Do tych, co oddają koty. Wasze "INNE" kryteria ado

[Jana]

Malk, może chcesz trzeciego kota? Też mieszkam dwa przystanki od Ciebie

[Malk]

jak dla mnie dwa koty to idealny układ... ale będę pamiętać o Twojej ofercie

[Mimisia]

No i znowu (w sumie dopiero 3 raz) mam kotkę na tymczasie. Kochaną, miłą Malinkę.
Mam niemal atak paniki jak dzwoni telefon, boję się, że to ktoś chętny na nią, a ja nie cierpię rozmów przedadopcyjnych. Boję się, że ktoś mnie oszuka....że jak zapytam o zabezpieczenie okien, balkonu, wychodzenie z domu kota to odpowiedzą coś co chcę usłyszeć...a nie prawdę.
Przecież to jest możliwe: wystarczy, że ktoś zadzwoni w sprawie innych kotów do którejś z Was, nie spełni kryteriów, to już się nauczy, co trzeba ściemniać, żeby dostać kota. Czy ja już ześwirowałam?

[Pipsi]

Nie, nie zeswirowałas Mimisia, własnie dlatego ja tak bardzo sie boje idealnych domów.

[Henia]

Ja tylko się zastanawiam dlaczego tak dużo osób jest przeciw wychodzącym domom.Rozumiem że nie centrum miasta.Ale spokojne poza granicami miasta miejscowości.Moja koleżanka mieszka w Chotomowie ,jeszcze trzy lata temu w Warszawie i ma 14 letniego kota.Kot oczywiście wychodzący ,spokojna okolica ,nie ma psów puszczanych luzem.Wiem że kot ma u niej super i chętnie bym dała jej następnego .Na razie nie chce ,ale jeżeli zechce oddam jej kota bez zastanowienia.A teraz inny przykry przykład z bloku .Zabezpieczone jedno okno ,reszta nie ,no i wnuczka tej Pani będąc u baci zapomniała i otworzyła okno inne ,no i wiadomo..................Kot uciekł ,nigdy go nie znależli.Dlatego na pierwszym miejscu intuicja ,a potem zaufanie do osoby której oddaje .Czasami się zastanawiam czy ja jestem dobrym domkiem?okno okratowane jest ,jedzenie dobre jest ,opieka weta jest ,miłość jest i brakuje tylko czasu ,czasami w przelocie przytulam swoje koty ,bo trzeba lecieć i nakarmić wolnożyjące.Na zabawę niestety już czasu brakuje,czy im jest dobrze?

[Aniada]

Ja bym nie oddała kotka do domu "wychodzącego", bo niby wszystko jest idealnie, kot przyzwyczaja się do wychodzenia, aż tu pewnego dnia:
a) znienacka wprowadza się sąsiad - burak nienawidzący kotów, z nawiedzoną małżonką, której kot zaczyna deptać grządki
b) znienacka ktoś kupuje / przechodzi / zablądził z groźnym psem bez smyczy i kagańca
c) znienacka zabładził jakiś kierowca i kot wpada pod koła
d) znienacka synuś sąsiadki przyprowadza podchmielonych kolesi, którzy kosztem kota robią sobie zabawę

Nigdy nie przewidzisz, co się stanie "znienacka". Gdybyśmy wszystko potrafili przewidzieć nie byłoby kotów pod kołami, spadających z okna, maltretowanych przez wyrostków, itd., itp. Skoro kot może szczęśliwie istnieć jako zwierzę domowe, niewychodzące, to ja kolei nie widzę absolutnie żadnego powodu by go narażać poprzez wypuszczanie.
Dodam jeszcze, że znam taki "domek wychodzący", gdzie w najmroźniejsze noce zapomina się uchylić drzwi przed przemarzniętym zwierzakiem. Albo zdąży więc on wyłapać moment wjeżdżania auta do garażu, albo nie...

[Henia]

Oczywiście że nigdy nie przewidzisz co się może stać znienacka:
np. wnuczka otworzy nie to okno co potrzeba,kot ucieknie na klatkę schodową i ktoś go wypuści.Gdybym miała od razu z góry zakładać że do koleżanki za kilka lat wprowadzi się sąsiad który nie lubi kotów ,dostałabym chyba świra i wszystkie koty bym miała u siebie w domu ,zakładając że nigdzie nie będzie im lepiej.A jeżeli ktoś Ci obiecuje że w najbliższym czasie okratuje okna ,a wcale tego nie robi i kot wypada.Tak też może byc .Przecież domów wychodzących jest bardzo dużo ,i niektóre są naprawdę bardzo dobre.

[kavala]

Ja bym nie oddała kotka do domu "wychodzącego", bo niby wszystko jest idealnie, kot przyzwyczaja się do wychodzenia, aż tu pewnego dnia:
a) znienacka wprowadza się sąsiad - burak nienawidzący kotów, z nawiedzoną małżonką, której kot zaczyna deptać grządki
b) znienacka ktoś kupuje / przechodzi / zablądził z groźnym psem bez smyczy i kagańca
c) znienacka zabładził jakiś kierowca i kot wpada pod koła
d) znienacka synuś sąsiadki przyprowadza podchmielonych kolesi, którzy kosztem kota robią sobie zabawę

Nigdy nie przewidzisz, co się stanie "znienacka".

To co opisałaś to są wszystko wypadki. W domu też nagle ktoś zapomni zamknąć kibelek i kot wpadnie, nagle zrobi się przeciąg i kota drzwi przyczasną, nagle oberwie się półka i zabije kota (już był taki przypadek na forum), nagle kot wyskoczy na kuchenkę gazową gdzie się gotuje goracy rosół... O nagel przez pomyłkę otwartych dzwiach i oknach na 5 piętrze nie wspomnę. Wszędzie wszystko się może zdarzyć, więc zakładanie, że wprowadzi się kiedyś sąsiad, króry nam otruje kota, jest trochę na wyrost.Przecież pies który biega za ogrodzeniem też jest narażony na otrucie i nie zamykamy go z tego powodu w domu.

