Migi i Gaspar- rzep i przytulanka. Koniec cz I. Nowy wątek

[Kociara82]

ja mysle, ze ok miesiaca minimum powinno byc takiej obserwacji. To tez zalezy od kota. Ale wiadomo, ze na poczatku moze byc ciezko, tesknota za poprzednim domem, docieranie sie z nowymi opiekunami i ew.zwierzakami rezydentami... Co do obaw o Kiare, sluszne podejscie. Ale mam nadzieje, ze to przejsciowe. To mloda kiciusia, pewnie pelna energii, wiec moze znajdzie w Migusi kompana do zabaw i psot za Kiare i za Migotke
Bedzie dobrze, prawda, koteczki?

[honda11]

mocno trzymam kciuki za cbydwie kocie pięknośći

[Ania Z]

trzymam za imienniczkę mojego kociego "potffffora" (Kiarka)
na moje oko jest wszystko na dobrej drodze (przeszłam roczna depresje rezydentki ale warto było, teraz jest naprawdę szczęśliwa i na nowych sie juz tak nie gniewa )
i za to trzymam

[Kociara82]

ROCZNA??!! To silna kicia, ze z tego wyszla! Wielki podziw

[Dama Ya]

Allle Cudo.
Trzymamy kciuki
Ale Migi jeszcze jest na "próbie",czy już na dobre zagościła w domku?

Kiara jest cudowna, to fakt, ale Migusia wcale nie odbiega urodą. Cieszę się, że nareszcie jest u siebie!!

[kropkaXL]

Trzymam kciuki,by obie kicie się dogadały!!!!

[Kociara82]

Migusia jest bardzo madra kicia, wiec szybko zrozumie, ze Kiara chce sie zaprzyjaznic. Ktos tu podsunal pomysl, zeby angazowac obie panny do zabawy. Mysle ze to swietny pomysl, moze bardzo pomoc w przelamaniu lodow

[izydorka]

martwicie sie Korciaczki o dokocenie, to ja Wam napiszę jak to u mnie było

[Anna61]

Moc

[izydorka]

Blaski i cienie dokocenia czyli jak kot z kotem łapę trzyma

Najpierw był Kocurro... Piekny arystokrata, niezwykle charakterny...niemiziankowy, ale sypiał z głową na mym kolanie.
Nagle w mieszkaniu, na pewien czas pojawił się działkowy Junior.
tak 4 miesięczny kocurek.
Jak rezydent zobaczył kociaka, to mało zawału nie dostał. Głośnym krzykiem wyraził dezaprobatę, patrzył na mnie zwężonymi zielonymi oczami, które sygnalizowały , że rozum mi odjęło i że teraz to dopiero sajgon w domu będzie.

No i był .
Mały to kociak przesłodki, bez przerwy mnie mył, przytulał się. No cudo nieziemskie... Kocurro gonił go bezlitośnie po całym mieszkaniu, dopadał, przyduszał, przydeptał i ... puszczał
a za chwilę znowu od początku serialik Dorwać Małego..

Oba koty były wysokopienne, więc gonitwy odbywały się na całej , niewielkiej , przestrzeni mieszkalnej. Czasami nie wiedziałam - rzucać się i łapać kota czy wazon...

Rezydent obraził sie smiertelnie. Zero głaskania, żero współnego spania, a jedzenie sama se zjedz jak chcesz...

No to kanał , pomyślałam , co teraz... Dzikie charce , czyli polowanie Dużego na Małego trwały 3 dni... Czwartego dnia ... hm....

[izydorka]

czwartego dnia ... role się odwróciły...
Mały poczuł się lepiej i zaczął gonić Dużego, bo chciał sie bawić. Kocurro zgłupiał...On, który rządzi całym podwórkiem ma sie teraz ukrywać przed taką małą kupą sierści????
Ludzie co się działo, znowu dzikie szaleństwo, ale to młody rzucał się na starszego, atakował, podgryzał, kopał...i tak minęły trzy dni.
Do pracy chodziłam resztkami sił, bo dranie nawet w nocy urządzały przedstawienie. Zombi przy mnie to okazy zdrowia byłyby...
Po tygodniu Kocurro wlazł na tapczan izasnał w moich nogach. Młody spał przy mej głowie i wieczorem zawsze dokładnie mył mi uszy...
Koty zaczęły się tolerowac... No i byłoby całkiem dobrze, ale musiałam już rozstać się z maluchem...ale to już całkiem inna historia ...

