Wścieklizna

[Moni]

Jak to jest z wścieklizną u kotów? Jakie sa objawy tej choroby i po jakim czasie od ewentualnego zakażenia choroba uaktywnia się?

Kot-znajda mógł miec styczność z ta chorobą... W jakim wieku należy szczepić?

[amidala]

Znalazłam między innymi to na cats.alpha.pl:
"Wścieklizna

Charakterystyka wirusa wścieklizny

Wścieklizna (lyssa) jest ostrą chorobą wirusową o niemalże światowym zasięgu. Atakuje system nerwowy (mózg i rdzeń kręgowy) ssaków, w tym także ludzi. Wirus obecny jest w płynie rdzeniowym chorych zwierząt, a w końcowym stadium choroby - w ślinie. W przeciwieństwie do innych wirusów, nigdy nie pojawia się w krwi, moczu czy stolcu (a w każdym razie nie jest to udokumentowane). Nie leczona, wścieklizna prawie zawsze prowadzi do śmierci. Teoretycznie wszystkie ssaki mogą zachorować i stać się roznosicielami choroby, najczęściej są to jednak nietoperze, lisy i inne zwierzęta leśne, a także psy i koty. Ptaki, gady i ryby nie chorują na wściekliznę.

W jaki sposób dochodzi do zakażenia?

Ponieważ wirus powodujący wściekliznę znajduje się w ślinie, najczęściej do zakażenia dochodzi wskutek ugryzienia przez zainfekowane zwierzę, a także poprzez kontakt z jego śliną, gdy kontakt ten następuje w miejscu skaleczenia, zadrapania lub jeśli ślina chorego zwierzęcia dostanie się do naturalnych otworów ludzkiego ciała np. do nosa lub oczu. Zadrapanie przez zwierzę również może być przyczyną zakażenia, jeśli wcześniej lizało ono swoje łapy, nie jest to jednak całkowicie udowodnione. Wirus wścieklizny przechodzi ze śliny wściekłego zwierzęcia do mięśni jego ofiary. Poprzez tkankę nerwową wędruje do mózgu, gdzie rozmnaża się, a następnie tą samą drogą (tkanka nerwowa) przedostaje się do śliny, gdzie gotów jest ponownie zarażać.

Co robić, aby uchronić się przed zakażeniem?

Aby ograniczyć ryzyko zakażenia, należy przestrzegać kilku prostych zasad:

Dzikie zwierzęta obserwować wyłącznie z oddali
Nie karmić obcych zwierząt
Nie głaskać ich i nie dotykać, bez względu na to, jak bardzo wydają się nam przyjazne
Regularnie szczepić zwierzęta domowe
Nie pozwalać psom i kotom biegać samotnie
Jeżeli zwierzę domowe wróci do domu pogryzione (zakrwawione), natychmiast udać się do weterynarza
Nie pozostawiać psa uwiązanego na podwórzu - jeśli zaatakuje go chore zwierzę, nie będzie mógł uciec
Unikać dziwnie zachowujących się zwierząt - zarówno domowych, jak i dzikich. Ponieważ jednak wścieklizna może być zaraźliwa, zanim jeszcze wystąpią jakiekolwiek objawy, najlepiej w ogóle unikać kontaktów ze zwierzętami - zarówno dzikimi, jak i samotnie wałęsającymi się psami i kotami.
Nie próbować chwytać na własną rękę podejrzanie wyglądających zwierząt. Jeżeli podejrzewamy, że zwierzę może być wściekłe - powiadamiamy odpowiednie instytucje
Nauczyć dzieci, aby przestrzegały tych zasad
Objawy wścieklizny u zwierząt.

