Nim5..niewidomy Puszek w schronisku :((SchŁódź

casica pisze:
ewan pisze:a czy Piegusek jest na wątku dla nerkowców, może tam skradnie komuś serce?

I serio myślisz, że ktoś, kto ma nerkowca w ciężkim stanie weźmie sobie kolejnego?
Nie wiem, mówię po sobie. Bardzo mi żal Pieguska, ale nie jestem w stanie wziąć teraz kolejnego nerkowca wymagającego intensywnych zabiegów.

Nie koniecznie każdy kot z problemami nerkowymi jest w ciężkim stanie, jak Piegusek w tej chwili. A jak słusznie zauważyła kiche_wikczyca spróbować można.

jeśli ktoś się orientuje w dziale kotów nerkowych
to bardzo bym poprosiła o wstawienie Pieguska,
nie wiem do którego wątku można informację o nim wstawić...

dołaczyłam ,rozesłałam i trzymam ogromne kciuki za Kocia :ok:

Kciuki za Diego. Ciepła, pamiętaj ...

Piegusek ... czy - zapytam ponownie, bo pytanie już padło - nie dałoby się go wziąć do lecznicy :?:

Tej Magicznej Lecznicy :?:

Myszeńk@ pisze:Kciuki za Diego. Ciepła, pamiętaj ...

Piegusek ... czy - zapytam ponownie, bo pytanie już padło - nie dałoby się go wziąć do lecznicy Tej Magicznej Lecznicy

Myszeńko a gdzie?
Żadne miejsce nie jest z gumy - gdyby się dało to pewnie już by tam był
lecznica zresztą moim zdaniem nie jest rozwiązaniem, co potem? Ile mógłby w niej czekać, kto płacił by za jego pobyt? To nie jest takie proste

Trzymaj się koteńku :ok:

ruru pisze:jeśli ktoś się orientuje w dziale kotów nerkowych
to bardzo bym poprosiła o wstawienie Pieguska,
nie wiem do którego wątku można informację o nim wstawić...

Na podforum dla kotów nerkowych trzeba Pieguskowi założyć wątek.

Miałam kota chorego na nerki... Mój najkochańszy kot - przeżyliśmy razem prawie 20 lat...
Mogę tylko powiedzieć, że opieka nad takim kotem jest naprawdę wykonalna. Pamietam opory mojego kota przed kroplówkami. Najpierw jeździłam z nim do lecznicy, potem podawałam w domu. W telewizji coś do oglądania, a ja z kotem na nogach. Czasem mu sie nie podobało :roll:

, wtedy do akcji wkaczał TŻ z pomocą. Potem tylko osowiałość mojego pełnego życia i oddanego kotka była dla mnie smutna. Ale nie cierpiał, dużo spał w ciepełku.
Gdybym tylko mogła to ta choroba na pewno nie powstrzymałaby mnie przed wzięciem Pieguska. To naprawdę nie jest powód żeby nie dać mu domu.

Piegusek potrzebuje przede wszystkim spokoju i miłości.
To łagodny kocio, podawanie mu kroplówek nie jest trudne. Mógłby jeszcze sporo pożyć, ale w domu. Żadna lecznica nie zapewni takiego spokoju i troski jak dom.
Podawałam kroplówki dożylne dwa razy dziennie własnemu kotu (tu byłyby kroplówki podskórne najprawdopodobniej) i ten czas wspominam jako czas największej zażyłości i przenikania z kocią istotą. Możliwy chyba tylko gdy ten kogo kochamy, jest bardzo chory...
Pieguska mi żal. Strasznie żal. Piszę teraz, a to pisanie nic mu nie pomaga, nie przybliża domu, ani nie daje nadziei.
Zajęłam się Emu, ale to Piegusek może być moim wyrzutem sumienia.
Cichutki, spokojny, kot-którego-jakby-nie było
mógłby dać więcej niż 99% zdrowych kotów
w czasach, gdy bezinteresowna miłość jest deficytem, taki skarb
niczyj