Jeszcze i jeszcze. Zamykamy.

[Agn]

Hahi słabo...
Rano obudziłam się z okropnym uczuciem, że na coś jest już za późno...
Karmienie na siłę to masakra - i dla niej i dla mnie. Ale nie wymiotuje. Nawet chwiejnym krokiem powędrowała do kuwety.

Za to Audio zatrybiła wreszcie.
Nie wiem, co było [jest] temu kotu. Podanie parvo spowodowało jakby uruchomienie mechanizmów obronnych organizmu. Zaczęła normalnie jeść i właściwie cały czas je. Od trzech tygodni jest na antybiotyku, miała płyn w brzuszku, robiła się już żółta, miała biegunkę i rzygała. Już była jak szmatka. I żyje. I poprawia się jej. Nadal ma katar. Nadal jest chuda jak szczapa, kości miednicy jej sterczą. Ale żyje.

Trochę martwi mnie Światełko. Odchorowuje podanie parvo. Bez przerwy drze mordę. Niby je, ale szybko przestaje i odchodzi od miski.

Dorodne roznoszą mi chałupę. Zmiana opatrunków na łapie Nahara to niezła woltyżerka z małym, grubym karaluchem wijącym się na kolanach. Ale jakoś się udaje [dzięki chwytowi z klamerką]. Rana jest czysta. Dwa paluszki chyba nie są `czynne` ale kociakowi to w niczym to nie przeszkadza.

Wczoraj padłam.
Wieczorem tylko obudził mnie budzik na podanie leków i kroplówkę Hahi.
Przepraszam za milczenie.
Dziękuję za kciuki i ciepłe myśli. Jakoś chyba opanowałam sytuację. Najtrudniejsze było zgromadzenie tego wszystkiego, czego potrzebowałam, że mieć `czym robić`; dzięki Wam udało się.
Moja wdzięczność jest ogromna.

[kota7]

Agn, to uczucie wywołane zmęczeniem i stresem. Nie jest za późno. Jeszcze ciągle może się udać.

Rozwalił mnie tekst o małym czarnym karaluchu Pojawił się u mnie mocny dysonans, bo mój mózg próbował połączyć wizję małego kociaka z okropną dla mnie wizją karalucha (nienawidzę tych stworów, szaleńczo boję się i brzydzę). Mózg mi się zawiesił na moment

[CoToMa]

Będzie dobrze!

[Agn]

Kota, to wyobraź sobie jak te maluchy biegają po podłodze.
Dosłownie - jak karaluchy. Szybciutko. Są okrągłe, ekspresowo przebierają łapkami i zawsze znikają pod kredensem.

Zapomniała dopisać, że biegunka u rezydentów powoli ustępuje, już nie latają co chwilę do kuwet.

[kota7]

Kota, to wyobraź sobie jak te maluchy biegają po podłodze.
Dosłownie - jak karaluchy. Szybciutko. Są okrągłe, ekspresowo przebierają łapkami i zawsze znikają pod kredensem.

O rany! I co teraz? Małe czarne kociątka już zawsze będą mi się kojarzyć z karaluchami

[marcjannakape]

Kota, to wyobraź sobie jak te maluchy biegają po podłodze.
Dosłownie - jak karaluchy. Szybciutko. Są okrągłe, ekspresowo przebierają łapkami i zawsze znikają pod kredensem.

O rany! I co teraz? Małe czarne kociątka już zawsze będą mi się kojarzyć z karaluchami

Agn sił, sił, sił zyczę......
Trzymam kciuki i ucałuj Orzecha.

[mokkunia]

Agn, jestem, zaglądam, trzymam

[aga9955]

Aga bedzie dobrze trzymam nadal i mysle o Was

[aga9955]

Aga bedzie dobrze trzymam nadal i mysle o Was

[Kicorek]

Ja też, teraz i na zapas na weekend, bo nie wiem, czy zajrzę

[lidiya]

Agus, jak Ty?
Jak Hahi?
Jak Audio?

[tanita]

Bardzo trzymamy kciuki, żeby się udało...

[Agn]

Agus, jak Ty?
Jak Hahi?
Jak Audio?

Hahi - słabo. Źle oddycha. Nie chce jeść. Jakoś ciągniemy. Mam nadzieję, że uda mi się ją zabrać do Doc jutro rano. Może coś jeszcze powinna dostawać... Byle do rana...

Audio - nie napiszę, że kwitnąco, bo do tego jeszcze daleka droga, ale mam nadzieję, że najgorsze mamy już za sobą.

Dorodne Karaluchy biegają po domu, czym do furii doprowadzają Selinkę.

No i oczywiście - w związku z leczeniem antybiotykami, osłabieniem i temu podobnymi - mamy inwazję grzyba. Na nowo obsypało Czaj, Gaję. Wywaliło na Chudym, Mim. Na razie jeszcze nie sprawdziłam zbyt dokładnie reszty. Ale jakoś nie mogę bardzo się przejąć tym grzybem...

No i nie ma to jak biegunka u pieluchowych.

[aga9955]

Agnieszko trzymam cały czas kciuki szczegolnie za Hahi....zeby tylko jej sie udało.....

[ariel]

Żeby to się już skończyło

Za Hahi szczególnie mocno