tylko mnie przyblokowało czasowo trochę święto, dużo roboty, wszędzie korki. No ale już po święcie i można normalnie żyć 
Mimusia ma się dobrze, już wróciły szaleńcze gonitwy z wujkiem Frankiem. Najczęściej mają głupawki wieczorne, jak gonią przez chałupę, to aż dudni. Ani jedno ani drugie nie patrzy gdzie goni, byle do przodu, a ja jak ta durna drżę, żeby sobie czegoś nie zrobili. Szałaputek w tym szaleńczym locie jak uderzył się kiedyś o framugę drzwi, to potem miał serię kichania a Franuś leci jak torpeda, często ciągnie za sobą kable. Nic nie może być na trasie przelotowej kotecków! Wszystko chowam, sprzątam, no ale drzwi nie przestawię
Mimcia ma olbrzymi apetyt, ciągle je, ciągle głodna, już zaczęłam się zastanawiać czy jakiego tasiemca niet. Ale może szałapucio nadrabia czas głodowania z okresu bezdomności, może w czasie chorowania jedzenie sprawiało jej kłopot z powodu guzów. Niech dziecko je, na razie nadwaga jej nie grozi
NA RAZIE 
bo ja jednak mam skłonności do podtuczania kotów, ostatnim dowodem jest Franuś (przedostatnim Lilcia, która z racji trzech łapek miała ważyć nie więcej niż 3 kg, a doszłyśmy do 4, chociaż cały czas się odchudzamy )Problemem teraz jest pan Maks
Struwity w moczu, białko, no i problem z sikaniem. W czwartek wiozłam go na sygnale do lecznicy, bo co prawda miał jeszcze leki, dopiero po ich skończeniu mieliśmy robić badanie moczu, ale... Maksiu cały czwartek nie sikał, a w piątek święto, wszystko nieczynne. I się przestraszyłam!! 
Wetka wycisnęła mu trochę moczu, na tyle że dało się zrobić badanie, poprawa nie za bardzo widoczna. Zmiana leków, zastrzyki w doopkę, Maksiu ożył, w drodze powrotnej zlał się w aucie znowu się wszystko wietrzy 
Jesis, aparat postaram się jutro zanieść do naprawy, ale może jeszcze wstawię jakieś wcześniejsze fotki Mimi (dotąd nie publikowane
)
Super foty:) Dziękuję:*
