Staruszek przyniesiony do uśpienia - Rufus w swoim domu :)

» Nie maja 10, 2009 10:53

Rufusku żyj w swoim nowym domku długo i szczęśliwie :ok:

» Nie maja 10, 2009 15:16

Już jest w nowym domku.

Wspaniała Nowa Opiekunko Rufusa, dziękuję Ci bardzo!

Rufus to dzielny chłopak. Grzecznie podróżował dziś.

Dziękuję Wam za kciuki, pomoc, wsparcie mentalne i finansowe, za kibicowanie temu kochanemu kotu.

Myślę, że będzie szczęśliwy, lepszej Opiekunki wymarzyć bym sobie nie mogła.

Wieści będą na pewno.

Piszę chaotycznie, bo jestem jakaś zakręcona dziś - emocje... :oops:

Ale na pewno rozumiecie - to nie było łatwe rozstanie, przynajmniej dla mnie. :wink:

Ale ponieważ jest w superdobrych rękach, jestem bardzo bardzo szczęśliwa. Warto było.

» Nie maja 10, 2009 15:24

jako wierna fanka Rufusa prawie od początku - też czuję takie "coś" w sercu.... ale też i radość, że ma dom!
Tyle osób mu pomagało - na różne sposoby...w sumie to juz Rufus - club się zrobił!
Wspaniały happy end!

» Nie maja 10, 2009 15:27

Tak się cieszę

» Nie maja 10, 2009 16:04

Wspaniale

Najlepszego w Nowym Domu Rufusku :ok:

» Nie maja 10, 2009 16:10

czy domek zajrzy na forum?:)

» Nie maja 10, 2009 16:21

Bądź szczęśliwy w nowym domku, Rufusku!

» Nie maja 10, 2009 16:28

Wszystkiego dobrego Rufusku! Zaslugujesz na najlepszy domek!

» Nie maja 10, 2009 17:19

wszystkiego NAJ Kotku!

» Nie maja 10, 2009 18:36

Rufuski, życzę ci wielu lat szczęśliwego kociego życia: pełnej miseczki, miękkiej podusi do spania i wiele, wiele głasków na codzień!

» Nie maja 10, 2009 18:54

anita5 pisze:Ale na pewno rozumiecie - to nie było łatwe rozstanie, przynajmniej dla mnie. Ale ponieważ jest w superdobrych rękach, jestem bardzo bardzo szczęśliwa. Warto było.

Tak Anitko, rozumiemy bardzo dobrze.
Ci, którzy odwiedzają nasz wątek, wiedzą że na początku września ub. roku znalazłam domek przepięknej, kochanej rocznej Pumci. Odwiozłam Ją do nowych Dużych i przeryczałam cały wieczór. Ale następnego dnia wzięłam do siebie Plamkę, którą tymczasowe opiekunki postanowiły wysterylizować w wieku niecałych 4 miesięcy i której rozbabrała się rana po sterylce

Gdyby Ją wtedy wypuszczono, na 99% dziś byłaby za TM

Dość często myślę o Pumci, zwłaszcza że Jej domek czasami do mnie pisze, ale zawsze przychodzi mi na myśl refleksja, że tak musiało być - bo dzięki temu uratowałam jeszcze jedno kocie życie. A Plamka jest naprawdę niesamowita - bardzo dużo wtedy wycierpiała, bo przez 2 tygodnie prawie codziennie jeździłam z Nią na czyszczenie rany, która zaczęła gnić. Ale udało się nie szyć po raz drugi, malutka doszła do siebie i teraz rozrabia z pozostałymi kociakami.