TataKot odszedł

[Dorcia]

[graga]

Graga przykro mi ogromnie :cry: :crying: :placz:
Wiersz piękny, choć tak bardzo smutny. A potem sie dziwią niektórzy że mam 7 kotów :roll:
Chciałabym mieć tomik twoich wierszy, może wydałaś taki, chociażby w necie?

to wiersz Majorki
fotka moja, na niej jest właśnie TataKot
wiersze Majorki dostępne są na miau.pl-wejdź na gł stronę
ten ( i 11 innych) znajdują się na forumowym kocim kalendarzu (odszukaj stosowny wątek)

dzięki temu TataKot będzie z nami przez kolejny rok

dzięki za słowa pocieszenia
ale
podobno był chory... bardzo...


Są tak długo, jak długo o nich pamiętamy

[Falka]

[Sigrid]

Może jakaś litościwa dusza przygarnęła chorego kocura.
Oby... W końcu to taki piękny kot.

[Falka]

Kiedyś w piwnicy żyla koteczka z ciężką chorobą nerek. Pani Danusia starała się jak mogła - kotka dostawała specjalne jedzenie, lekarstwa ale z dnia na dzień robiła się coraz chudsza i słabsza. Pewnego dnia zniknęła. Najbardziej prawdopodobne było to, że umarła. Ale tak się nie stało. Kotka w czasie choroby zaczęła odwiedzać ludzi mieszkających na I piętrze - wchodziła po drzewie na ich balkon. No i któregoś dnia weszła do nich i tam została.

Tak tylko piszę - może, może... może TataKot też cudem trafił gdzieś, do jakichś dobrych ludzi? Maleńka nadzieja.

[sabianka]

Ogromnie mi przykro. Pamiętam jak kiedyś przez kilka miesięcy dokarmiałam pięknego czarnego kocura, miał dokładnie taki sam charakter jak TataKot, pewnego dnia wczesną jesienią nie pojawił się, nie przyszedł już nigdy. To było z 6 lub 7 lat temu, ciągle go pamiętam i ciągle wierzę, że znalazł dom i tam przeżył resztę czasu (może nawet żyje do dziś choć był już trochę wiekowy). Może TataKot też trafił w jakieś dobre ręce człowieka o wielkim sercu.

[Anja]

Przykro mi

[Magdalena]

Bardzo mi przykro z powodu TatyKota, ale nie trać nadziei.

Wiem jak to jest gdy znikają koty, którymi się opiekujemy.
Przygotowałam dwie budki na moich balkonach. Były cztery koty, są dwa.
Cichutka, którą niedawno wysterylizowałam i Czarnulka zniknęły. Ale jestem prawie pewna, że poszły do jakiejś znanej sobie ciepłej piwnicy w innym bloku.

Ja gdy idę przez nasze osiedle stale wypatruję:
Gapcia, Śmiałka, Buraska, Wypłosza, Bezuchowa (tego widuję), Cichutką, Czarnulkę. No i mojego Jasia, zawsze mam ścisk w sercu gdy o nim myślę.

Jeśli TataKot czuł się źle mógł się ukryć w jakimś spokojnym miejscu do czasu aż się lepiej poczuje.

[Malgorzata]

Ale moze przyjdzie, moze ma jakies wazne sprawy...Wspaniale kocisko...

[Kiara]

Tak smutno sie zrobilo Trzeba miec nadzieje, ze cos go 'zatrzymalo' - moze dom, ktory mu sie nalezal..?

[Witch]

[Batka]

Hm... to tylko dwa tygodnie. Znane mi kocury wracały czasem skądś i po dziesięciu miesiącach...

mam nadziję , że KociTata również.

[Maryla]

Kiedyś znikneła nam koteczka. Na dwa tygodnie. Była stara więc ja opłakałysmy. Wróciła w imieniny Pani Ani, która ze mna dokarmia. Żyje do dziś i juz sie nie oddala.
Zawsze trzeba mieć nadzieję. Szczególnie w przypadku kocurów.

[Majorka]

Mój Boże, grago... Pamiętam jak wybierałyśmy zdjęcia do kalendarza, ja zobaczyłam TatęKota i zachwyciłam się, koniecznie chciałam do tego wiersza - i we trzy z Anją i Aś byłyśmy absolutnie zgodne, że on i tylko on!