Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza

[morelowa]

[*]
Ale poza tym nie masz wyjścia, hanelko. Musisz się trzymać jako ten wojownik - zbyt dużo istot Cie potrzebuje.

[kicikicimiauhau]

Kocisiu ['] Brykaj tam, za Tęczowym Mostem, dzielna kocico
Bardzo, bardzo współczuję Trzymaj się...

[zuzzik]

Haniu...
[*]

[Beasia]

[*] Kocisia

Swój poprzedni post napisałam nie widząc wpisu Hani i był on trochę nie na miejscu

[tajdzi]

Wygrałaś dla niej bardzo dużo czasu.
Stała na brzegu tęczy już od dawna, czekając na zaproszenie swojej dawnej opiekunki.
Wróciła do niej po prostu, to był już czas.

[Agneska]

['] dla Kocidy

Coraz mniej "śladów" po pani Aldonie zostaje. Czas biegnie...

[Amica]

[`]
hanelko, przytulam mocno.

[kussad]

Kocisiu[*] Aniu

[Korciaczki]

Kocidka...Kociś [']


hanelko

[ASK@]

Tylko mój Bisek miał tak piękne oczy jak Kocisia.
Oboje swoje jeziorka zanieśli już do nieba.
Dla nas zgasły.

Aniu, trzymaj się.
Pamiętaj, jestem obok.

[Agneska]

Jeszcze Trusia od pani Aldony ma takie oczy. Nie wiem czy z Kocidą są jakoś spokrewnione, bardzo to możliwe, ale już się tego nigdy nie dowiemy.

[ASK@]

Tak, Trusia ma takie oczka. Jest słabieńka zdrowotnie ale radzi sobie doskonale. Maja o nią bardzo dba.
I jest jeszcze Daszek od Pani Aldony. Pączek w maśle.

[Agneska]

Daszek pojawił się dopiero na działkach pod hutą, Kocida i Trusieńka przyjechały jeszcze ze Spokojnej. Więc Daszek to i młodszy i "inne geny" na pewno.

[ASK@]

Daszek pojawił się dopiero na działkach pod hutą, Kocida i Trusieńka przyjechały jeszcze ze Spokojnej. Więc Daszek to i młodszy i "inne geny" na pewno.

Wiem, najmłodszy z tego towarzystwa jest. Ale od Pani Aldony
Geny ma na pewno inne bo daleko mu do pięknot jakimi są Trusia i Kocida.

[hanelka]

Kocidka...Kociś [']


hanelko

Jeszcze w piątek siedziała sobie na szafce w kuchni. Z wielkim wenflonem w łapce.
Kardamon zeskoczył z parapetu na tę szafkę, rozciągnął się na całą rudopokraczną długość, niemal do stóp Kocisi i z lubością i zapamiętaniem ostrzył pazurki o brzeg szafki
Kociś była już niemal wielkości kardamosiowej głowy. Siedząc bez ruchu, ze spojrzeniem Chomeiniego, powolutku zaczęła podnosić łapeczkę.
Kardamoś zarejestrował to kątem oka. Zamarł. I w jednej sekundzie zniknął. Niemal jak w kreskówce
Nieugięta łapeczka Kocisi...

Za sam na sam z człowiekiem oddałaby wszystko
Moje szmaragdowookie kochanie

Z kotów pani Ady jest jeszcze skośnooka Chajeczka i Bodzinek chwat