minęło 4 lata, wciąż poszukiwany

Moge tylko potrzymać kciuki :ok:

ASK@ pisze:
alab108 pisze:Nie chodzi koniecznie o Panów z miau, przecież są znajomi, rodzina, przyjaciele. Przecież chodzi o życie Borysa, można ruszyć na pomoc, dziewczyny się ofiarowują , a faceci nic
Ja osobiście mam męża, syna i zięcia i nie zawahałabym się prosić ich o pomoc. Ci moi mają swoich przyjaciół , znajomych, kolegów. Można się przecież umówić , dzisiaj ta grupka, jutro inna. Może jestem zbyt naiwna, nie wiem, ale tak bym te poszukiwania widziała.

Jesteś naiwna, niestety . Szukałam kota poza swoim miejscem zamieszkania. Nikt nie miał zamiaru nam pomagać w jazdach i traceniu czasu. Jak ktoś nie rozumie to po co ma dygać i czas tracić. To tylko zwierzę. Co fajniejsze z tego rejonu były osoby z miau co czytały ale nie ujawniły się. Dopiero jak kot się znalazł to były na pw gratulacje i przyznanie się.

Trzymam kciuki za Borysa. Dobrze,że nie jest zimno.

Jesteś 3 lub 4 osobą, która mówi to samo w przypadku zaginięcia futra.
Nawet już mnie to nie przeraża. Za pierwszym razem wpadłam w panikę. Teraz już się przyzwyczaiłam do tego stanu.

Nie chciałam być brutalna, ale to prawda:(
Przyznam się szczerze, że nie bardzo wierzę w poszukiwania.
Natomiast wierzę, że ktoś zobaczy ogłoszenie i zobaczy Borysa. No i że pomyśli chwilkę i skojarzy te dwa fakty.
Inna rzecz jak potem go złapać, no ale to już może będzie w przypadku psa łatwiejsze.

Tu jest o tyle trudniej, że Borys nie ma ani swojego miejsca ani swojego człowieka.
Trudno przewidzieć co nim teraz kieruje. Jest sam.
Kiedy ginie zwierzak domowy to mimo wszystko ma jakieś powiązania z miejscem, człowiekiem.
A tu???
Bardzo bym chciała, żeby mu się udało, żeby znalazł swoje miejsce na ziemi.

ASK@ pisze: Szukałam kota poza swoim miejscem zamieszkania. Nikt nie miał zamiaru nam pomagać w jazdach i traceniu czasu

Pamiętam, bo w tym samym czasie trwały poszukiwania mojej jednookiej Tosi, ale akurat w jej przypadku mnóstwo osób było zaangażowanych.Naprawdę z psem jest inaczej, przemieszcza się i trudno go zlokalizować.Myślę, że ogłoszenia są najskuteczniejsze, ale dobrze byłoby NATYCHMIAST tak jechać, gdzie go widziano.Koty z kolei nie oddalają się aż tak.

nawet jesli bym ruszyła natychmiast po otrzymaniu info to dotrę w 2-3 godziny do Wawy, nastepnie nie wiem ile czasu zajmie mi dotarcie na miejsce gdzie był widziany - optymistycznie 4-5 godzin całość. zakladając, że nie będę czekać na autobus od siebie.
w takiej rozpiętosci czasowej ....

jak to zrobić aby ktoś tam jechał natychmiast?
i miał wolę szukania? - co wiąże się z chodzeniem a nie tylko objechaniem głównych ulic samochodem

rozumiem, że albo pomysłów brak
albo nikt tu nie zagląda już

a Borys potrzebuje pomocy ludzi z Wawy

no właśnie - z Warszawy

Nie mam pomysłów i nie mieszkam w Warszawie. Zaglądam, jak znajdę chwilę.

Wysłałam do pchełeczki resztę ogłoszeń, jakie miałam.
Chyba 60 - nie wiem dokładnie, bo nie miałam czasu liczyć.
I chyba jeszcze około 40 ulotek.
Mam nadzieję, że gdzieś zawisną...
Bo pchełeczka mówiła, że nie widać ich za bardzo.

Widziała tylko te z dwoma numerami i bez info o nagrodzie.