czytam te wszystkie wiadomości i nóż mi się w kieszeni otwiera, jak dowiaduję się, że ktoś nie zgodził się na przeniesienie kotów do lepszego, ogrzewanego pomieszczenia. Jakie sumienie trzeba mieć, by zwierzakom zgotować taki los. Mam wrażenie, że sprawa Korabiewic pomału cichnie, wątek na dogomanii właściwie umarł, na stronie vivy nie ma żadnych nowych informacji, na stronie pogotowia dla zwierząt z Trzcianki też, na stronie tvn uwaga poza prawie 400 wpisami osób, które kibicują sprawie,też niewiele więcej wiadomo. Boję się, że sprawa znowu umrze śmiercią naturalną. Sprawa Korabiewic spędza mi sen z powiek. Od dwóch tygodni czekam na konkretne wiadomości, że ruszyła adopcja zwierząt z tego miejsca, łudziłam się, że w końcu może pojawią się jakieś konkrety dotyczące adopcji na stronce Lepszedni, ale tutaj pewnie nigdy się tego nie doczekamy.
Najsmutniejsze jest to, że Polacy potrafią się fantastycznie kłócić, a ja widzę tylko te biedne zwierzęta, które niedługo będą musiały się zmierzyć w swoim "raju" z zimą i mrozami. Nie chce mi sie wierzyć, że urzędnicy są tak bezduszni, a prawo polskie tak beznadziejne
Mam tylko pytanie, czy możemy jeszcze zrobić coś konkretnego w tej sprawie? W dobrym, wspólnym działaniu jest potencjał. Nie pozwólmy tej sprawie umrzeć tak po prostu. Wiem, że są na forum osoby, które mają w takich działaniach doświadczenie, ja nie mam, ale chciałabym w miarę możliwości pomóc. Poradźcie, napiszcie, czy ktoś może wie, co się teraz dzieje w Korabiewicach, czy zostali wpuszczeni jacyś wolontariusze w weekend, czy udało się wyadoptować jakieś zwierzęta. Mija kolejny tydzień, a dla tych zwierzaków liczy się każdy dzień.
Tak, jak pisałam, nie mam doświadczenia, ale czytałam trochę o Boguszycach i wiem, że można zdziałać bardzo dużo dobrego. Dlaczego w tej sprawie wszystko wydaje się takie opieszałe i wygrywają ludzie, którzy krzywdzą zwierzęta.
I tłumaczenie, że guz, który inny wet widział w marcu, w październiku był już zaropiały i były tylko dwa wyjścia - eutanazja lub operacja i leczenie potem zupełnie do pani nie trafiały. Ona wiedziała lepiej i groziła sądem, prokuraturą i policją. Ale wyniosło ją jak wetka spytała czy i na ile zamierza partycypować w kosztach leczenia kotuni - nie, bo ona ma u innego darmowe leczenie (i wymieniła nazwisko weta który raczej słono sobie liczy a z filantropii chyba nie jest znany), a poza tym to przecież nie ona przyniosła kota na leczenie, sąsiad (:1luvu: nie znam gościa ale 
)ukradł kota i odmawia oddania, bo ona nie leczyła - a przecież wg niej kotka zachowywała się normalnie. Jak znów chciała wrócić i dodać "jeszcze jedno" przy poparciu ludzi w poczekalni poradziłam Pani, żeby dała nam leczyć zwierzęta, a nie zawracała głowy wetce że jakim prawem uratowała kici życie. A ta pani miała kotkę kilka lat i nie było to jakieś anonimowe dla niej zwierzę, za które nie ponosiła żadnej odpowiedzialności 
