Bura... i inni - potrzebny DT dla trzech maluchów - Kraków

[Sylwka]

Nie ale to moja wina. Nie do końca wiem jak ją reklamować i się martwię, bo to trochę nieprzewidywalny kot. Ona mnie kocha, kocha Kaśkę i nawet Zenka też potrafi wylizać jak on śpi ale do obcych ma duży dystans. Jest delikatnym kotem. Boję się o nią w nowym domu i mi stasznie trudno ją ogłaszać poza forum. Przez to nie robię nic. Na początku roku miała ogłoszenia ale nie było ani jednego telefonu.

[ryśka]

W takim razie - za domek forumowy

[Sylwka]

Bura wreszcie pokazała na co ją stać i udowodniła że jednak potrafi słyszalnie mruczeć. Terkotała całym ciałkiem a mi oczy wyszły z orbit. Co za kot. Rudy i młoda nie potrafią się tak tulić jak ona. Lubi po mnie chodzić (to tylko 3.2kg wiec da się przeżyć ) i robi wszystko aby tylko mieć ze mna kontakt. Jak wracam do domu to przy pierwszej możliwej okazji (gdy rudy gdzieś zniknie) zaczyna taniec i mizianie. Zaskakuje mnie czasem naprawdę. Po niemal 11 miesiącach u mnie brakuje tylko spokoju (czytaj: braku terrorysty) aby jej wszystkie lęki poszły precz. Dawniej bała się dotykania łapek - teraz mogę je głaskać, brzuch był zupełnie niedostępny - teraz zdarza się, że go wystawia do góry do głaskania (na chwilkę ale to zawsze coś). Boi się jeszcze ocierać o twarz. Jak się zbliżę to ma wyraz pyszczka zdziwionego kota - dawniej zwiewała).

[ryśka]

Mnie to wcale nie dziwi (ta odmiana), Sylwia, przy Twoim podejściu do kotów

[Sylwka]

Ale 11 miesięcy to kawał czasu i mam wrażenie, że Bura oporna strasznie jest. 3 lata pod blokiem zrobiły swoje. Pewnie gdyby miała spokojny dom (jak jej córka Chinka) to by się oswoiła dużo szybciej.

[ryśka]

Ale ona jest starsza od córki więc w sumie to zrozumiałe. No i mruczy tylko dla Ciebie

[ryśka]

hop

[Sylwka]

Znowu mam nocną robotę (takie fuchy po pracy) i siedzę przy komputerze do późna. A właściwie to prawię leżę, bo się zainstalowałam z całym bałaganem na łóżku (nie wiem jak mój kregosłup to zniesie). Dla futer to jest nie do zniesienia. Jedno po drugim robi mi porządek w papierach albo kładzie się na projekcie i muszę wydzierać arkusze spod ich tłustych tyłków (to o rudym i Kaśce). Bura jako dystyngowana i ułożona kobieta gapi się na mnie z monitora albo jak już koniecznie musi coś zrobić (często musi coś zrobić ) to się ociera o mnie, o klawiaturę, o monitor, o myszkę, o linijkę, włazi na mnie, ... . Jak mam pracować w takich warunkach? Gdyby nie to, że przytulania Burej są co jakiś czas przerywane przez wściekłego Zenka to by była sielanka.

[ryśka]

Zenek Ci próbuje zapewnić spokój przy pracy

[Sylwka]

Chyba nie pisałam, że pod wiadomy blok powróciła Młoda Bura. Martwiłyśmy się o nią, bo przepadła bez wieści (a zdrowa, sterylizowana). Nie było jej dobrze ponad miesiąc (a może dłużej - już mi się miesza). No i pewnej nocy przyszła na karmienie. Podobno gada, tańczy, itp - zupełnie jak moja tymczasowa Bura w czasach podblokowych. Pióra seniora dalej nie ma. A bury dziadek z chorymi oczami sam wydobrzał, łazi i obsikuje krzaki - ze względu na wiek nie może być kastrowany choć już miałyśmy go w klatce ale nie na niego polowałyśmy. Teraz czas na polowanie na czarną kotkę (już jedną bezowocną nocną łapankę mamy za sobą). Do tej pory nie pojawiała się regularnie.

[ryśka]

Trzymam mocno za łapanie

[Sylwka]

Młoda Bura najprawdopodobniej nie żyje. Karmicielka znalazła podobne kocie ciałko na ulicy. Nie jest pewna czy to była ona ale od tej pory kicia się nie pojawia. Strasznie mnie to poruszyło ale taka jest kolej rzeczy. Nie ochronimy dzikiego kota od śmierci pod kołami.
Przychodzi za to Duża Bura - domniemana mama Wirusa. Czarna (ta do złapania) pojawia się regularnie i tym razem nie wygląda jakby była w ciąży (też nie jakby urodziła). Jeśli ona jest ciachnięta to będzie niespodzianka. Polowanie najprawdopodobniej w ten weekend. Musimy też odłowić rudego z obrożą, bo drań odpędza czarną.

[Sylwka]

Nocna łapanka się nie udała ale może karmicielkom się uda. Dzisiaj odstawiłam do nich klatkę łapkę.
Ciągle przeplata się płacz i radość. Zwyklaczek od Nordstjerny jest ciężko chory i bardzo trudno nam się z tym pogodzić. Z drugiej strony za niecałe dwa tygodnie moja tymczasowa Bura pojedzie do swojego domu (szczegóły w jej wątku na kociarni). Niemal rok mieszka u mnie i to będzie dla mnie bardzo trudne. Jednocześnie cieszę się jak głupia. Moje szukanie domu dla niej to była lekka fikcja, bo liczyłam na to, że ktoś forumowy w końcu przepadnie w zielonych kocich oczach. I stało się.

[Agn]

Jednocześnie cieszę się jak głupia. Moje szukanie domu dla niej to była lekka fikcja, bo liczyłam na to, że ktoś forumowy w końcu przepadnie w zielonych kocich oczach. I stało się.

Nie mam kiedy doczytywać...
Dlatego tu pogratuluję.

[O Zwyklaczku czytałam...]

[ryśka]

Jak cudnie!!!