[izydorka]

drugie dokocenie było pół roku temu.
Najpierw zagościł u mnie Izydor. Był sam i piekielnie się nudził. To milutki kotek o małym rozumku, ale dużych możliwościach. Nauczył sie chodzić na smyczy, aportować, łapać piłeczkię...ale...
Ale był strasznie absorbujący, ciagle domagał się uwagi, zabawy, ja już nie wyrabiałam się...
Zaczęłam myśleć o dokoceniu. Wet mnie uprzedził, że niestety z tym to muszę uważać, bo sierściuch niezwykle delikatną psyche ma i chorowity nieziemsko, ale zaczęłam już przeglądać fora internetowe. Szukałam czarnego kota, bo takie najbardziej lubi moja mama. Ona uważa, że kot musi być czarny, żeby był kotem...
No ale mrozy chwyciły i w styczniu wprosiła sie do mnie Balbina. Taka buraskowa kotka.

Zamknęłam ja w łazience, bo świerzb i kk miała.

Mój delikatny, gapciowaty Izydor ... wnerwił sie. Siedział pod drzwiami łazienki i robił smoka. Syczał. pokazywał zęby, pluł...
czasem walił łapą w drzwi.

Żaliłam się wetowi, ale powiedział, że mam nie panikować, że koty tak mają i będzie dobrze. Niby o tym wiedziałam, ale szukałam potwierdzenia, no i trochę lepiej mi się na duszy zrobiło.

Po dwóch dniach Balbina opanowała sztukę otwierania drzwi ( zdolna bestia) i koty spotkały się oko w oko!!!

ale były akcje łapoczynowe... ale ani krwi, ani zadrapań żadnych nie było...

czyli nie jest źle.
żresztą przez całe wakacje obserwowałam dzikie koty, bawiące się przy takim małym domku i wiedziałam, że młode koty tak właśnie się bawią...

co z tego, że rozum mi cos tam tłumaczył, jak serce truchlało. Wiedziałam jednak, że w takie utarczki kotów nie należy się wtracać.

Po około 3-4 tygodniach koty leżały na jednym tapczanie, po 5 tygodniach lizały się wzajemnie.

teraz średnio 4-5 razy dziennie jeden podchodzi do drugiego, przywala mu łapą i zaczynają się dusić, kopać, ale nie na poważnie. Wydają przy tym dziwne odgłosy.

To jest zabawa. Tak koty poznają się wzajemnie, ustalają hierarchię.


Poczatkowo naprawdę się bałam, że one sobie krzywdę zrobią, ale zapewniam, że tak nie jest. Z trudem powstrzymywałam się od interwencji, naprawdę z trudem, jednak było warto.

[izydorka]

Dobrze jest nowego kota na trochę odseparować od rezydenta. Wtedy rezydent wie , że dalej dom jest jego, a nowy uczy się, że tak naprawdę to Duzi rządzą.

Niech sobie Migusia trochę w łazience posiedzi. Nic jej sie nie stanie, a koty odpoczną od stałej swojej obecności. Przecież oba dostały maksymalną dawkę emocji. Trzeba je teraz trochę uspokoić. Będzie dobrze, to normalne zachowanie kociastych...

Jak ja po miesiącu pobytu Balbiny u nas musiałam ją załazienkować z powodu grzybicy, to drugi futrzak wyraźnie tęsknił za nią i sporo wyluzował. Ona zresztą też.

trzeba tylko cierpliwości i trzymania łapek

[Korciaczki]

Izydorko! Bardzo, bardzo dziekujemy za cenne wskazówki Rozmawialismy z domkiem i narazie niestety nie jest za dobrze...Są łapoczyny i gonitwy... Domek nie chce rezygnowac z Migi. Wg nich Migusia jest bezproblemowym, fajnym kotem Szukają pomocy, co robic, zeby było dobrze... Jesli ktos mógłby cos poradzic, opowiedzieć - bardzo prosimy! My niestety nie mamy tak dużego doswiadczenia i radzimy domkowi, tak jak umiemy... Co prawda sa wątki na forum poświęcone temu problemowi, al wiem, że domek zaglada na wątek Migi i narazie uczy się, jak poruszac sie w gąszczu forumowych watków. Prosimy orady - w koncu "co dwie głowy, to niejedna"...Pozdrawiamy!

[izydorka]

życie z 2 kotami jest lepsze od egzystencji z jednym. Te zabawy, przepychanki, wzajemne czułości... to lepsze niż film i tv.
Większość kotów docenia towarzystwo wcześniej czy później. Szczególnie jeżeli w mieszkaniu jest przestrzeń, czyli 1 pomieszczenie na 1 kota. Pewno, że czasem nie ma takiej możliwości, ale kot swój teren powinien mieć, lepiej się wtedy czuje....

Jakby były jakies pytanka, to zapraszam