Budowlańcy. Wszyscy w nowych domach! Dorosłe...

[joshua_ada]

Wchodzę po przerwie, a tu same "zmiany, zmiany, zmiany"

Kufajka i Waciak przeistoczyły się w cudną Wiosnę i Mrulla, szczepione, szczęśliwe i - zaryzykuję: ROZPIESZCZANE!

Drogi Kotton: obawiam się, że na palmie się nie skończy , potem przyjdzie kolej na następne, więc albo pogodź się z brakiem żywej flory albo trzeba próbować oduczać... (A ha - no i są jeszcze roślinki szkodzące futrom, szczegónie diffenbachia i draceny) Polecam szczypiorek, natkę itp. a teraz przed świętami dostępne wszędzie kiełki pszenicy.

A za Beretta i Demico trzymam mocne kciukasy! Nie bójcie się Maleństwa - Ciocia Jana nie zjada małych kotów. Wręcz przeciwnie: na pewno Was nieźle podopieszcza! (10 - niezła liczba! Okrągła, pulchniutka, futerkowa dziesiątka, hi hi hi )


Uschi, Tanita, nie czujecie tej pustki i ciszy w domu? TYLKO TRZY SZTUKI FUTRA?...
(napisała ta, co to sama ma trzy sztuki, ekhm.. )

[Uschi]

Biedne maleństwa . Starsznie mi ich szkoda, kurczę . Jana, dzielna jesteś.... Jedynym pocieszeniem w czarnej fali wyrzutów sumienia jest dla mnie to, że lepiej, żeby taki stres miały w DT, niż miałyby to pokazać w DS. Ty Jana masz u nich czystą kartę, może lepiej je oswoisz, głuptaski moje małe...

[Jana]

No cóż. Pokój gościnny zasiedliły koty-widma

Nie widać i nie słychać żadnego. Ale miski są puste, a kuweta użyta. Znaczy żyją

[tanita]

Dobrze, że choć te miseczki i kuweta. Jana, trzymamy kciuki...
Uschi_nieprzelogowana

[Kotton]

No cóż. Pokój gościnny zasiedliły koty-widma

Nie widać i nie słychać żadnego. Ale miski są puste, a kuweta użyta. Znaczy żyją

U mnie było tak samo i też mi było przykro, że tak się boją. Jutro powinno być lepiej, a pojutrze całkiem nieźle!

Tymczasem zastanawiam się, czy Mrullo za bardzo nie atakuje Wiosenki,
chwytać ją próbował za kark i wskakiwać na nią a czasem kiedy walczą, to tak mocniej, któreś jęczy albo posykuje. Wiosenka nieraz mu pędzi kota, ale on zaczyna i jest silniejszy. Weterynarz mówił w niedzielę, że jeszcze nie czas na, jak Wy to nazywacie, rach-ciach. Ale wskoczyć próbował dziś we wtorek.

[Jana]

Czas czas, Kottonie. to już czas. Na pewno czas na Wiosenkę, żeby zdążyć przed pierwszą rujką!!! Chętnie namówiłabym Cię na jej sterylkę u mojej magicznej pani chirurg - Wiosenka nawet by się nie zorientowała, że coś jej zrobiła.


A ja wczoraj przeżyłam straszne chwile
Nie wnikając w szczegóły - doszłam do wniosku, że ślady życia w pokoju (puste miseczki i pełna kuweta) to sprawa tylko Bereta. A Demiś spędził 24 h za biurkiem... Bez jedzenia i picia, bez sikania

Musiałam go wyjąć zza biurka, ale to było bardzo trudne, biurka nie da się przesunąć, nie ma żadnego dojścia do kota, dramat. Byłam zdesperowana i w końcu mi się udało (za pomocą kija od szczotki - nie pytajcie ). Zgarnęłam Demisia na kolana i nakarmiłam gerberkiem, prawie na siłę. Najważniejsze, że cokolwiek zjadł. Biurko już zabezpieczone z obu stron. Rano zastałam chłopaków w łóżku - w środku wersalki.
Bereta też wczoraj nakarmiłam gerberkiem. Jakoś zjadł. Sztywny i gorący ze strachu.

Troszkę się podłamałam.

[Uschi]

Kurcze, co im się stało?
Czy my im taką krzywdę psychiczną tym leczeniem zrobiłyśmy??

