Piękny czarny Promyk...trutka...walczymy-prosimy o kciuki

Dziewczyny streścicie mi co się dzieje

turkusowa pisze:przepraszam, ale pozwolę sobie wtrącić swoje trzy grosze.. już od dłuższego czasu podziwiam postawę smarti. może nie znam Cię osobiście, ale z tego co widać na forum i 'między wierszami' to jesteś jednym wielkim chodzącym sercem. bardzo mi to imponuje i cieszę się, że Promyk trafił właśnie na Ciebie
Koteczku, walcz dzielnie i zdrowiej nam!

Oj jest i to jakim SERCEM i ANIOŁEM :1luvu:

Basica pisze:Jestem przekonana, że Promyś pod opieką Iwonki, jest we właściwych rękach, w Białymstoku nie miałby szansy na taką opiekę ze strony wetów, i co by nie mówić... sama miłośc i chcenie nie zapewniłoby mu takiej diagnostyki i takich środków medycznych jakie ma u Iwonki, my na odległość możemy tylko sobie pogdybać...to ona największy ciężar wzięła na siebie, to ona ogląda codziennie cierpiącego kota i to ona (nie daj Boże) bedzie musiała podjąć tę najważniejszą decyzję... ja będę mocno trzymała kciuki żeby to była właściwa decyzja, wiem, że Iwonka zrobi wszystko, aby kiciuś żył...ale godnie, tzn, bez bólu i bez strachu... Iwonko jestem z Tobą

Izunia pomyśl sobie, że zrobiłaś wszystko co było tylko w Twojej mocy dla tego kotka, zobacz na wpisy...tyle osób jest razem z Tobą w tych strasznych chwilach, wszyscy marzymy o tym by Promyś szczęśliwy i zdrowiutki żył dłuuuugo w domku smarti... tak będzie, tylko musimy się o to modlić i nie narażać Iwonki na dodatkowe stresy. Cały czas jestem z Tobą i wspieram Cię ... pamiętaj o tym.

Wiesz, ja myślę, że Erin po prostu chciałaby być jako pierwsza informowana o tym, co się dzieje z Promykiem i mieć wpływ na jego losy, jako osoba, która kota wyadoptowała i takie myślenie o Promyku ze strony Erin jest chyba normalne i słuszne. Myślę, że najlepiej, kiedy Smarti i Erin same się dogadają, a osoby trzecie nie będą o tym decydować, kto ma na co wpływ. Moim zdaniem współpraca w tej sprawie Erin ze Smarti powinna być bardzo ścisła. Erin potwornie przeżywa to, co się dzieje z Promyczkiem, nie śpi, płacze, rozpacz... :cry:

Marcelibu, ja bardzo chętnie przyjmę każdą sugestię, tylko faktycznie chciałabym być informowana jako pierwsza, co się dzieje z Promysiem. Przecież chciałam go zostawić u siebie ... tylko nie miałam gdzie. Oczywiście, bardzo dobrze się stało, że pojechał do Warszawy, bo w Białymstoku ciężko by było go ratować, ale ja naprawdę go pokochałam. I nosi mnie, jak nie mam wiadomości

Tak mam po prostu.

Dziewczyny ale ja nie wiem skąd taka atmosfera-ja wszystko konsultuję z Erin,ona wie o wszystkim pierwsza.
Mogę wam przedstawić billingi-zobaczycie ze nie pozostawiłam jej żadnego smsa ani tel bez odpowiedzi.

Promyś przetrwal noc dzielnie,teraz się wysiusiał,zjadl pół saszetki i mruczy.
Dokladnie tyle usłyszałam od wetów.

Iwonko, nie chcę Cię namawiać na wizytę u dr Galantego. Ty najlepiej wiesz jaki jest jego stan, ale gdybyś jednak się na nią zdecydowała, to podejdę do kliniki (mam 10 min spacerkiem) i najwyżej obciążymy moją kartę kredytową (mam nadzieję, że przyjmują)
Promyniu trzymaj się :ok:

Erin pisze:Marcelibu, ja bardzo chętnie przyjmę każdą sugestię, tylko faktycznie chciałabym być informowana jako pierwsza, co się dzieje z Promysiem. Przecież chciałam go zostawić u siebie ... tylko nie miałam gdzie. Oczywiście, bardzo dobrze się stało, że pojechał do Warszawy, bo w Białymstoku ciężko by było go ratować, ale ja naprawdę go pokochałam. I nosi mnie, jak nie mam wiadomości Tak mam po prostu.

