W złą godzinę powiedziałam, ze mam dosyć atrakcji...
Właśnie siedziałam sobie w pokoju, powtarzając mantrę celem uspokojenia skołatanych nerwów, a tu nagle słyszę z kuchni rumor taki, jakby się najmarniej lodówka przewróciła
Wyrwałam więc celem sprawdzenia co znowu te potfory nawywijały, przerażona, osiągnęłam prawie prędkość światła... to znaczy osiagnęła bym, gdyby nie to, ze zapomniałam iż obok rogówki podstawiłam sobie pufkę, celem ułożenia na niej wygodnie nóżek, bo na nóżkach laptop i wiecie... Pufka, która nieoczekiwanie wlazła mi pod nogi nieco mnie przyhamowała, a że górna moja połowa był już nieźle rozpędzona, to wyrżnęłam z wielkim rozmachem w ławę i prawie zrobiłam prze nią fikołka. Bóg uchował, że chwile wcześniej wyniosłam do kuchni talerze, a że piszę znów artykuły i nie chciałam sobie przeszkadzać, nie włożyłam ich do zmywarki, tylko ułożyłam w stosie na blaciku. Dzięki temu nie wylądowałam w resztkach po obiedzie. Z drugiej strony, ów rumor był spowodowany przez mojego bardzo dzisiaj rozrywkowego Frędzelka, który chciał sprawdzić co tez mamusia miała dzisiaj na obiad? Na szczęście talerze z duraleksu - zdierżyły i nie potłukły się. Ale moja zadnia część nie z duraleksu i się potłukła dosyć dokładnie
Biegiem zamknięto psiurę 
Zużyta jestem nie mniej, niż siostra majencja po dzisiejszym dniu. Ale jak sobie poczytałam, to zmęczenie trochę przeszło i humor lepszy wrócił.
przyznam, że coraz mi bliższą jesteś.
