Antoś i Zuzia. Nerwowo.

No..., chyba coś się kroi

Taki jeden Henio, zdaje się dobrze wie co robi, że się przypomina... Antoś! Uszy do góry i mentalne z Heniem rozmowy prowadzić... Za powodzenie takiego "przypominania" :piwa:

anita5 pisze:Poznałam wczoraj Antosia. Jest cudny, tyle powiem. I przypomina bardzo takiego jednego Henia... A to wiele znaczy.

anahit pisze:No..., chyba coś się kroi Taki jeden Henio, zdaje się dobrze wie co robi, że się przypomina... Antoś! Uszy do góry i mentalne z Heniem rozmowy prowadzić... Za powodzenie takiego "przypominania"

Eh, Henio... :1luvu:

Moja pierwsza miauowa, wirtualna miłość :oops:

I kotek, bez którego może nie poznałabym anity5, nie miała Kenii z cieszyńskiego schroniska, nie zainteresowała się cieszyńskimi bezdomniaczkami... Muszę powiedzieć, że ja tego podobieństwa nie widziałam, ale Henia znam tylko z fotek

Ale proszę mi tu Antosia nie podjudzać do heniowatości, no

Antoś to cwany kotek, sam sobie radzi do tej pory fantastycznie... Zachowuje się tak, jakby wcale nie chciał się przeprowadzać

Antoś ciągle pokichuje, ale to podobno w miarę normalne, że mogła mu po szczepieniu spaść odporność.

Wczoraj mieliśmy bardzo miłą wizytę, Antoś został wygłaskany i przyjął dużą porcję komplementów

choć chyba trochę źle się czuł, biedaczek, był baaardzo spokojny. Dziś już jest lepiej, szaleństwom nie było końca

Komplementów dla Antosia i jego Pani nigdy za wiele

E tam, dla samego Antosia wystarczy, nie ma powodów, by komplementować pańcię, póki co

Antoś się nuuudzi w domu... Mnie dużo nie ma w domu, a jak jestem - nie mam jak poświęcać mu 100% uwagi. Towarzystwo by się chłopakowi przydało - tylko nie ma jak mu go zapewnić

No szkoda. Ale może jakiś fajny domek, co już kotka ma, Antosia wypatrzy?
On jest taki zgrabny i śliczny, ten Antoś...

anita5 pisze:No szkoda. Ale może jakiś fajny domek, co już kotka ma, Antosia wypatrzy?
On jest taki zgrabny i śliczny, ten Antoś...

I mądry, i zabawny, i czuły - przede wszystkim czuły

Chłopak mi kicha żółtymi glutami... Szlag. I na pewno powtórne odrobaczanie jest konieczne

Biedulek mały, ciągle coś. A wydawało mi się, że wszystko już ok i możemy kastrować niedługo.

Dziś Antoś znów odwiedził pana doktora, były zastrzyki - i na te gluty i na tasiemca. Antoś bardzo płakał

A zastrzyki będą teraz codziennie, co najmniej do środy. Bardzo mi żal Antosia, ale co robić...

Biedny Antoś, niech zdrowieje... :ok:

Dziś byliśmy u weta osiedlowego (którego nie lubimy jakoś specjalnie) - tylko na zastrzyk, jakoś tak niespecjalnie był podany, Antoś płakał jeszcze mocniej niż wczoraj

Właśnie odsypia straszliwe przeżycia. Jest nieziemsko kochany. Dziś rano nakrzyczał na mnie, biegał za mną jak szalony, po chwili okazało się, że domagał się wzięcia na ręce

Pokazywałam mu potem ośnieżony krajobraz za oknem i aż mną wstrząsnęło, jak pomyślałam, że mógł do mnie nie trafić i być gdzieś tam, w nieprzyjaznym, zimnym świecie...
Oprócz tego mały zbój włamał się dziś do szafy w przedpokoju i wybiegł z niej po chwili, ciągnąc za sznurówkę mojego ukochanego trampka :twisted:

Całe mieszkanie z nim zwiedził w szaleńczym galopie, a takie akcje są najlepsze wtedy, gdy na przykład wychodzę z domu i się śpieszę

Ciekawa jestem czy sąsiedzi słyszą moje soczyste bluzgi w takich chwilach :twisted:

Antoś biedny, dupka skłuta, no ale co robić, jak trzeba?

Właśnie odsypia straszliwe przeżycia. Jest nieziemsko kochany. Dziś rano nakrzyczał na mnie, biegał za mną jak szalony, po chwili okazało się, że domagał się wzięcia na ręce

Pokazywałam mu potem ośnieżony krajobraz za oknem i aż mną wstrząsnęło, jak pomyślałam, że mógł do mnie nie trafić i być gdzieś tam, w nieprzyjaznym, zimnym świecie...
Oprócz tego mały zbój włamał się dziś do szafy w przedpokoju i wybiegł z niej po chwili, ciągnąc za sznurówkę mojego ukochanego trampka :twisted:

Całe mieszkanie z nim zwiedził w szaleńczym galopie, a takie akcje są najlepsze wtedy, gdy na przykład wychodzę z domu i się śpieszę

A pomyśl, jakby było bez sensu i nudno, gdyby Antosia nie było i nie miał kto na Ciebie krzyczec i biegać z trampkiem po domu. Może chciał Ci pokazać, ze to też jego ulubione Twoje buciki i przez zimę on będzie je serwisował, by na wiosnę były jak nowe...

anahit pisze:A pomyśl, jakby było bez sensu i nudno, gdyby Antosia nie było i nie miał kto na Ciebie krzyczec i biegać z trampkiem po domu. Może chciał Ci pokazać, ze to też jego ulubione Twoje buciki i przez zimę on będzie je serwisował, by na wiosnę były jak nowe...

Może

I muszę Ci przyznać rację - bez Antosia naprawdę byłoby nudno i bez sensu... Eh, nie wiem co to będzie, nie powinnam mieć kota na stałe, ale... nie wiem, czy umiałabym go oddać....

Mamy w domu gościa - z tego wątku viewtopic.php?f=1&t=120823 Gość siedzi w łazience, a Antoś zachowuje się, jak gdyby nigdy nic

Liwia_ pisze:Mamy w domu gościa - z tego wątku viewtopic.php?f=1&t=120823 Gość siedzi w łazience, a Antoś zachowuje się, jak gdyby nigdy nic

No bo przecież Antoś to kot idealny :mrgreen:

Jak tam skłuta pupka Antosiowa?

Antoś jest bardzo dzielny i zastrzyki ostatnio znosi po męsku

W końcu kotek idealny, nie?

Kotek idealny wczoraj w pewnym momencie nabrał apetytu na czułości, więc usiłował skoczyć z podłogi na moje ramię. Prawie mu się udało :roll:

Mam na barku śliczne strupki we układzie kocich pazurków... Zaraz potem Antoś wyczaił, że się położyłam i zaległ mi na szyi, kładąc pyszczek na moim policzku i mrrrrucząc bardzo głośno. I jak go nie kochać, no jak?

Wizyta białego gościa pokazała, że Antoś jest kotem aż zanadto towarzyskim, powinien mieć kompana, ale raczej w swoim wieku - kota spragnionego spokoju, wystraszonego czy starszego po prostu zamęczy

Przydałby mu się kolega z podobnym do jego adhd

Antoś i Zuzia. Nerwowo.

Kto przegląda forum