Istnieją dwie formy wścieklizny:" agresywna" i "spokojna". Odmiana agresywna zwykła atakuje mózg i powoduje takie objawy, jak:

Podniecenie, niepokój
Agresywne zachowanie (zwierzęta domowe wykazują wyraźny wzrost agresywności - najpierw w stosunku do obcych, następnie do wszystkich - nie rozpoznają domowników)
"Dzikie" spojrzenie
Zwierzę może gryźć prawdziwe lub wyimaginowane obiekty, a także samo siebie
Brak wrażliwości na ból
Wścieklizna "spokojna" zwykle atakuje rdzeń kręgowy i powoduje takie objawy, jak:

Chwiejny krok, brak koordynacji ruchowej
Niemożność uniesienia głowy i / lub wydania dźwięku, ponieważ szyja i mięśnie gardła są sparaliżowane
Wrażenie duszenia się
Dzikie zwierzęta wydają się przyjazne, uległe, oswojone
Dzikie zwierzęta prowadzące nocny tryb życia, widywane są w dzień
Objawy wścieklizny u ludzi

Szacuje się, że każdego roku z powodu wścieklizny umiera na świecie 40 000 - 100 000 osób, z czego większość w krajach subtropikalnych i tropikalnych. W krajach wysoko rozwiniętych przypadki te są sporadyczne, np. w USA w 1990 roku z powodu wścieklizny zmarła jedna osoba, w 1991 dwie, w1992 jedna, w1993 trzy, w 1994 sześć i cztery osoby w 1995. Jak dotąd nie istnieją żadne testy, które mogłyby wykryć w organizmie człowieka obecność wirusa tuż po jego wniknięciu. Kiedy jednak pojawią się pierwsze objawy choroby, jest już za późno na leczenie. Można jedynie łagodzić cierpienie chorego. Do objawów wścieklizny u ludzi należą:

Pieczenie lub swędzenie w miejscu ukąszenia
Gorączka
Silny ból głowy
Brak apetytu
Nadpobudliwość, nerwowość
Wodowstręt spowodowany trudnościami z przełykaniem
Konwulsje i halucynacje
Dezorientacja
Paraliż
Okres wylęgania

Okres wylęgania wścieklizny, czyli czas od momentu wniknięcia wirusa do zdrowego organizmu do pojawienia się pierwszych symptomów choroby waha się od kilku dni do kilku miesięcy, w przypadku ludzi nawet do roku, najczęściej jednak jest to 20 - 60 dni. Długość okresu wylęgania zależy od miejsca wniknięcia wirusa (zw. ugryzienia) oraz jego dawki.

Co robić w przypadku pogryzienia lub innego bliskiego kontaktu ze zwierzęciem podejrzanym o wściekliznę?

Dokładnie umyć wodą i mydłem zranione miejsce
Oczyścić ranę pozwalając, aby krwawiła
Jak najszybciej wezwać lekarza a następnie dokładnie przestrzegać jego zaleceń
Złapanie i przebadanie zwierzęcia na obecność wścieklizny ułatwia odpowiednim instytucjom medycznym zapewnienie właściwego leczenia osobom, które zostały przez to zwierzę narażone na zetknięcie z wirusem. Jednak nie należy próbować łapać dzikiego zwierzęcia na własną rękę.
Szczepienia przeciw wściekliźnie

W 1885 roku Louis Pasteur stworzył pierwszą szczepionkę przeciw wściekliźnie, używając do tego celu żywych wirusów tej choroby. Wczesne szczepionki Pasteura mogły powodować bardzo poważne, niekiedy nawet śmiertelne reakcje, ale był to początek drogi do stworzenia dzisiejszych efektywnych i bezpiecznych szczepionek. Ich działanie polega na stymulowaniu systemu odpornościowego do wytwarzania przeciwciał, które zneutralizują działanie wirusa, zanim wywoła on chorobę. W przeciwieństwie do większości szczepionek, które stosuje się przed dojściem do zakażenia, szczepionka przeciw wściekliźnie jest zazwyczaj podawana już po kontakcie z wirusem. Istnieją również szczepionki podawane profilaktycznie (przed zetknięciem się z wirusem). Przeznaczone są one dla ludzi, którzy ze względu na swoje zajęcie są, w większym stopniu niż inni, narażeni na zetknięcie z chorymi zwierzętami (weterynarze, strażnicy leśni, speleolodzy etc.). Baz względu jednak na to czy szczepionka zostanie podana przed wniknięciem wirusa do organizmu czy tuż po, w chwili obecnej jest to jedyny sposób, aby obronić się przed chorobą."

Może sie przyda

[Moni]

Dziękuję Amidala. To była naprawdę wyczerpująca odpowiedź W piątek idę z Kitką na szczepienia na zakaźne i od razu na wściekliznę.

[amidala]

zdrówka dla kitki i oby obawy były jak najbardziej płonne !