Wojna i Pokój

[MaryLux]

mrrrrrruuuuuuuuuuu

[jomi20]

No nie wygłupiaj się , pisz dalej. Co z burymi??

[MaryLux]

Bure żyją

[Jo]

Dalsza część historii wkrótce.

Przerwa na ogłoszenie drobne.

Bure rzezimieszki, jakakolwiek ich ilość jest, nadal są na wolności.

Całe to towarzystwo jest z pierwszej połowy wrzesnia (moim wet wpisał w książeczce jako date urodzin 11 wrzesnia). Teraz mają jakieś dwa miesiące. Wojna była szybko zabrana, nie zdążyła ich zarazić, biały był idealnie zdrowy, przypuszczam ze dwa bure też są w bardzo dobrym stanie. Biały trafił do mnie w Zaduszki, od razu załapał co to kuweta itp /ale o tym potem/, Wojna też inteligentna więc bure jako ich rodzeństwo też pewnie głupie nie są, postaram się zdobyć ich zdjęcia i wkleić, może ktoś by chciał zabrać do siebie te dwa potwory /dostałam wlasnie smsa, że trzy...one pączkuja czy co?/. Reszta kociej rodziny tez sprawia dobre wrażenie. Jedna z ciotek od trzech lat mieszka u Uli i ma się dobrze, nawet z psem sie zaprzyjaźniła.

Koniec ogłoszenia drobnego.

[Jowita]

kochana imienniczko, może byś chociaż małym burym zdjęcia porobiła i ogłoszenia? przecież zima idzie...

[Jo]

Tak tak. Jak tylko będę mieć zdjęcia, założę im wątek poszukiwawczy na forum.

Nie zdążyłam powiedzieć że tez jestem Jowita...ale widzę Jowity bywaja domyslne...

PS. Planując koty, chciałam wziąć dwa dorosłe. Białego i czarnego. Nie dość, że sie nazywasz jak ja, to jeszcze masz "moje" koty

[Jowita]

Tak tak. Jak tylko będę mieć zdjęcia, założę im wątek poszukiwawczy na forum.

Nie zdążyłam powiedzieć że tez jestem Jowita...ale widzę Jowity bywaja domyslne...

PS. Planując koty, chciałam wziąć dwa dorosłe. Białego i czarnego. Nie dość, że sie nazywasz jak ja, to jeszcze masz "moje" koty

synergia

[Myszeńk@]

No to i ja się dołączę do czytaczy.
Bo faaaajnie się zaczęło ...

Moje dzikuny przy śmietniku też tak do mnie gadają: "masz coś? dasz? no daj. ale nie rusz, nie chcem, idź sobie, jutro przyjdź, tak, jutro" ...

[jomi20]

HOP do góry w oczekiwaniu na dalsze losy kotów

[MaryLux]

Mrrrrrrudobry
Inka z bandą
PS Końcymy właśnie seteckę, zaras będzie nowa ceńść wontka, psyjdziecie? Zaprasamy

[maggia]

Tak tak. Jak tylko będę mieć zdjęcia, założę im wątek poszukiwawczy na forum.

Nie zdążyłam powiedzieć że tez jestem Jowita...ale widzę Jowity bywaja domyslne...

PS. Planując koty, chciałam wziąć dwa dorosłe. Białego i czarnego. Nie dość, że sie nazywasz jak ja, to jeszcze masz "moje" koty

synergia

Obie macie moje koty.

[Jo]

Obie macie moje koty.

Nie nie, ja miałam mieć białego i czarnego ale los chciał inaczej. Trafiły do mnie Wojna i Pokój, kolor nie był decydującym kryterium

***

Tydzień Wojny.
Dzień pierwszy.

Na początku był Chaos, potem powstał Świat.
Jakich zmian w życiu ja mam sie spodziewać, skoro u mnie na poczatku zapanowała Wojna?

Bywałam już na wielu frontach, walczyłam z lenistwem, wiatrakami i samą sobą, ale z kotami nigdy.
Owszem, czasem darłam je z rodzicami, czy mam teraz spodziewac sie zemsty?

Nie mam doświadczenia w walce z kotami.
Nie wiem jakie przyjąć strategie, z jakiej pozycji dowodzić.

Postawiłam na partyzankę.

Okop był całkiem przytulny, dopiero co po remoncie mieszkania, spałam jeszcze na podłodze w śpiworze i tam postanowiłam urządzić zasieki.
Zgromadziłam zapasy żywnosci, od południa i wschodu odgradzała mnie ściana nośna, od północy chroniła mnie mała scianka działowa. Wojna mogła nadejśc jedynie z zachodu.

A noc sie zbliżała...
Przyjęłam dogodną pozycję lokując się za poduszką, wpełzłam pod wał ze śpiwora i skryłam pod kocem kryjac się przed potencjalnym nalotem.

Małe kręciło się gdzieś w pobliżu, strzelając ostrzegawczo gilami.

***

Świt. Żyję.
Żyję, ale nie wiem jaka jest sytuacja na froncie.
Powoli, pełna obaw, otwieram oczy.

Małe pręży sie do skoku trzydzieści centymetrów od mojej twarzy.
Wszystkie mieśnie napięte.

Szybko zamknęłam oczy i myślę co dalej.
Jeśli okażę jej, że się boję, uzna swoją przewagę.
Pójdę w niewolę wojenną. Nie o takich zmianach w życiu myślałam...

Jeśli udam, że nic się nie dzieje, uzna, że może robić co zechce.
Będę mieć brodę z kota na zawsze wszczepioną do twarzy.
Kuszące nawet.
Ale to nie ten etap w życiu.

Zostało mi wyjście trzecie.
Najlepszą obroną jest atak.
Skupiłam sie w sobie i mrużąc oczy rzuciłam sie na koteczkę z nienacka.

Uciekła przebierając w powietrzu tylnymi nogami zostawiając mnie w poczuciu zwyciestwa.
Jako, ze świt był wciąż blady, ponownie zasnęłam.

-Ej, zrób tak jeszcze! Zrobisz? – koteczka mi wskoczyla na nogi.
-A co trzeba zrobić, żeby znowu było tak fajnie? – zaczęła drapać mój śpiwór.
-Ale to gdzieś trzeba nacisnąć? – nabrała rozpedu i rzuciła sie na mnie z wysoka.
-A pobawimy sie w kotka i myszke? Ja będę kotek, Ty myszka. Uwaga, poluję! – udało jej się złapać za stopę.
-Raz, dwa, trzy, babajaga paaatrzy! – z entuzjazmem oskalpowała mi czaszkę.

Owszem, pierwszą bitwę wygrałam.
Wyniku drugiej, nie wiedzieć czemu, jakoś już nie pamiętam...

[MaryLux]

Ale wojnę wygrywa Wojna...

[Keirzontko]

Boskie te teksty

[mamuśka]

Hahahaha bosssskie