U nas czasem nawet przy gościach siedziały, próbowały się bawić... Ale boje się, że wpakowałyśmy cię Jana w ciężkie psychicznie przypadki i to trochę z naszej winy - nie umiemy oswajać kotów, umiemy je tylko ratować

[genowefa]

Chłopaki, co jest? nie wygłupiajcie się!

Ale boje się, że wpakowałyśmy cię Jana w ciężkie psychicznie przypadki

Jakby szerzej na to spojrzeć, to wszystkie koty są psychiczne

[Uschi]

I jak tam z wieczora? Jakaś poprawa?

[Jana]

Czy ja wiem, czy poprawa?

Beret łazi, bo go widzialam. I zbił zarowkę Nie mogę odkurzyć, więc zbierałam ręcznie i czeka mnie tura z mokrą szmatką.

Demiś ogłosił strajk głodowy. Nie chciał indyka Beret bardzo chciał i opchał sie jak głupi. Demisia na siłe karmiłam gerberkiem, ale chyba w końcu zalapał, ze jest głodny i pod koniec jakby się w to karmienie... zaangażował? I nawet po ucieczce z kolan nie zwiał od razu pod tapczan, tylko liznął jeszcze dwa razy tego gerberka z mojego palca. i potem zwiał.

No to nie wiem, czy to poprawą mozna nazwać, no.

A Beret kwalifikuje sie do ciachniecia. Ma jaja jak berety

[Jana]

Beret śpiewa Prawie nie spałam w nocy.

Za to rozmiziałam dzikie bardziej bure. Śpiewał na najwyżzej półce regału, o czwartej nad ranem Podeszłam, wyciągnęłam rękę, zaczęłam czochrać po łepku, drapać pod bródko. Najpierw był sztywny, ale za chwilę się nadstawił, a potem zaczął wyginać, tarzać i mruczeć I nawet brzucha mu pomiziałam! Położyłam się spać w końcu, jak już mi ręka zdrętwiała. Nie przyszedł na mizianki... Za to dwa razy bardzo hałaśliwie skorzystał z kuwety.

Demiś to autystyk. No niestety. Wielkie, przerażone ślipia, drży ze strachu. Nie chce jeść. Karmię go na siłę gerberkiem. Trochę się boję, że się odwodni w końcu Ale zaczął zwiedzać, raz zastałam go na regale, jednak głównie siedzi w wersalce.

[Maryla]

A Beret kwalifikuje sie do ciachniecia. Ma jaja jak berety

no a niby jakie miałby je mieć?

[Uschi]

Jana, sory za głupie pytanie, ale zostawiłaś im suche? Bo one mokrego nie bardzo lubią, a gotowanym mięsem to w ogóle gardzą...

Śpiewający Beret mnie dziwi, bo u nas śpiewał tylko do jedzenia - może tęskni i woła Sopla? Albo dorasta

Jak się Beret daje głaskać, to jest ogromny postęp. On sam na mizianki nie przychodzi nigdy, ale brany na ręce dawał się miętosić, więc moze to najważniejsze przełamanie już przeszło.

A Demiś to faktycznie autystyczny, tylko że on mniej nieśmiały od Bereta normalnie jest . Za duży wstrząs? I jego może próbuj brać na ręce też, bo to lubił akurat...

Ile będzie kosztowało ciachanie Bereta?

[Jana]

Suche jest non-stop kolor. Beret je zjada, Demiś nie wiem. A indyk był tylko sparzony, Beret opchnął całą michę.

Beret chyba jednak nie znosi brania na ręce, chyba lepiej miziać go jak siedzi obok, a najlepiej jak daleko . Demiś na moich rękach jest sztywny i cały drży. Gdyby spojrzenia mogły zabijać, Demiś już dawno by mnie zamordował On tak na mnie patrzy, że ja go ciągle przepraszam


Jeszcze nie wiem kiedy ciachnę Bereta, nie chcę tego robić teraz, kiedy jest taki przerażony. A śpiewa cichutko i nie śmierdzi jeszcze.

[Uschi]

[...]Gdyby spojrzenia mogły zabijać, Demiś już dawno by mnie zamordował On tak na mnie patrzy, że ja go ciągle przepraszam [...]

On ma tylko takie teatralne spojrzenie - ten makijaż wokół wieeeeelkich oczu