Kocia psychologia - dziwne zachowanie mojej koty

[gerda]

Witam
Mam do Was pewne pytanie. Być może jest ono śmieszne, ale głowię się nad tym od pewnego czasu.
Otóż mam 2 koty w wieku około roku - kocura i kotkę - rodzeństwo.

Mają odmienne charaktery: Lucek jest baaaardzo czułym, przytulaśnym i zawsze mruczącym stworzeniem, przyjacielem wszystkich domowników, nie ma żadnych oporów przed pakowaniem się na kolana nawet obcym ludzom
Lusia jest natomiast bardziej zdystansowana, nie ufa i nie pozwala się dotykać nikomu poza mną. Bardzo rzadko przychodzi na "głaski", raczej chadza własnymi ścieżkami. Ot, taka jej natura, niezbyt miziasty kotek.
Tak właśnie myślałam - do niedawna...
Jakiś czas temu kotki przez kilka dni przebywały osobno. Lusia była wtedy tylko ze mną. Po wyjeździe brata jej zachowanie zmieniło się NIE DO POZNANIA. Nagle zaczęła mruczeć, ocierać się o mnie, chodziła za mną krok w krok po mieszkaniu jak pies, cały czas domagając się czułości. Pół nocy mruczała mi do ucha. W dzień to samo, ciągle "strzelanie baranków", spanie na kolanach...Jakby zupełnie inny kot! Zastanawiałam czy ktoś mi jej nie podmienił
Czar jednak prysł kiedy Lucek wrócił, już po godzinie kota straciła mną zainteresowanie i wróciła do swojego poprzedniego, zdystansowanego stylu bycia.
Sytuacja powtórzyła się kiedy Lucjan pojechał do weta i nie było go przez parę godzin. Znowu eksplozja szczęścia i radości, że ma mnie tylko dla siebie, powrót brata - foch i spanie pod łóżkiem.

Nie wiem skąd bierze się takie zachowanie Lusi.
Kotki żyją w dobrej komitywie, są ze sobą zżyte. Co prawda, kocur trochę dominuje - w gonitwach i bijatykach to on zawsze wygrywa, zajmuje najlepsze miejsca do spania itd., ale nigdy nie zauważyłam, żeby Luśka miała z tym jakiś większy problem. Podporządkowuje mu się i już.
Muszę przyznać, że od tego czasu prześladuje mnie myśl, że kicia jest nieszczęśliwa w takim układzie i wolałaby być "jedynaczką". Bardzo podobało mi się jak była taka miziasta, no i jej chyba też.

A co Wy o tym myślicie? Warto się tym przejmować? A może miał ktoś z Was taką sytuację?

[ceraaza888]

Ja myślę, że to jest jak z ludźmi poprostu każdy jest inny.





------------------------
kredyt w plusie

[Agulas74]

Może faktycznie kocurek ją zdominował i ona przy nim nie ma śmiałości przymilać się do ludzi.

Ewentualnie druga opcja - jest zestresowana gdy nie ma brata i potrzebuje uspokojenia.

[wounded_girl_x3]

Hmm .. Dużo na temat kotów czytałam [ z resztą nie tylko na temat kotów ] I dowiedziałam się, że z kotami jest tak samo jak z ludźmi. Ludzie od kotów różnią się tylko mową A więc chyba każdy zaobserwował dominację w rodzeństwie. Nawet czasami nam się wydaje, że rodzice wolą tego drugiego niż nas ; ) [ kotki traktują właściciela jak swoją kocią mamę ; ) ] A więc jeśli kotka zaobserwowała, że gdy jest brat to jest jakby mniej istotna to próbuje nawiązać bliższe kontakty pod jego nieobecność. Ja również mam dwa koty ale obydwoje są samcami. I też jest tak, że gdy pojawił się w domu drugi kot to ten pierwszy stał się taki oschły w stosunku do właściciela . Mam nadzieję, że jej to przejdzie .

[ecogecco]

Może kotka przy obecności brata czuje się stłamszona? Może boi się do Ciebie łasić w jego obecności bo myśli, że on będzie potem z nią o Ciebie rywalizował. Nie pozwól jej by czuła się taka odtrącona.

[Ewik]

Myślę, że jest tak jak dziewczyny piszą-kotka ma jasny komunikat od brata-ta pańcia jest moja i wara mi od niej-więc kicia się dystansuje w jego obecności a jak kota nie ma... U mnie jest podobnie-kocur uważa, że ma mnie na wyłączność i kiedy mamy sesję nakolankowo-miziankową Tosia schodzi mu z drogi-kiedyś oberwała z liścia jak chciała się przyłączyć. Ona mnie okupuje kiedy czarny śpi-ale jak jego najdzie ochota w tym samym czasie to usiądzie obok z taka pretensją na pysku, że dziewczyna biedna ustępuje mu miejsca. Dopieszczam koty sprawiedliwie ale one i tak między sobą maja umowę, że Dilu jest pierwszy-zresztą był pierwszy-wychował małą na swoim "cycu";)