Franciszek Klimek Kociarzem Roku 2006.. :))))))))))) s. 15..

» Pt paź 27, 2006 21:03

Ja tu niestety dopiero pierwszy raz, ale już wszystko nadrabiam

Witam pana, panie Franku. Cieszę się, że jest pan na forum. Ja również uwielbiam pana wiersze i zazdroszczę takiego talentu :oops:

A wiersz "Gdy kot przebiegnie ci drogę" to jeden z moich ulubieńców :wink:

» Pt paź 27, 2006 23:58

Kochani, znów tak serdeczne powitanie, że ze wzruszenia łza się w oku kręci.
A skoro łezka, to daję Wam taki lekko smutnawy wierszyk, obiecując zarazem, że następny będzie pogodny.

UŁOMNA PAMIĘĆ

O tylu rzeczach zapomniałem -
o tylu sprawach nie pamiętam -
o tym co mam,
o tym co miałem,
o urodzinach i o świętach...

To nic, że nikt mnie nie potępia,
lecz się tej wady trochę wstydzę .
W mroki pamięci się zagłębiam,
ale w ciemnościach
niedowidzę .

Czasem
gdy błądzę nieporadnie
do rezygnacji prawie gotów,
to gdzieś głęboko,
jakby na dnie
słyszę mruczenie moich kotów .

I wtedy wraca
myślą nieodpartą
w sercu chowane przekonanie o tym,
że tylko jedno
zapamiętać warto :
ostatnią miłość
i ostatnie koty.

» Sob paź 28, 2006 0:00

Piękne..

Dziękuję..

» Sob paź 28, 2006 0:03

wzruszajace

» Czw lis 09, 2006 0:22

Obiecałem, ze następny wiersz bedzie pogodny i własnie zaraz go Wam pokażę. Miał być w nowym tomiku, który podobno(?) ma mieć premierę w czasie najblizszego Świeta Kota w Łodzi, ale się nie zmieścił. Może za długi?
Ale może zmieści się tutaj. Z moimi serdecznymi pozdrowieniami.
Wasz Franek
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

WSPOMNIENIA

Babcia Drypcia z ciocią Klocią
które kotów miały sporo
uwielbiały mowę kocią
zwłaszcza wieczorową porą.

Wychodziły przed dom razem,
przysiadały na ławeczce
i słuchały, co tam kocur
opowiada swej koteczce.

Oto pewien kocur bury
po raz niewiadomo który
opowiadał takie baśnie,
jak to on ją kocha właśnie,
ile do niej przeszedł dachów,
ile ulic i podwórek
ile różnych przeżył strachów -
długo żalił się kocurek,
aż koteczka poruszona
żarem słów absztyfikanta
w kocie wzięła go ramiona
i zniknęli gdzieś na Plantach...

Babcię łza zapiekła w oku
przypomniała sobie bowiem,
że jej też któregoś roku,
pewien pan zawrócił w głowie.
I tak samo, jak ten kocur
przebył wiele dróg i dróżek,
żeby tutaj na uboczu
pięknej pannie paść do nóżek...
Miło wspomnieć dziś amanta
jak przyjeżdżał zakochany
i tu na tych samych plantach
w plecy gniotły ją kasztany...

Ciocia chyba miała uraz,
bo zwróciła się do matki:
- Ale wiesz, ten kocur Buras,
to jest stąd. Z sąsiedniej klatki.