KotyP.Franciszkiw Cudownych Domach-Pożegnania i Przemiany

Wczorajsze zdjecia Znikotka

Obrazek

i całe stadko

https://plus.google.com/u/0/photos/1090 ... 3713174129

Chyba trzeba mu zmienić imionko, bo wcale nie zniknął

wcale nie zniknął i wygląda bardzo...towarzysko i przystępnie :ok:

a jakie piękne futro :1luvu:

Trzymajcie kciuki za Znikotka! Oby nie wywinął numeru z kupą gdzie popadnie... Jest bardzo dobrze zapowiadający się dom dla niego w Zabrzu :ok:

Państwo wybrali Znikotka, bo... stracił swój dom i właścicieli!
Napisałam im: "Witam, Znikotek jest do adopcji, ale to kocurek bardzo nieśmiały, wymaga dużej cierpliwości i spokoju, być może nigdy nie będzie szukał kontaktu z opiekunem w sensie głaskania czy siedzenia na kolanach. Mam jeszcze innego kocurka, młodszego, ale umaszczonego w sposób, który uważany jest za zwykły, trywialny, przez co nie ma chętnych na niego. Cholonek jest biało-czarny, już wykastrowany. Proszę o odpowiedź. Pozdrawiam!"

Odpisali: "Podtrzymujemy naszą decyzję o adopcji ZNIKOTKA.
Już mieliśmy podobnie nieśmiałego kotka i w końcu przywiązał."

No to kciuki! W piątek przeprowadzka :mrgreen:

za domek dla Znikotka :ok:

Nie pisałam tu wcześniej, choć ruru była powiadomiona - w lipcu u Malutkiego [*] stwierdzono białaczkę, a 18ego października musiałam mu pomóc zasnąć na zawsze. Walka o niego jest opisana na moim wątku (link w podpisie). Przepraszam, że nie napisałam tu tego wcześniej - po prostu to mnie strasznie uderzyło i ta rana dalej boli. Nie sądziłam, że pożegnam go tak szybko i po tak krótkiej walce

.

[*] Malutki...

Za domek Znikotka ogromne kciuki.
Malutki [*]

Smutne wieści

Ostatnio rzadko bywam na Miau. Dużo czasu zabiera mi opieka nad moim Pusiem (pieskiem) który niestety odchodzi. Mój wet już kilkakrotnie sugerował uśpienie (i ma rację) Puszek jest z nami już 17 lat i 10 miesięcy i poza instynktem jedzenia wszystkie inne zanikły. Załatwia sie tam gdzie stoi i bez zadnych oznak że chce

Z 20 kilowego psa zostało 11 kilo. Jest to jednak dla mnie bardzo trudna decyzja chociaż mąz też jest już za uśpieniem. Jest mi z tym bardzo ciężko. Całe szczęście że kocie towarzystwo jest ok. A Maciusia wręcz odmłodniała :ryk:

Niestety jest paskuda :evil:

bo że kupę wali w kącie to już olewam, ale że odbiło jej znów i sika wszędzie (niekoniecznie na chodniki)mogą być kafelki

ale jak ją przypilnuję i pokrzyczę to się śmiesznie przygarbi i zapycha do kuwety :ryk:

A poza tym coś jej odbiło i nosi w pysku moje części garderoby. Jeśli są to skarpetki to pryszcz, ale jak ciągnie za sobą moje getry to po prostu nie można powstrzymać sie ze śmiechu- a przy tym drze sie żabim głosem :ryk:

To Maciusia na jesiennym spacerze

A to dzisiaj :ryk:

A Znikotek to cudny kotek

Bardzo podobny do mojego Krecika (11 i pół lat) 9 kilo wagi :lol:

Trzymam

za domek.

Bardzo mi przykro z powodu Pusia...ale może jeszcze zaskoczy :ok:

17 lat to piękny wiek-
Maciuś'a ma już chyba 18 i wygląda wspaniale :1luvu:

tylko żeby się kulturalnie, jak dama zachowywała

Czy Znikotek w domku? Czy wszystko dobrze? :ok:

Cały czas tak mi strasznie smutno z powodu Malutkiego skarbeczka...
ale wiem, że domek miał najlepszy na świecie

Państwo tacy po 60-stce, dojrzali, świadomi i wrażliwi. Uprzedziłam ich o tym, że Znikot nie jest towarzyski, że jest strachliwy i wycofany i że wiele czasu i cierpliwości mu potrzeba... I nie zniechęcili się. Uprzedziłam, że mogą też wystąpić roblemy w korzystaniem z kuwety i mimo to kot ma u nich dom. Całe życie mieli znajdy z ulicy i różne już przypadki widzieli. Więc się trafiło Znikotowi to, co może być jego szczęściem największym: dom z osobami spokojnymi, starszymi i cierpliwymi no i niezakocony! Niestety pierwsza kupa poza kuwetą... Heh... Kciuki potrzebne nadal!

halbino, jak ja się cieszę (oczywiście nie z kupy poza kuwetą). I mocno trzymam kciuki za kochanego Znikotka.

za Znikota, niech się chłopię ogarnie i doceni dom, który go pokochał :ok:

Malutkiego [*] wciąż mi brakuje. Wciąż wydaje mi się, że jak się obrócę, zobaczę jego mądre złote oczy wpatrzone we mnie, że pogoni mnie spać jedynym na świecie miaukiem i że położy się obok, z łapką na mojej ręce. Długo nie byłam w stanie tu napisać, jakbym zawiadamiając Was o tym godziła się na jego śmierć. A tak nie jest - ona wciąż boli i wciąż nie potrafię zaakceptować jego nieobecności przy nas.

Malutki jest przy Tobie, Alienor. I przy Pani Franciszce.

Wiem, Alienorku to jeden z Tych Kotków,
o których nawet wspomnienie imienia kroi serce...

Znikotku, znikaj do domku
i się nie wygłupiaj z tą kuwetą :ok:

KotyP.Franciszkiw Cudownych Domach-Pożegnania i Przemiany

Kto przegląda forum