Po drugiej stronie siatki - schr. Łódź XVII

[dilah]

O matko a co to za część ciała łyda chyba

[Georg-inia]

Magda, a nie widziałaś



Udostępnie prośbę o krew na FB może ktoś z hodowców odda

no snicna jest, że proszę siadać

[Satyr77]

Ano łyda

[ariel]

Tż namówiłam, razem pojedziemy oddać krew.

[Georg-inia]

Tż namówiłam, razem pojedziemy oddać krew.

ariel, dzięki kochani jesteście

[magicmada]

Tż namówiłam, razem pojedziemy oddać krew.

ariel, dzięki kochani jesteście

Bardzo kochani:)

[ariel]

Tż namówiłam, razem pojedziemy oddać krew.

ariel, dzięki kochani jesteście

Bardzo kochani:)

E, nie przesadzajcie.

[ruru]

arielowie
bo ja też niestety odpadam

Magda, a nie widziałaś



Udostępnie prośbę o krew na FB może ktoś z hodowców odda

łał, ja tesz chcem takiego
tylko czy są białe barwniki?

[gosiaa]

No to ode mnie jutro dostanie krew

[mokusatsu]

Ech, ja chciałam wczoraj oddać, ale zrobiło mi się słabo i cofnęli mnie na za miesiąc niestety ale przekażę znajomym, którzy oddają bez określania konkretnej osoby.

[itaka]

Satyr pokaż dziarę

Krew potrzebna bo spadają mi parametry. To dopiero początek a najgorzej ma być podobno w 7-10 dniu po chemii. Już dziś będę mieć transfuzję. Podobno teraz mało jest krwi i proszą o oddawanie ze wskazaniem - jeśli ktoś może będę mega wdzięczna

Wydrukowałam sobie dane szpitala i jutro się wybieram na oddanie krwi

[gosiaa]

Jeśli chodzi o krew dla Magiji, tutaj jest wątek i pewnie najbardziej aktualne informacje:

viewtopic.php?f=8&t=146005

[Satyr77]

Ruru są białe ale nie wiem jak z przyjęciem się u konkretnych osób, podobno potrafią wejść po pewnym czasie w żółto-szare odcienie

[włóczka]

Dziewczyny, zajrzyjcie proszę tutaj: viewtopic.php?f=13&t=146002 - bo dziewczyna pisze:

Uff, w końcu na spokojnie udało mi się przebrnąć przez większość (!!!) wątków.

3 kociaki ujęły mnie za serce.
Szczerbatka
Dexter z wątku http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=1&t=145930
i Puszek http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=1&t=145882

I teraz kilka pytań.

Jak z kociakami relacje do innych kotów? Czy wiadomo ile mniej więcej lat ma Dex? (bo kilka to i 2 i 9 )
I co z jego noskiem? Bo wygląda na trochę obtarty(?)
Może ruru albo ktoś napisałby coś więcej o Puszku?
Kurczę, widzę że te obydwa kociaki z Łodzi.
Czy możliwy byłby jakiś transport jakby co?

Poza tym doczytałam, że Szczerbatka miała problemy z nerkami kiedyś, czy to stałe 'uszkodzenie'

Będę wdzięczna za każde info.

Chodzi oczywiście o Puszka i Dexa z "Nim" i "Inwalidzi"

[czarnekoty123]

A ja chciałam coś z dobrych wiadomości - moja kicia, Mokate (tak, ta śliczna i mądra trzyłapka, o której było na 68 stronie tego tematu) opanowała już swoje nowe terytorium: kicia jeszcze trochę jak kangurek podczas chodzenia, ale bieganie i skakanie (nawet na wysoką lodówkę) idzie jej zaskakująco dobrze. Jako miejsce do spania szczególnie polubiła miękkie krzesła w kuchni (dokładniej w jadalni); dzisiaj już nawet miauknęła w miejscu, gdzie stoi miska o jedzenie (wczoraj i przedwczoraj musiałam za nią chodzić i zachęcać, żeby jadła - to istna skórka i kości: aż mi się przypomniało jak rodzice biegali z jedzeniem za moim młodszym bratem); a jak od razu po opuszczeniu kuwety nie posprzątam żwirku, a widzi, że siedzę to podchodzi i aż syka (w nocy okazuje łaskę i czeka do rana na sprzątanie) - panna zaczyna pokazywać, kto tu rządzi ale mądra jest niesamowicie... co ciekawe - jak pracuję przy komputerze, to tylko na kolana wskakuje i grzecznie siedzi - zero zainteresowania komputerami; a jak tylko słyszy w kuchni ekspres do kawy, to wyrasta tam jak spod ziemi i tylko czeka, aż usiądę - od razu hop na kolana. No i zaczyna powoli gonić za zabawkami - jeszcze mało, bo jest jeszcze trochę słaba, ale już powoli zaczyna być myśliwym i nawet już mniej wbija pazurki przy lądowaniu na kolanach (ale trochę jeszcze boi się, bo trudniej jej złapać równowagę przy lądowaniu). A jak mruczy i nadstawia się do pieszczot... ale swoje zdanie ma i już po samym spojrzeniu widać, czy jej coś się podoba, czy też ma inne zdanie na dany temat. Ona jest po prostu niesamowita


Gdyby nie takie miejsca jak schronisko w Łodzi i ludzie, którzy tam pomagają zwierzakom, to takie cudne stworzonko jak Mokate nie miałoby szans przeżyć. Szczególne podziękowania dla p. Tatiany, która w schronisku opiekowała się moją kiciunią w najtrudniejszych dla kotki chwilach.