Tumaśkowe koty - "D"koty z nami

[tumasia]

- w poniedziałek opanowałam umiejętność wchodzenia na lodówkę, choć nie opanowałam umiejętności schodzenia z niej. Jak już wejdę to krzyczę by mnie ktoś zdjął. Była wpadka: jak już wlazłam na lodówkę, okazało się, że domowników brak i musiałam czekać, aż ktoś z pracy wróci – wrócił mój pan, zdjął mnie, a ja pędem pobiegłam do kuwetki… Potem pani mi drapak przysunęła do lodówki, co bym już nie miała takich problemów. W poniedziałek też pojechaliśmy do pana weterynarza. Nie to, żebym była chora, ale pani chciała mnie pokazać, porozmawiać i takie tam. Ogólnie dzielna byłam, ale chyba za tym panem w białym kitlu nie przepadam….
- wtorek to dzień wypadków przy pracy. Raz wsadziłam łapkę do paninej zupy (na szczęście niezbyt gorącej), co wystraszyło nie tylko mnie, ale także innych domowników. Potem w czasie zabawy pupą usiadłam w swoją miseczkę z wodą - znowu wpadka. A wszystko przez moich państwa. Zamknęli mnie w małym pokoju (z całym moim oprzyrządowaniem), bo kładli fugi, które mogły być dla mnie szkodliwe. A w małym pokoju jest mniej miejsca niż w dużym i stąd ta druga wpadka. Nie ma jednak tego złego co by na dobre nie wyszło – poznałam dokładnie kolejne pomieszczenie domowe;
- środa – zabawowa. Najpierw nauczyłam się zabawy porannej. Zacząć ją trzeba wcześnie – im wcześniej tym lepiej. Państwo jeszcze muszą słodko spać. A polega ona na polowaniu….na nogi państwa. Oni teraz, jak jest ciepło śpią tylko pod poszwą, a ona nie chroni ich nóg przed moimi pazurkami. Mówię wam, ekstra zabawa. Druga zabawka jest typowo wieczorna. Pani kupiła mi tą latarkę Whiskasa i jak nastaje zmrok, bawię się nią świetnie. Pani się wtedy śmieje, że ma kota na pilota;
- czwartek – lodówka wróciła do kuchni, drapak na miejsce. W kuchni nie umiem na nią wchodzić. Jeszcze… Znów mam całe mieszkanie dla siebie. Rozrabiam. A, i w czwartek dostałam poranną eksmisję z małego pokoju, ze względu na na zabawę w polowanie. Nie wiedzieć czemu im się ta zabawa nie bardzo podoba. Dopiero jak wstali – mogłam urzędować w małym pokoju;
- piątek – pani mówi, że jestem namolna i rozpuszczona jak dziadowski bicz. A wszystko dlatego, że jestem taka ciekawa świata. Jak pani robi coś do jedzenia – to ja jestem pierwsza w kuchni, oczywiście na blacie, by lepiej widzieć. A jak mi ładnie pachnie to pcham się taranem do jedzenia. Pani mówi, że nie wszystko jest dobre dla kota (dlaczego?), a poza tym nie można nosa pod nóż podstawiać, albo pchać się do palników, gdy coś się na nich gotuje. Dlatego mnie czasem ubezwłasnowolniają. Pani pracuje w kuchni, a pan mnie trzyma (co też jest miłe) lub zajmuje zabawą (co mu się nie zawsze udaje)
W piątek też zaliczyłam pierwszy niekontrolowany zlot z drapaka. Troszkę mnie to przestraszyło, ale na krótko – po godzinie znowu zaczęłam szaleć na moim mebelku...
- w sobotę cały dzień spędziłam z moim panem – pani była w pracy (na diabła ona tyle pracuje?) Pan pracował w kuchni, ja starałam się mu asystować, ale jak wziął silikon to mnie z kuchni wyrzucił. Poszłam zatem spać. Potem już wróciła pani, dała mi jeść i pobawiła się, a jak spałam wyszli i wrócili z kolejną zabawką dla mnie. Nie wiem jak wy, ale ja najbardziej kocham te starsze zabawki, które już dobrze znam. A zbiór zabawek mam już całkiem okazały:
tekturowe ruloniki – pozostałość po papierze toaletowym, piórka na patyku, dwie myszki, trzy piłeczki, chomika, słomkę, parę plastików spod nakrętek, latarkę Whiskas i jeszcze taką grzechoczącą futrzaną kulę na patyku, którą chwilowo za namową weta państwo mi schowali, gdyż zaczęłam się żywić tym futerkiem z zabawki...
I jeszcze jedna rzecz się dzisiaj stała – przed chwilką. Pan się pokaleczył, gdy grzebał za moją zabawką pod szafką. Wbił sobie szkło w rękę i jeszcze się z tego cieszył... Mówił, że dobrze, że to on, a nie ja – no, niby tu ma rację. Ale zabawa była z tamowaniem mu krwi... A pani natychmiast odsunęła szafkę i dokładnie pod nią zamiotła, bym ja sobie krzywdy nie zrobiła...
- w niedzielę to pan wstał rano i sobie poszedł. Pani mówi, że na piłkę. Głupi – przecież podzieliłabym się z nim swoimi piłeczkami. Po co mnie zostawiać? No, nic – bawiłam się z panią. Potem pan przyszedł, to wykorzystałam jego kolana do przedpołudniowej drzemki... Po południu zaś zostałam z siostra mojego pana i jak państwo sobie poszli – spędziłam z nią całkiem miły wieczorek. Pani mówi, że jak oni na trzy dni wyjadą to ta siostra ze mną zamieszka i dlatego cieszy się, że przypadłyśmy sobie do gustu. Pewnie, że sobie przypadłyśmy – ta siostra twierdzi, że w ciągu godziny okazuję jej tyle czułości, co jej (ijej rodziców ) kot w ciągu całego tygodnia..
- poniedziałków to ja nie lubię – państwo z samego rana wychodzą i parę godzin zostaję sama (no może z Haberbuschem, ale marna to pociecha – on u siebie w terrarium, a ja poza nim...). Dopiero po południu mam swoich państwa dla siebie. Dziś i tak nie miałam ich w pełni, gdyż jak zasnęłam wymknęli się i przyjechali dopiero wieczorem. Zachwyceni przywieźli trochę makulatury (etykiety czy coś) i zachwycali się nimi co najmniej jakby to moje zdjęcia były...