Smarti cudownie się zajmuje Promyczkiem - naprawdę Iwonko wielki ukłon :1luvu:

. Myślę, że dogadacie się same i wszystko będzie dobrze. Ja rozumiem Smarti, która jest na miejscu i próbuje wszystko ogarnąć i robi to świetnie (dzień i noc), rozumiem Ciebie - z roszalałym ze smutku sercem. Wiem, że jesteś daleko, wiem, że dlatego jest Tobie trudniej i każdy brak wiadomości to następny dramat.
Będzie dobrze, dziewczyny! :ok:

Dzięki Monia :cry:

Iwona opiekuje się Promyczkiem bardzo dobrze, ale ja z daleka przeżywam horror.
Po prostu się denerwuję i to jest silniejsze ode mnie.

Promysiu :1luvu:

smarti pisze:Dziewczyny ale ja nie wiem skąd taka atmosfera-ja wszystko konsultuję z Erin,ona wie o wszystkim pierwa.
Mogę wam przedstawić billingi-zobaczycie ze nie pozostawiłam jej żadbnego smsa ano tel baz odpowiedzi.

Nikt nie chce żadnych bilingów, wszystko jest OK. Ja myślę, że najlepiej będzie, jeżeli Wy obydwie będziecie robiły to, co uznacie za stosowne.
Ściskam Ciebie mocno

.

smarti pisze:Promyś przetrwal noc dzielnie,teraz się wysiusiał,zjadl pół saszetki i mruczy.
Dokladnie tyle usłyszałam od wetów.

Bardzo się cieszę

Podaję tylko możliwość pojechania dziś do profesora, zadzwonienia do niego po godz. 11 i umówienia się. Dlatego to proponuję, bo nie ma pełnej diagnozy, nie wiadomo, co robić, każde leczenie jest leczeniem objawów w czekaniu na następne krwawienie (bo już teraz wiemy, że może nastąpić). I znowu lecznica na Trakcie Lubelskim i znowu dreptanie w miejscu (i nabijanie kosztów, bo nadal do końca nie wiemy co jest i jak powinno się z Promykiem postępować). Ale te słowa proszę tylko odczytać jako doradzanie.

Może na początek warto by chociaż pokazać profesorowi dokumentację choroby?
Taki praktyk i z tego być może coś dojrzy.

Erin pisze:Może na początek warto by chociaż pokazać profesorowi dokumentację choroby?
Taki praktyk i z tego być może coś dojrzy.

Myślę, że wyniki badań na pewno się przydadzą.

U prof. w lecznicy na ul. Wąchockiej tylko gotówka...

Marcelibu pisze:
Erin pisze:Może na początek warto by chociaż pokazać profesorowi dokumentację choroby?
Taki praktyk i z tego być może coś dojrzy.

Myślę, że wyniki badań na pewno się przydadzą.

U prof. w lecznicy na ul. Wąchockiej tylko gotówka...

Iwona, podeślę jeszcze stówę na konsultację, dobrze?

Marcelibu pisze:
Erin pisze:U prof. w lecznicy na ul. Wąchockiej tylko gotówka...

No to trochę gorzej, ale wszystko zależy od tego ile by taka konsultacja kosztowała.
Na razie ogromne :ok:

i całuski dla Promysia

Wysłałam SMS-a do Iwonki, bo Bianka zaoferowała się, że może podjechać z papierami Promysia do profesora :1luvu:

Matko jeden dzień mnie nie było a tu takie wieści

Nie wiem czemu ale na przekór wszystkiemu jestem "dziwnie" spokojna - tak samo jak wtedy kiedy mój tato miał bypassy. Wszyscy się dziwili że ja się nie denerwuję a jeszcze wszystkich naokoło uspokajam. Operacja taty się udała, więc i u Promysia musi być dobrze :ok:

Co z tymi "chorymi" komórkami? Może konflikt w transfuzji? Albo anemia zakaźna z pasożytem w czerwonych krwinkach? :roll:

Piękny czarny Promyk...trutka...walczymy-prosimy o kciuki

Kto przegląda forum