość trudne.

Boi się biedak

mam nadzieję, że już wyszedł

Wyszedł. Zakleiłam dojście do wodomierza, ale będę o to martwić się, jak przyjdzie pani od liczników.

Oswajanie idzie nam bardzo powoli... Jedyny sposób, żeby dał się dotknąć, to pogadać z piętnaście minut co najmniej, podejść z kocem, zawinąć go w koc, wziąć na kolana. Jeszcze chwilę pogadać i głaskać przez koc, po chwili się odpręży i da głaskać normalnie - jakieś 40 minut. Potem przypomina mu się, że przecież jestem obca. Zaczyna warczeć, syczeć, wręcz gulgotać. Próbuje gryźć. I choćbym mu podstawiała wołowinkę zmieloną czy tuńczyka, to zje - ale dopiero w nocy, jak będzie cisza w domu.

Wklejam, co napisałam na FB:

Uwaga!

Kocurek trafił do mnie zakatarzony, podziębiony. Bardzo przerażony, płochliwy i niekoniecznie przyjaźnie ustosunkowany, ale pracujemy nad tym - daje się już głaskać, choć na razie tylko mi. Życie na ulicy odbiło się już na nim - choć nie ma nawet roku, już nie ma większości zębów w dolnej szczęce między kłami - przez to stale ma wysunięty koniuszek języka. Brakuje także dwóch tylnych ząbków.
Bury kotek jest obecnie na kuracji antybiotykowej. Po niej będzie gotowy na szczepienia i kastrację. Żeby zebrać pieniądze na te zabiegi, powstała druga część aukcji na rzecz kotów - w tym wypadku tego jedynego, który pozostał do osiągnięcia celu, jakim jest wyadoptowanie wszystkich proludzkich kotów z wolnożyjącego stada.

Licytować na rzecz Burego kotka można tutaj:
http://allegro.pl/listing/user.php/run? ... 1&view=gal

Oprócz tego zapraszam do wpłacania na nasze subkonto Vivy. Każda złotówka przybliża nas do osiągnięcia celu - w imieniu Burego kotka bardzo, bardzo dziękuję.

Fundacja Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt - Viva!
ul. Kawęczyńska 16 lok. 42a,
03-772 Warszawa
NIP 525-21-91-290
nr konta: 81 1370 1109 0000 1706 4838 7309
Z dopiskiem: "PKDT - badanie i kastracja kocurków z Gdańska"

Podbijajcie dziewczyny, zmieniłam temat

Muszę znowu przełożyć odbiór kota z tą panią, mam nadzieję, że zechce jeszcze poczekać. Stan zdrowia nie pozwolił jeszcze go zaszczepić ani wykastrować. Bardziej martwi mnie jednak to, że naprzemiennie jest miziasty i agresywny. Jednego dnia barankował, mruczał. Drugiego zamruczał na mój widok, a w chwilę później zaatakował mnie, mam podrapaną twarz, głowę i udo. Nie mogę go oddać w takim stanie do domu z dzieckiem.

Powolutku nam idzie to oswajanie.

Ala - możesz zmienić temat, aukcje się skończyły. Zebraliśmy 200zł, więc wystarczy i na szczepienie (2x45zł) i na kastrację (80zł) plus profender - zapłaciłam 35zł.
Wpływy idealnie pokryją koszta weterynaryjne.

Co tam u kota?

Kot od dziś ma prawo niezbyt mnie lubić - został odjajczony.

Zniósł to lepiej, niż Prezes, szybciej się wybudził i jest dość ruchliwy, a Prezes zwymiotował obficie i trzy razy podsikał pod siebie, leży teraz pod kaloryferem zamknięty, bo mu się na spacery zbierało na chybotliwych nóżkach, przewracał się - żałosny widok.

Bury kot od jutrzejszego dnia będzie przebywał w pokoju, w którym spędzamy najwięcej czasu - trzeba go intensywnie socjalizować. Nawet wetka powiedziała, że na tę chwilę nie nadaje się do adopcji. Będę się bardzo starać, żeby go urobić jakoś, zwłaszcza, że dopóki był na ulicy z czarnym, był miziakiem, to miesiąc z dzikunkami tak go zmienił. Mam nadzieję, że uda mi się go obłaskawić na tyle, żeby nie bać się go oddać do domu stałego.

No to trzymamy kciuki :ok:

Prezes pojechał dziś do domu stałego. Burkot jest absolutnie cudowny, zakochałam się w nim, miziamy się, przytulamy, on mruczy, ja się cieszę, sielanka.

Adam zawiezie go do DS podczas najbliższego wybrania się do 3miasta.

Socjalizacja byłą powolna, oporna i wymagała dużo cierpliwości, ale była warta każdej sekundy.
Burkot jest obecnie wykształconym kotem, rozsmakowanym w literaturze - miał czytane na głos najlepsze (subiektywnie

) dzieła z kanonu literatury europejskiej.

Pieprzowa odwalilas kawal dobrej roboty!! Jestes cudownym DT z prawdziwego zdarzenia, zobacz ile kotow uratowalas i znalazlas im cudowne domy!! A co u rezydentow?

U rezydentów:
Luna schudła z 6kg do 4,5kg i wygląda teraz świetnie, znowu jest gibka i ruchliwa. Z okiem lepiej, jego zaszycie nie jest już konieczne.

Borys bezproblemowo.

Za to z Miyuki były smuteczki. Tasiemczyca, po odrobaczeniu silne zatrucie toksynami z pasożytów. Gorączka 40-41C. Po kilku dniach z kroplówkami okazało się, że także ropomacicze - niezwykłe, zważywszy, że nie skończyła jeszcze pięciu miesięcy. Kilka następnych dni - kolejne kroplówki i leki, ustabilizowanie temperatury do 39C i operacja. Zniosła ją nieźle, już niebezpieczeństwo minęło. Jednak kilka dni grozy przeżyłam. Miyu pobiła za to rekord przychodni - najmłodsza pacjentka z ropomaciczem. Widziałam jej macicę - olbrzymia w stosunku do tego, jak powinna wyglądać.

biedna Miyu ,dobrze, że już wszystko ok! Jakby została na wolności to już by pewnie nie żyła. Pieprzowa :aniolek:

burasek już w DT- oswajanie trwa

Kto przegląda forum