BALBINKA - żegnaj maleńka [*]

Podniosę

Witajcie,
Felin, pięknie opisałaś Balbisiowy koniec świata. Miałam łzy w oczach. Patrzyłam w oczy koteczki, a ona jakby potwierdzała. Jakby główką kiwała. I oczka zmrużyła

Dziękuję, że założyłaś jej wątek. Na moim głównym, który ma charakter kroniki, zaginęłaby pomiędzy kolejnymi informacjami.
A Balbisia powinna szukać nowego bezpiecznego domku.

Na razie jednak skupiamy się na walce o przeżycie, o podjęcie jedzenia i picia.
Jej atutem jest to, że wyszła spod dobrej ręki. Balbisia to spora kotka, dobrze odkarmiona, więc ma zapasy pod futerkiem. Najtrudniejsze natomiast jest to, co się dzieje w duszy.

To są najnowsze zdjęcia Balbisi.

Wczoraj, podczas wizyty Iwonami, kotka miała wyjątkowo dużo bodźców. Bo i kocurki do jej pokoju weszły (bardzo łagodne) i nowa kotka pabianicka (niezbyt przyjazne powitanie) i gość w dom. Chyba cierpliwość jej się wyczerpała i gdy się do niej zbliżyłam, to nasyczała na mnie. Po raz pierwszy!
Efekt końcowy był taki, że w nocy zjadła jakieś 3 łyżeczki mięsa 10 g chrupek :ok:

Wczoraj zaczęła pić, malutko, bo malutko, ale początek jest.

Smuteczek ma w oczach ogromny ale na to by było inaczej potrzeba czasu.
Dobrze że zaczęła jeść i dobrze że jest u Ciebie.

Cudownie, że coś zjadła...
Trzymam za nią mocne :ok:

aby nabrała ponownie chęci do życia! Nawet nie chcę myśleć, co się dzieje teraz w jej duszy

dobrze, że trafiła na dobrych ludzi :1luvu:

Iwonami pisze:Byłam dzisiaj i widziałam Balbinkę. Chyba troszkę lepiej się czuje, była zainteresowana telewizorem i filmem o kotach i kocim behawioryście, który przyniosłam nagrany na płycie dvd. Jestem pełna nadziei, że będzie lepiej. Jest wśród kochających kotki dobrym domu, opuszcza już miejsce na półce, nawet spacerowała trochę po pokoju.
Bądźmy dobrej myśli, mam ogromną nadzieję, że sobie poradzi.....

Telewizor to dla niej chyba coś nowego - nie przypominam sobie, żeby jej czlowiek kiedykolwiek takowy posiadal; wolal czytać i sluchać radia. Za to na pewno widziala nie raz, jak rozstawial sztalugi i jak powstawaly obrazy.
Cieszę się, że cokolwiek zjadla. Wiem, że trafila w dobre ręce, ale i tak ciągle o niej myślę.