, wiem, mało) na wieczór i na pewno ja dał, bo następnego dnia stała pusta obok. Koty, sibia, są wszędzie, nie da się ich nie zauważyć. ale pierwsze spotkałam tam, gdzie turyści nie chodzą - po lewej stronie, za rogiem. Tzn. tak po prawej stronie jest wypożyczalnia rowerów, a po lewej taka niezagospodarowana przestrzeń, mija się ochronę przy wejściu i skręca się w lewo.
Ja się mogę dołożyć na leczenie tych kotów, wystawię bazarki. Macie pomysł, która lecznica mogłaby je przyjmować pojedynczo? Bo tu nie chodzi tylko o kastracje, wątpię, że większość się do tego nadaje.
Nawet ten ochroniarz, z którym rozmawiałam, mówił: O, ten czarny (czyt. prawie cały zrudziały) to dzisiaj jest wesoły, ale ja myślałam, że on już nie przeżyje.
Aha, no i mówił o jednej pani z kamienicy obok, która czasem przynosi im coś do jedzenia. Ale jedna pani nie wykarmi takiego stada, nie ma szans.
Czasem widzi się chude konie, które mają pozapadane grzbiety, te koty też tak mają. No, naprawdę, taki dramat widziałam w Warszawie ostatnio w pseudohodowli.
