Już nie półdzikie maluchy jeden ma Dom, drugi też :)

zaglądam w oczekiwaniu na wieści :ok:

o Jezu jak ja się cieszę!!!!!!!!!!!!!!!!

I z domku dla małego i z miejscówki dla SilVio :dance:

Wspaniale

No śmiesznie było :ryk:

W domu przywitał nas kot Pepe - rezydent rozmiar XXL czyli 9 kg burego kota w kocie (dodam, że nie tłustego tylko ubitego i duuużego). Z pewną nieśmiałością obwąchł transporter z zawartością, nawet kity do końca nie najeżył. Podjęłyśmy więc decyzję, ze wypuszczamy Kajko (bo to WŁAŚNIE on pojechał

) na pokój. Pokój prawie pusty - kanapa, stolik, segment, stwierdziłyśmy, że nie ma szansy by się schował w mysia dziurę. Kajko, jak się okazało, nawet nie miał takiego planu. Wprawdzie przez kilka minut zwiedzał na ugiętych łapkach, ale zaraz łapki się wyprostowały i młody poszedł robić noski-noski z rezydentem. I tu zaczął się ubaw jak wielkokot chyłkiem, chyłkiem oddalał się od natrętnego malucha. Troszkę tyłem, troszkę boczkiem :lol:

w końcu wlazł do naszego transportera. Widać stwierdził, ze skoro takie małe coś przywieźli, to on się ewakuuje

(nie zabrałyśmy, żeby nie było :mrgreen:

) Ze strony wielkokota nawet cienia agresji, nic kompletnie, nawet jednego phyyy, łapa nawet się nie uniosła w stronę dzieciaka. Siedział i patrzył tylko na młodego.
Kajko szybko znalazł i użył kuwetę, więc ten temat też już z głowy. Spędziłyśmy u pana Tomka prawie 1,5 godziny, pod koniec wizyty Kajko drzemał sobie w kąciku, a rezydent uznał, że młody nie jest groźny i zaczął sie myć - tak przy ludziach prawie na środku pokoju. No chyba lepiej kot nie umie zamanifestować, że czuje się dobrze :?:

Wyszłyśmy z hasłem na ustach "będzie dobrze" i nie dla poprawienia samopoczucia tylko z absolutnym przekonaniem :ok:

Już po dojechaniu z Dąbrowy do domu Wiedźma dostała SMS-a: "Pepe nieśmiało próbuje się bawić się z młodm" :ok:

Cud dokocenia? Nadal nie wierzę, ale jak się okazuje takowe istnieją

Stawiam góra 3 dni i przyjaźń Kajko, Pepe i p. Tomek rozkwitnie

Cudy dokocenia istnieją - choćby "nasz" Sylwuś w swoim domku, już po kilkudziesięciu minutach bawił się z rezydentem

Cieszę się ogromnie, jednak wśród tych wielu beznadziejnych domów są tez te fajne, i fajne adopcje

Dzielny Kajko. No pewnie dużo tu pomógł wrodzony wdzięk kocurka. Oby jak najwięcej takich domków :ok:

Ostatnia wiadomość z wczoraj z 22 : 30

Kaiko i Pepe są już dwoma najlepszymi kumplami na świecie

i oby tak już zostało

teraz czekam na wiadomość jak noc minęła

wiedźma_65 pisze:Ostatnia wiadomość z wczoraj z 22 : 30
Kaiko i Pepe są już dwoma najlepszymi kumplami na świecie
i oby tak już zostało teraz czekam na wiadomość jak noc minęła

o mamciu, ale super

Dziewczyny, bardzo się cieszę :ok:

musi tak zostać, bo SilVio dzisiaj jedzie do lecznicy a jutro do nas :mrgreen:

Teraz to już nie ma wyjścia :mrgreen:

Ja cały czas jestem w szoku, pozytywnym oczywiście

Jeszcze nie wydawałyśmy kota tak mało zsocjalizowanego i bardzo się bałam tej adopcji.
Wiadomo, ludzie są różni, co innego opowiadają przez telefon, co innego wychodzi w kontakcie bezpośrednim, a tu taka niespodzianka :ok:

Żeby było śmieszniej, to Pan baaardzo się upierał, ze chce obydwu braci, bo jak to rodzeństwo rozdzielać? No przecież nie przystoi

No ale drugi już przyobiecany i głupio nam było się wycofać, szczególnie, że dom znajomy i sprawdzony.

Mam nadzieję, że i Silvio nie zagrzeje długo miejsca w DT

Wiczyco, Satyrku bardzo Wam dziękujemy za chęć pomocy i jeszcze raz przepraszamy za powstałe w piątek zamieszanie, ale cóż lajf is brutal tym razem w sensie jak najbardziej pozytywnym :ryk:

wieści genialne :ok:

co do bezbolesnego dokocenia - u nas było dokładnie tak samo, wszyscy się nastawiali na syczenia, pacania, obrazy stanu a tu po prostu wyszedł mały z koszyka a duży powiedział "cześć" i zostali kumplami

Już nie półdzikie maluchy jeden ma Dom, drugi też :)

Kto przegląda forum