Gumiś [']

[brązowobiali]

Bardzo współczuję i ściskam [*][*][*][*][*]

Po południu wystawię bazarek z rzeczami od Paluszek, na pokrycie reszty kosztów operacji...

[*anika*]

[`]

[zuza]

[Mysza]

[i]

[Agulas74]

Ojej, tak mi przykro

Ja duży dług został?

[Efcia1]

Aga, tak strasznie mi przykro
Wiem, że to była bardzo poważna operacja ale człowiek ma zawsze nadzieję, że będzie dobrze...
[*]

[Wielbłądzio]

[`]

Ja też wierzyłam, że się uda

[joshua_ada]

Los jest bardzo bardzo niesprawiedliwy! Okrutny! I nawet nie daje szans by człowiek mógł z nim walczyć

Trzymaj się Aga! Tak mi przykro...
Gumisiu [']

[Anuk]

[']

Tyle kotów odeszło w ostatnim czasie.

[genowefa]

Najgorsze jest to, że tyle się wycierpiał. Mam z tego powodu straszne wyrzuty sumienia. Ale skoro lekarze mówią, że jest nadzieja, to gdybyśmy nie próbowali też miałabym wyrzuty sumienia.
W niektórych sytuacjach nie ma dobrych wyborów

Rozmawiałam z prof. Galantym na temat możliwych przyczyn choroby Gumisia. Przyczyny jako takie są nieznane. Profesor powiedział, że po tym co zastał w klatce piersiowej, przypuszcza, że pierwotną przyczyną było zapalenie mięśnia sercowego. Zapalenie to musiało się rozwijać od dłuższego czasu i w końcu doprowadziło do zapalenia i ropy w worku osierdziowym.
Jednak jest to tylko teoria.
Dlaczego spotkało to akurat Gumisia? Każdy organizm ma inną odporność, reaguje inaczej. Jeden zwalcza takie bakterie, w innym rozwija się zakażenie.
Pytałam nawet, czy zaszczepienie na białaczkę mogło mieć jakiś wpływ, ale prof. powiedział, że nie.

Chciałabym z całego serca podziękować WSZYSTKIM lekarzom i technikom zaangażowanym w ratowanie Gumisia, a w szczególności:
dr. Annie Czubek z klinki "Białobrzeska", która prowadziła leczenie Gumisia
oraz
dr. Monice Januchcie i prof. Markowi Galantemu z SGGW, którzy uczestniczyli w operacji.

Wiem, że zrobili wszystko co w ich mocy.

[puszatek]

miałam taką nadzieję a tu pustka...
do zobaczenia, Gumisiu
bardzo Ci współczuję

[Alex405]

Nie, nie obwiniaj się za to. Ratować trzeba do końca, jeśli jest nadzieja, a tutaj była. Problem w tym, że operacje na sercu u zwierząt są obarczone dużym ryzykiem i u nas są nadal pionierskie.
Mój poprzedni kot umarł 3 lata temu właśnie podczas usunięcia worka osierdziowego na Białobrzeskiej. Też miał zapalenie, tyle, że już włókniejące, prawdopodobnie związane ze zmianami spowodowanymi przez nowotwór. Obydwie te choroby rozwijają się podstępnie i długo:( Dr Niziołek powiedział, że szanse są 50 na 50. Ale bez tego mógłby przeżyć najwyżej tydzień, więc zaryzykowaliśmy. Wątpliwości zawsze pozostają w takich sytuacjach: gdy się nie uda, winimy się, że podjęliśmy próbę i zwierzę umarło daleko od nas, a jeśli jej nie podejmujemy, zastanawiamy się potem, że być może jeszcze by żyło.
Każdy ma swój sposób postępowania i przekonań. Ja skłaniam się do walki o życie.

Współczuję Ci i łaczę w smutku...

[Wielbłądzio]

Najgorsze jest to, że tyle się wycierpiał. Mam z tego powodu straszne wyrzuty sumienia. Ale skoro lekarze mówią, że jest nadzieja, to gdybyśmy nie próbowali też miałabym wyrzuty sumienia.
W niektórych sytuacjach nie ma dobrych wyborów

Miałam i nadal mam tak samo, jeśli chodzi o moją Bidzię[`] Tak bardzo wtedy chciałam wycyganić dla Niej od śmierci chociaż kilka tygodni, może nawet kilka miesięcy... I też się nie udało

[monika794]

[']
Wierzyłam, że się uda

[VVu]

Gumiś..... [']

Jesteśmy z Wami. Nie obwiniaj się - zgadzaliśmy się z Tobą w tym, co postanowiłaś. Też uważaliśmy, że trzeba spróbować kotka ratować. Nie jesteś, nie jesteście sami.