Wojtusiu...tak bardzo tęsknię....

[Zyta Felicjańska]

[*]

[Meteorolog1]

Strasznie mi przykro i żal Wojtusia
Dzięki Tobie miał jednak lepsze życie, które zapewne gdyby nie Ty i Twoja pomoc skończyło by się znacznie wcześniej i zapewne w sposób dramatyczny a być może tragiczny.
Wojtuś czeka już na nas i wypatruje swymi oczyma kiedy przyjdziemy do niego.
Smutek pozostaje ale i wielka wdzięczność oraz miłość Wojtusia - która granic śmierci nie zna - też.
Pozdrawiam serdecznie

[Hannah12]

Małgosiu, bardzo mi przykro i współczuje całym sercem.
Wojtuś w tym nieszczęściu maił szczęście, że trafił na Ciebie. Dzięki Tobie odchodził za TM kochany, zadbany.
Wojtusiu [']

[czarno-czarni]

przytulam...

[Zosik]

Dopiero teraz przeczytałam, a tu już kilka stron napisane...
Przykro mi vipku

Przyziemnie zapytam: czy został dług po walce o Wojtusia?
Wojtuś był kolejnym beneficjentem naszych zakręconych bazarków...

[PearlRain]

bardzo mi przykro, przytulam Małgosiu

[bumbecki]

przez tę chorobę straciłam 4 ukochane koty pół roku temu, wciąż za nimi tesknię i tym bardziej kocham te, które przeżyły... bardzo współczuję...

[barbarados]

[*]Wojtusiu , kiedyś się spotkamy ...
Przytulam

[asiek o]

Łzy same płyną Bardzo mi przykro Małgosiu. Wojtusiu, dobrze że było dane ci zaznać co to jest miłość i czuła opieka.

[agusialublin]

Wojtuniu słoneczko śpij spokojnie, już nic cię nie boli
Ale boli serce Małgosi i nasze
Małgoś jestem myślami i sercem z Tobą i przepraszam że wtedy nie byłam z Wami
Wojtuniu maluszku kiedyś jeszcze spotkamy

[cytryna]

tak bardzo mi przykro, Gosiu, przytulam Cię
zrobiłaś wszystko co mogłaś, i dogodziłaś chłopaczkowi w ostatnim czasie tak, że już bardziej nie można było, nie obwiniaj się o nic, już od dawna wiadomo, że nie ma w życiu sprawiedliwości, nie tak miało być
podarowałaś mu kawałek cudownego życia, był kochany i miał dom

Wojtusiu, do zobaczenia

[isabell36]

Wojtusiu [*]
Gosiu - nie ma słów pocieszenia - przytulam

Zosik - dług na pewno został

[PaniKot]

Nie udzielałam się na wątku, ale od kilku tygodni po cichutku kibicowałam Wojtusiowi, kibicowałam Wam...

Piszesz, że żyłaś nadzieją, powinnaś się przygotować na najgorsze itd. ... Ja też żyję nadzieją - mojemu ukochanemu Miauczuśkowi w październiku dano kilka miesięcy życia, póki co nie jest tragicznie, ale ja wciąż też żyję nadzieją, że mimo swej choroby będzie ze mną jeszcze długo...

Na pocieszenie napiszę tylko, że gdybyś Wojtula nie kochała, to byś teraz nie cierpiała. Ale czy warto żyć bez miłości..? Chyba nie... Ty dałaś mu wiele miłości i troski w Jego króciutkim życiu, ale On Tobie tez zapewne wiele chwil szczęścia. Ból kiedyś złagodnieje, a pozostaną cudowne wspomnienia Waszych wspólnych chwil. Pozdrawiam Cię bardzo mocno - trzymaj się!

Wojtusiu [*]

[alessandra]

[/url]

[vip]

Nawet nie wiedziałam, że ten wątek podczytywało tyle osób, że tyle ich kibicowało mojemu chłopczykowi....
Dziękuję Wam bardzo.
Mam nadzieję, że te osoby, które w tej chwili walczą z chorobami swoich koteczków, wygrają, z każdym paskudztwem, z każdą chorobą, a ich kotki będa miał długie i szczęśliwe życie. Życzę Wam tego z całego serca.
Nie wiem, co gorsze....szok nagłej śmierci, czy kilka tygodni patrzenia, jak kochany nade wszystko kotuś po prostu znika. Chyba to boli tak samo, choć pewnie to drugie dłużej....
A najbardziej chyba boli bezsilność.
Zdarzało mi się, że właśnie ta bezsilność bolała, tak mocno, że waliłam czołem w drewnianą ścianę.
Tak, jakby los mówił: " Patrz, moge zrobić, co zechcę, jak będę chciał, to ten maluch bedzie żył...ale akurat teraz mam taki kaprys, że nie chcę. I nic nie zrobisz, nie możesz. Umieraj, burasku ".

To był dobry wątek.
Dobry i pełen uczucia, nie tylko mojego i Wojtusiowego.
Teraz widzę, że tyle Was tu było, choć niektórzy tylko podczytywali.
Ale tu historia Wojtusia się kończy...
Zaczyna się inna, pisana przeze mnie w moim sercu.
Tam Wojtunia nadal żyje.


Zamknęłam na prośbę Założycielki. N/K