Niektórzy z Was może czytali, jak walczyłem o qpkę mojego kiciusia płci męskiej. Ci pewnie pamiętają, że bardziej chętną na "kurację oliwną" okazała się kicia płci żeńskiej.
Otóż chciałem przestrzec innych, korzystających z "metody oliwnej", że zdrowemu kotu to po prostu szkodzi.
Kicia dostała rozwolnienia, a jakby tego było mało - niezbyt sobie radziła z tym, co jej z pupci wychodzi. Otóż zaobserwowałem, że kot ma dwie pozycje na żwirku: a) poz. qpkowa - ugięte łapki, ogon jak świeca, dupcia (za przeproszeniem) prostopadle do płaszczyzny, kilka cm nad żwirkiem i... robimy. Oraz poz. b) - siuśkowa, gdy kotek w istocie "wysiaduje" mokrą grudkę żwirku. Jest to poz. kontaktowa. No i moja kicia, nie umiejąc wybrać, pozostawała w poz. b), czego efektem był koszmarny stan pupki i łapeczek 
Zaś po powrocie kiciusia poprzedzała chmura 
jak spod Ypres. Poza tym, kicia miała tendencję do "froterowania" (na szczęście gresu), zaś to jak wpływa na innych użytkowników qchni... Nie muszę tłumaczyć.
Kocio zaś wykazywał tendencję do robienia qpek poza wyznaczonym terenem. M. in. pod sofą w części gościnnej (dywanowej) pokoju.
Teraz, po tym przydługim wstępie, mam pytania.
1) Czy możliwe jest, że objaw "froterowania", dotąd jednoznacznie kojarzony z robaczycą, może łączyć się także z biegunką ?
2) Czy kot może zostawiać swe "ślady" w niewłaściwych miejscach, powodowany chorobą ?
3) Czy kot może niechętnie podchodzić do korzystania z tej samej qwety, z której korzysta inny kot ? (i jak temu zaradzić...)
To chyba tyle.... Przepraszam za rozmiar mojego post'u, bo zauważyłem, że Wy lubicie raczej krótkie..
Niemniej, postanowiłem poświęcić lapidarność dla pełnej obrazowości...
Może przyczyna lezy, gdzie indziej? Niepotrzebnie koci parafinę podawałeś, skoro nic jej nie dolagało.
Niektóre koty maja tendencję do przytykania sie tychze gruczołów- łatwo je samodzielnie oczyścić, wyciskając. Wet pokaże, jak to robic.
ale osobiscie wole, jak robi to wet - w rekawiczkach, no i smrodek nieziemski zostaje tez u weta 