Chciałam powiedzieć, że niektóre wychodzące domki też mogą być dobre
(oczywiście, też muszą być weryfikowane, jak te niewychodzące).

[Agalenora]

dostałam kotkę - Burasię - od Agalenory - BTW: dziękuję za zaufanie

(...)
I sama z siebie nawet chciałam zaproponować, że może zadzwonić do mojej matki czy przyjaciół aby dostać referencje, albo do weta, ale zmilczałam bo uznałam że mnie weźmie za świra podejrzanie napalonego na kotka De facto byłam dla niej osobą z ulicy, której miała powierzyć los futrzaka, któremu ocaliła życie. Ma prawo mnie sprawdzić. A jak mam dobre intencje i wiem co robię, to sprawdzian przejdę. I tyle.

Malk, dziękuję za te słowa. To ważne. Ja też nie chcę robić wrażenia 'nawiedzonej kociary'

Zwłaszcza ostatnie zdanie jest ważne - tu potrzebna pewna kombinacja - zrozumienie faktu, że osoba oddająca kota, szuka mu domu, nie 'pozbywa się problemu' ani też nie 'dokonuje transakcji handlowej' (częste moje odczucie przy kontaktach allegrowych) co wiąże się również dla tej osoby z dużym stresem...

Tak jak napisałaś (i prawda to) dobre intencje to dużo, a jeszcze więcej, gdy dom 'wie co robi' czyli świadom jest odpowiedzialności - obowiązku, na lata. Ma doświadczenie ze zwierzakami - a jeżeli nie - to przynajmniej dużą wyobraźnię i elastyczność.

Chyba tylko takie osoby nie obawiają się sprawdzianów. I nie mają ich za złe...

[Agalenora]

Kochani, a ja tu tak nieśmiało proszę o pisanie na temat - czyli o I Waszych Innych kryteriach adopcyjnych.
Wątków dotyczących "za i przeciw" wychodzenia było tu sporo, wystarczy przeszukać forum... dyskusja trwa tu od wieków a konkluzje są w miarę niezmienne


Chciałabym, jeżeli można, aby wątek ten pozostał w miarę tematyczny

[Lena]

o przedstawianiu sie na dzien dobry (w mailu i telefonicznie) i dzwonieniu w godzinach powszechnie uznanych za dopuszczalne (powiedzmy ze 9-21 jak dla mnie ale godzinny margines w kazda ze stron dopuszczam juz bylo?

to ma sie nie tylko do oddawania zwierzat u mnie ale ogolnie - jest to wazny czynnik "mojego przeczucia", wyuczonego przeczucia. Za moich adopcyjnych poczatkow, jako zielona i pelna dobrych intencji i wiary w ludzi wolontariuszka kocia kilka razy stracilam czas na rozmowe z kims kto zadzwonil do mnie np o 23 luz pozniej. Nigdy nic z tego nie wyszlo, szkoda czasu. Po prostu sory ale jak ktos nie umie sie zachowac w zwyklych stosunkach miedzyludzkich (przedstawic, podpisac, pozegnac, szanowac czas i zycie innych) to dla mnie ma kreche jaka trudno odrobic. To samo dotyczy spozniania sie na spotkania o ile dana osoba nie da odpowiednio wczesniej znac/wytlumaczy sie. Pamietam jak kilka razy opieprzylam z gory na dol nieznajome osoby za rozne takie rzeczy, to bylo juz po sporym czasie zajmowania sie adopcjami gdy nerwy mi juz puscily na zachowujacych sie tak ludzi i stracilam cierpliwosc do tlumaczenia.

[Mimisia]

W moim wcześniejszym wątku już wspominałam o tym...co myślicie o domach nałogowych palaczy, którzy palą przy kotach i przy zamkniętych oknach?
Nie mogę przecież pytać osobę chętną na kota czy pali papierosy...Mój mąż popala, ale tylko stojąc przy otwartym oknie, nigdy nie w zamkniętym pomieszczeniu.
Moja mama natomiast potrafi tak zadymić pomieszczenie, że kot po paru latach nabawiłby się astmy. Przeginam?

[Nordstjerna]

Myślę, że nie.
Papierosy to jakby nie patrzeć, bezsensowny i dość wstydliwy nałóg (nie to, co czytanie forum ). Właściwie dlaczego kot ma być narażony na choroby z winy czyjegoś braku odrobiny silnej woli (mój Ojciec rzucił palenie w jeden dzień, będąc po pięćdziesiątce, a palił całe życie, więc chyba się da). To też przecież kwestia odpowiedzialności za zwierzaka, a jeśli ktoś nie chce się chociaż o tyle ograniczyć, żeby nie palić w zamkniętym pomieszczeniu, to nie rokuje najlepiej - również w innych sytuacjach, kiedy być może trzeba będzie z czegoś zrezygnować dla dobra zwierzęcia.

Znam osobę, która wróciła do domu z psem, który miał pójść do takiego właśnie domu. Nie dała.

[Pipsi]

Palę i gwarantuję, że rezygnuję z wielu rzeczy dla dobra kotów.

[Nordstjerna]

Wiele osób pali, ale da się z nimi żyć. Mówię o takiej sytuacji, że kiedy wchodzę do mieszkania w którym jest siwo od dymu, to się duszę, szczypią mnie oczy i mam ochotę uciec. Ale ja mam wybór - kot nie.
Kot nie ucieknie - on będzie musiał tam zostać. Nikt go nie zapyta o zdanie. Dlaczego mamy go na to narażać?