Czy jest jakieś...? Koniec sezonu a na koniec FOTY :)

Ale ją obrzępolił na brzuchu! Prawie pornografia :wink:

Agusiu

Kotusiu czarny śliczny :1luvu:

Śliczne są!!!!-i jakie czyściuteńkie!!!
Agusia wyluzowana,Kocurek zerka magicznymi oczyma-a domku dla niego nie ma!-kto pokocha czarne cudo????

Piękne

I jak ufnie spoglądają

Kasiu, kocur jeszcze jest brudnawy, tylko na czarnym tak nie widać :wink:

Kocica myje sie zdecydowanie wiecej.

Zabers, no brzuchol goły, ale właśnie jak te foty robiłam, to coś mi sie nie spodobało poniżej szwów, tam właśnie jest to zgrubienie.

Mam nadzieje, ze kocur będzie miał DT, jeżeli nic się nie zmieni i jakieś nieprzewidziane sytuacje nie wyjdą, to pojedzie razem z Agusią :wink:

także zaciskamy kciuki

milenap pisze:Mam nadzieje, ze kocur będzie miał DT, jeżeli nic się nie zmieni i jakieś nieprzewidziane sytuacje nie wyjdą, to pojedzie razem z Agusią także zaciskamy kciuki

Amen ... i zaciskamy :ok:

Zaciskamy, zaciskamy :ok:

Mam nadzieje, ze wszystko pójdzie zgodnie z planem

Kocur nadal się mnie boi, ale już widac powoli oznaki rozluźnienia, już nie reaguje na kazdy mój ruch, jest coraz lepiej.

Moja przeprowadzka zbliza się wielkimi krokami. Najprawdopodobniej wszystko rozegra sie w weekend majowy. Mama załatwia mi samochód jakiś większy (jakiś bus czy cos w tym rozmiarze), żeby przewieźć rzeczy. Samochód pewnie będzie 1-2 dni przed naszym wyjazdem. A my (czyli koty i ja) pojedziemy z mamą osobówką.

Wszystko będzie dobrze. Nie jesteś sama. Cieszę się, że założyłaś ten wątek, ze dałaś się namówić. Czytałam dziś pierwszą stronę i mimowolnie uśmiechnęłam się, bo była zupełnie inna od poprzedniej - pełna wiary i optymizmu, że będzie dobrze. Cieszę się, że zwątpienie, nieśmiałość zostały zastąpione energią, konsekwencją i siłą w działaniu. I w końcu, cieszę się, że po zakończeniu "eksmitków" znowu mogę się na coś przydać.
(trochę patetyczne - a chrzanić tam. Grunt, że szczere)

Milenko, duże kciuki, mocno zaciskam za wszystko!!!!!

A to prawda zabers, dlatego właśnie przekleiłam wstęp z pierwszego wątku, teraz już bym tak nie umiała napisać, zawsze staram sie pisac szczerze, ale po prostu emocje są już zupełnie inne.
To było tak niedawno, a jakby inna rzeczywistość. Nie wierzyłam, ze cokolwiek się uda, starałam się znaleźć coś sama i z mamą, ale każda kolejna sciana potwierdzała tylko, ze nie ma wyjścia.
I nie wierzyłam też, jak zakładałam ten wątek. To Kasia-kropka mnie cierpliwie namawiała, a ja cały czas mówiłam, ze to nie ma sensu. Kasia naprawde była bardzo wytrwała i to dzięki niej się przemogłam!

Uwierzyłam chyba w momencie, gdy Aleksandra59 napisała mi na pw, że weźmie kota na DT. Bo wcześniej myślałam: przecież to bezdomniaczki, nie są piękne, starałam się o nie dbać jak najlepiej mogłam, ale żaden z nich konkursów piękności wygrywać raczej nie może. No i kolory nawet zwykłe. A okazało się, ze nie tylko dla mnie są ważne.

Zabers, Twoje bazary to ogromna pomoc, wielki komfort, że koty są zabezpieczone finansowo, w razie czego pieniądze czekają.

Wiecie od tych kilku lat codziennie u nich byłam i jestem, naprawde codziennie, nigdy nie zdarzyło się, by koty nie dostały jeść. Zawsze, szczególnie zimą/jesienią wracałam od nich ze smutkiem i żalem, ze tylko tyle moge dla nich zrobić. Taki wieczny wyrzut sumienia. I nagle, te wszystkie koty, po kolei lądują u mnie w domu, widze jak leża na kocykach, śpią spokojnie, rozluźnione, wreszcie nie muszą czuwać i się bać. I nawet jak na mnie syczą, prychają, albo się rzucają (pan Czarny, który jest na wsi tak reagował), to ja i tak się uśmiecham, bo wiem, że zdążyłam. Zdążyłam dzięki Wam.

Będę stad wyjeżdżać z zupełnie inną energią, uwierzyłam, że uda mi się odbudować moje życie. I to Wam zawdzięczam, tego długu nigdy spłacić nie zdołam.

I też wyszło troche patetycznie, ale też zupełnie szczerze!