supermyfka pisze:Może wykorzystaj sposób siostry msj, ten z maskotką?? Ale swoją drogą to niesamowite jak Kotek może pokochać
Krążą mity, że koty nie rozpoznają ludzi, tylko miejsca..co za bzdury!!!
zresztą jest dużo bezsensownych kocich przesądów, przez co niktórzy ich nie lubią
No właśnie totalne bzdury z tym, że koty nie rozpoznają ludzi i się nie przywiązują. Do tego nasi znajomi śmieją się, że Garfield jest Marka a Fredzia moja. Fakt faktem to ja się w niej pierwsza zakochałam, Marco chciał jej siostrę, minęło mu to chcenie jak zobaczył na żywo Fredzię
Garf jest w sumie "wszystkich", kto by nie przyszedł ten ładuje się na kolana za to Fredka nigdy w życiu. I tak mamy postęp. Fredzia do tej pory siedziała w ukryciu jak ktoś przychodził, teraz już się nie chowa tylko zalega na mnie
Do tego koty nie tylko się przywiązują, ale też czują nastawienie ludzi. Mój ojciec zawsze był na nie (to jego "nie" jest tak na pokaz). Przyjechał, Garf władował mu się na kolana więc już nie mówił, że koty śmierdzą i takie tam. Zobaczył Fredzię to zachwycał się jej wielkimi oczami. Nie minęła godzina jak bawił się z nią (na odległość rzecz jasna). Natomiast są ludzie do których Fredka nie podejdzie chyba nigdy (wynika to z ich nastawienia do niej). Wczoraj była u mnie koleżanka z pracy (zakochana w kotach po uszy) Fredka pozwoliła sobie na obwąchanie ręki. Jeszcze pare wizyt i pewnie pozwoli się pogłaskać
Jakiś czas temu koty były u Marka (na Tarchominie) a ja pojechałam do siebie na Bemowo. Cały dzień chodziła i płakała. Zaczeliśmy się martwić, że coś się z nią dzieje. Następnego dnia to samo. Przyjechałam na Tarchomin z duszą na ramieniu. Co się okazało... Wystarczyło, że pojawiłam się w drzwiach
, bo był ryk. Wszystkie (oprócz wejściowych) musiały być uchylone. Kocia klaustrofobia, albo potrzeba kontrolowania domowników 
to normalnie jak mój kot tyle, że młodszy i bez skarpet)