A propos moich zdjęć....

[tumasia]

Będę polować....

http://upload.miau.pl/1/17282.jpg

[tumasia]

U pana zawsze najlepiej....
[img]http://upload.miau.pl/1/17283.jpg[img]

[tumasia]

Poprawka:

U pana zawsze najlepiej....
http://upload.miau.pl/1/17283.jpg

Obrabiam naklejkę:
http://upload.miau.pl/1/17284.jpg

Wysoko sobie siedzę:
http://upload.miau.pl/1/17285.jpg

[* Edi G.M. *]

Witaj śliczna Elzo
Prawdziwa z ciebie "lwiczka" , szczególnie jak polujesz

Pozdrów swoich Państwa - bardzo fajnie o nich piszesz

[madziara]

Witaj

[Naja]

Jako przedstawiciel rasy mieszanej też chcę zobaczyć FOTKĘ!!!

[tumasia]

...ale moja pani nie wie jak to zrobić, by się moje zdjęcie pojawiło, potrafi tylko te linki wstawić, chyba, że tak :
(uwaga próba :oops: )


[/img]

[moś]

Ale ślicznotek z ciebie , można cie zatrudnic od razu w filmie pt: bliskie spotkania trzeciego stopnia" i uszy masz czyste w środku i przeslaniaja nam cały ekran

[Naja]

...ale moja pani nie wie jak to zrobić, by się moje zdjęcie pojawiło, potrafi tylko te linki wstawić, chyba, że tak :
(uwaga próba :oops: )



[/img]

Genialny!

[O-l-g-a]

...ale moja pani nie wie jak to zrobić, by się moje zdjęcie pojawiło, potrafi tylko te linki wstawić, chyba, że tak :
(uwaga próba :oops: )



[/img]

śliczny z ciebie nietoperzyk Elzo

[lorraine]

Pieeekne masz uczyska
Ja mam takie malutkie
Ale za to mam plaski ryjek

Dzień drugi:
Pani wzięła kolejnego domowego potwora – nazywa się odkurzacz. Warczy bardzo głośno, dlatego się jego boję. Poza tym jest z pięć razy większy ode mnie, ma trąbę i straszliwie długi cienki ogon. Nie podchodzę do niego. Potem pani mi tłumaczyła, że potwór mi krzywdy nie zrobi, ale przecież ja swój rozum mam – wielki i warczy = groźny. Bardzo groźny.

I masz racje
Nie znosze potwora, mimo ze juz z nim poltora roku mieszkam
Pani mowi ze tez nie lubi, dlatego tak rzadko go uzywa
No bo komu przeszkadza troche zwirku na podlodze, co
Serdecznie pozdrawiam

Dalia

[lilith_aga]

Hipolitek wita Elzę Moja Pani tez sie dołącza do powitania
ps. czy ja tez bedę miał taakie duże uszy??? Fajne takie

[tumasia]

(...)Nie znosze potwora, mimo ze juz z nim poltora roku mieszkam
Pani mowi ze tez nie lubi, dlatego tak rzadko go uzywa
No bo komu przeszkadza troche zwirku na podlodze, co
Serdecznie pozdrawiam

Dalia

Też pozdrawiam i to wszystkich, którym chce się czytać mój wątek (bo ktoś tu prawdę powiedział, że gadułką jestem i to sporą - dziś jak pani szła do pracy to sobie z nią pogadałam, aż miło, tylko.... dzięki temu troszkę późno wyszła z domu i pewnikiem spóźniła się do pracy ).
Mojej pani nie przeszkadza odkurzacz, ale ze względu na moje odczucia wczoraj złapała szczotkę i pracowicie na kolanach sprzątała (nawet dywany) ową. A szczotka już jest fajna - można ją zaczepiać, a ona nie warczy. I pomóc pani można. Bo ja lubię pomagać. We wszystkim.
I wczoraj było fajnie - bo odkryłam komputer. Ta mysza na komputerze jest najfajniejsza (jak każda mysza, zresztą). Po za tym lubię Onet, bo tam są reklamy i to forum też lubię... W ogóle komputer to fajna sprawa, dobrze, że taki mamy w domu. Mamy też telewizor, ciekawy, ale nie tak ciekawy jak komputer. Komputer jest de best. Wczoraj prawie godzinkę siedziałam przed monitorem i obserwowałam kto tam mieszka. Pani mówi, że ze mnie światowa kobieta. No pewnie!

[lorraine]

Komputer jest de best. Wczoraj prawie godzinkę siedziałam przed monitorem i obserwowałam kto tam mieszka. Pani mówi, że ze mnie światowa kobieta. No pewnie!

Malutka, na monitorze trza lezec
Takiego fajnego poslania podgrzewanego to nigdzie indziej nie znajdziesz
I zagladac tez mozna, od gory, Pani troche piszczy ze jej pol monitora zabieram, ale co ona tam wie
Pozdrawiam,
Didi